سرویس جامعه جوان آنلاین – مهسا گربندی: به تازگی دکتر ابراهیم خدایی رئیس سازمان سنجش از
فاجعه‌ای در سیستم آموزش عالی کشور صحبت به میان آورده و گفته است که گرایش‌ها به سمت رشته‌های علوم تجربی حرکت کرده و از سوی دیگر ظرفیت بسیاری از رشته‌های علوم پایه خالی مانده است.
به گفته رئیس سازمان سنجش متقاضیان صرفا با هدف تحصیل در سه رشته پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی گروه آزمایشی علوم تجربی را انتخاب می‌کنند و این هدف به دلیل مسائل اجتماعی و اقتصادی نظیر ارتقای منزلت اجتماعی و تضمین شغل و درآمد اتفاق می‌افتد.
میثم مهدیار، استاد دانشگاه علامه طباطبایی و معاون پژوهشی پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی درباره گرایش‌ها به سمت رشته تجربی به خبرنگار «جوان آنلاین» می‌گوید: «همانطور که رئیس سازمان سنجش به آن اشاره کردند رشته‌های تجربی به خصوص پزشکی در ایران موقعیت اقتصادی و شان اجتماعی بسیار بالایی پیدا کرده است، اما این مسئله در بسیاری از کشور‌های توسعه یافته وجود ندارد.»
این استاد دانشگاه به خوش‌خوشان پزشکان در کشور اشاره می‌کند و می‌گوید: «پزشکان به واسطه موقعیت‌های مختلفی که در حوزه‌های مختلف اشغال کرده‌اند توانسته‌اند بیشترین منفعت را از وضعیت‌های اقتصادی و اجتماعی کسب کنند و با کمترین میزان کارایی و پاسخگویی و نظارتی به فعالیت خود ادامه دهند، به همین دلیل است که پزشکی در ایران تبدیل به یک شغل جذاب و پرسود و بی‌دردسر تبدیل شده و جهت‌گیری نظام آموزش عالی نیز به همین سمت حرکت کرده است.»
به گفته این کارشناس آموزش عالی کشور پزشکان شغل حساس و بسیار مهمی دارند، اما درکشور ما این قشر از جامعه چندین برابر حساسیت و پراهمیت بودن شغل‌شان متنعم می‌شوند و در مقابل نظارت بر آن‌ها بسیار ضعیف است.
مهدیار می‌گوید: «در بسیاری از کشور‌های توسعه یافته، نظارت بسیار شدیدی بر عملکرد پزشکان وجود دارد و به محض یک تجویز اشتباه، جریمه بسیار سنگینی را متحمل می‌شوند همچنین پزشکان نمی‌توانند در یک روز از تعداد محدودی بیمار را معاینه کنند. اما در کشور ما بیمه زیر نظر پزشکان است، آموزش پزشکی تحت اختیار آنهاست و تمام این همه مزیت‌ها برای یک پزشک سبب شده تا جهت بردار‌های اقتصادی اجتماعی به سمت پزشکی برود. چه بسا افرادی هستند که تا مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد تحصیل کرده‌اند، اما مجددا در کنکور پزشکی شرکت می‌کنند و تغییر مسیر می‌دهند.»
او در پاسخ به این سوال که برای نجات رشته‌های علوم پایه چه کار می‌توان انجام داد، می‌گوید: «یک قسمت نجات رشته‌های علوم پایه به خود آموزش و پرورش باز می‌گردد. آموزش و پرورش باید نشان دهد هر رشته شان و منزلت بالایی دارد. اما باید گفت که سهم بیشتر حل این مسئله بر دوش سیاست گذاری‌های کلان اقتصادی و اجتماعی است.»
مهدیار با بیان اینکه بازار کار بسیار مناسبی برای رشته‌های علوم پایه وجود دارد، اما از آن غفلت شده است، اظهار می‌دارد: «رشته‌های علوم پایه رشته‌های پژوهش محور هستند که هزینه آزمایشگاه و آزمایش بسیار بالایی را نیازمندند؛ که اگر دو درصد از سهم تولید ناخالص ملی به پژوهش اختصاص داده شود قطعا فرصت‌های شغلی برای آن رشته‌ها بسیار بیشتر و بهتر از پزشکی خواهد بود. این مسئله جز با یک سیاست‌گذاری کلان و نگاه در سطح ملی حل نخواهد شد و باید ابعاد مختلف موضوع مدنظر قرار بگیرد تا حل شود.»
