سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: توقیف کشتی متخلف انگلیسی در تنگه هرمز، اتفاق مهمی بود که علاوه بر تبعات سیاسی و بین‌المللی می‌تواند در زمینه فرهنگ و هنر نیز بازتاب داشته باشد. همان طور که زمانی در اوایل دهه ۷۰ ساخت فیلم «جنگ نفتکش‌ها» باعث شد تا عظمت کار مردانی که در زیر بمباران و محاصره دریایی اجازه ندادند روند صادرات نفت ایران قطع شود، این بار می‌شود با پرداختن به ماجرای توقیف کشتی متخلف انگلیسی در خلیج فارس، عملیات فوق العاده نیرو‌های سپاه در خلیج فارس را به تصویر کشید.
«جنگ نفتکش‌ها» قصه‌ای واقعی داشت
سیدغلامرضا موسوی در گفتگو با «جوان»، به ساخت فیلم سینمایی «جنگ نفتکش‌ها»، در سال ۷۲، اشاره می‌کند و می‌گوید: یکی از دلایل اصلی که باعث شد فیلم در آن سال ساخته شود، حمایت کامل شرکت ملی نفتکش بود. امکانات تولید فیلم را شرکت ملی نفتکش در اختیار ما قرار داد و آن هم محصول نگاه بلند مدیر عامل وقت و همچنین مدیر طرح و برنامه شرکت ملی نفتکش بود. سرمایه‌گذاری کار از سوی آن‌ها انجام شد. بعداً به من گفتند که با فروش فیلم به شرکت‌های نفتکش خارجی هم توانسته‌اند از «جنگ نفتکش‌ها» درآمد داشته باشند. موسوی با بیان اینکه داستان «جنگ نفتکش‌ها» بر اساس اتفاقات واقعی شکل گرفته است، می‌افزاید: در سال‌های جنگ تحمیلی اتفاقاتی که در فیلم «جنگ نفتکش‌ها» شاهد آن بودیم به اشکال مختلف رخ می‌داد، عراق و کشور‌های حامی وی تلاش می‌کردند تا با جلوگیری از صادرات نفت ایران، به ما ضربه بزنند، در مقابل ما با قدرتی که در خلیج فارس داشتیم تلاش می‌کردیم که عراق نتواند نفتش را به فروش برساند.
توقیف کشتی انگلیسی را می‌شود ساخت
تهیه کننده باسابقه سینما، در پاسخ به این سؤال که با توجه به اتفاقات اخیر در خلیج فارس و توقیف کشتی انگلیسی، این اتفاق نیز می‌تواند مانند «جنگ نفتکش‌ها» در سینما دیده شود؟ پاسخ می‌دهد: اتفاقاتی که در خلیج فارس رخ داد و توقیف کشتی انگلیسی و مسائل بعدی آن قصه جذابی دارد و این ماجرا به دلیل جذابیتش همیشه قابلیت ساخت فیلم را دارد، به شرط آنکه کار به یک فیلمنامه‌نویس خبره، یک کارگردان سرشناس و البته به یک تیم تولید حرفه‌ای سپرده شود.
سختی‌های ساخت «جنگ نفتکش‌ها»
تهیه کننده فیلم سینمایی «جنگ نفتکش‌ها» می‌گوید: ما در شرایط خاصی این فیلم را ساختیم، در آن زمان CG (گرافیک کامپیوتری) نبود و مجبور بودیم همه صحنه‌ها را به صورت واقعی بازسازی کنیم. از طرفی شرایط کار در خلیج فارس به شدت سخت بود. در جزیره خارک دمای هوا بین ۴۵ تا ۶۰ درجه متغیر بود و آفتاب تندی داشت. به غیر از گرمای طاقت‌فرسا یکی از دغدغه‌های ما این بود که چهره بازیگران به دلیل آفتاب سوختگی تغییر پیدا نکند و بشود ادامه فیلمبرداری را داشت. موسوی می‌افزاید: در آن شرایط به معنای واقعی کلمه زیر آفتاب کباب می‌شدیم ولی کار را ادامه دادیم، حتی زمانی که قرار شد برای ادامه فیلمبرداری به هلند برویم، به خاطر مسائل مالی تصمیم گرفتیم در کمترین زمان پلان‌ها را بگیریم و به ایران برگردیم.
وی با اشاره به دقت محمد بزرگ‌نیا کارگردان فیلم «جنگ نفتکش‌ها» در برداشتن پلان ها، ادامه می‌دهد: بزرگ‌نیا حساسیت و دقت زیادی در فیلمبرداری داشت و باید شرایط فیلمبرداری دقیقا همان چیزی بود که او برای پلان‌هایش چیده بود. همین باعث می‌شد زمانی که نظرش جلب نشود ول‌کن فیلمبرداری نشود.
ساخت «جنگ نفتکش‌ها» یک ادای دین بود
تهیه کننده فیلم «جنگ نفتکش‌ها» تأکید می‌کند: ما فیلم را بعد از جنگ تحمیلی ساختیم ولی همه عوامل فیلم می‌دانستند که با ساخت این فیلم می‌خواهیم ادای دینی به افرادی داشته باشیم که در شرایط جنگی و زیر بمباران عراق، نمی‌گذاشتند روند صادرات نفت ایران قطع شود. در آن سال‌ها فاصله طبقاتی مانند امروز نبود و فقیرترین افراد از حداقل‌های زندگی برخوردار بودند و اشرافیت وجود نداشت و چرخه زندگی مردم با همان صادرات نفت می‌گذشت.
وی ادامه می‌دهد: در آن شرایط جنگی افرادی که سوار نفتکش پر از نفت می‌شدند و زیر بمباران نفت را از خلیج فارس به خارج صادر می‌کردند دقیقاً انگار سوار کامیونی پر از مهمات و بودند که با شلیک یک گلوله منفجر می‌شد، آن همه نفت اگر مورد حمله قرار می‌گرفت احتمال زنده ماندن آن‌ها صفر بود. ما تلاش کردیم در «جنگ نفتکش‌ها» ارزش کار آن مردان را نشان دهیم.
شرط ساخت قسمت دوم «جنگ نفتکش‌ها»
غلامرضا موسوی با اشاره به اعلام آمادگی مجید مظفری و محمد بزرگ‌نیا برای ساخت قسمت دوم فیلم «جنگ نفتکش‌ها» می‌گوید: من هم از ادامه ساخت این فیلم استقبال می‌کنم ولی به شرط اینکه از آن حمایت همه‌جانبه انجام شود. وی ادامه می‌دهد: ساخت فیلم دفاع مقدس که در آن جنگ نشان داده می‌شود، نه فیلم‌هایی که موضوع آن در شهر‌ها می‌گذرد، خیلی سخت و هزینه‌بردار است.
تهیه کننده سینما می‌گوید: متأسفانه آثار سینمای دفاع مقدس در ایران کاملاً مصرف داخلی دارند و مثل فیلم‌های اسپیلبرگ نیست که هزینه‌اش را با اکران‌های خارجی دربیاورد و به سود هم برسد. برای همین کسانی باید از سینمای دفاع مقدس حمایت کنند که ارتباط نزدیک و مستقیمی با سپاه و ارتش دارند و می‌توانند از آن‌ها امکانات بگیرند. اگر این امکانات فراهم شد، من خوشحال می‌شوم باز هم درباره دفاع مقدس فیلم بسازم.
