سرویس سیاست جوان آنلاین: صندلیهای سبز بهارستان انتظار مهمانان جدید خود را در اسفندماه سال جاری میکشد. مهمانانی که باید از بین دهها رقیب سرسخت در آزمون انتخابات از سوی مردم برگزیده شوند تا نماینده مردم در تصمیمگیریهای مهم قانونی کشور شوند.
طبیعی است که دستیابی به قدرت در یک نظام مردمسالار نیازمند به دست آوردن نبض جامعه و جلب نظر آرای عمومی است، اما از آنجا که نظام مردمسالاری در جمهوری اسلامی یک پسوند دینی هم به همراه دارد، یک رقابت سیاسی سالم باید در چارچوبهای اخلاقی و ملی باشد تا آسیبهای مرسوم در نظامهای دموکراتیک گریبانگیر آن شود.
با گذشت سه سال از آغاز مجلس دهم و برخی ناکارآمدیهای موجود در عملکرد فراکسیونهای مجلس از جمله فراکسیونهای اصلاحطلبان و مستقلین، امید اصولگرایان را برای پیروزی در رقابتهای اسفندماه بالا برده است.
نظرسنجیهای صورت گرفته حاکی است که حمایت قابل توجهی در سطح جامعه از اصولگریان برای حضور پر قدرت در انتخابات وجود دارد، اما برخی اشتباهات راهبردی نه تنها میتواند این سرمایه سیاسی را ناکارآمد کند، بلکه در عمل حفظ چارچوبهای اخلاقی و ملی در جریان رقابتها را غیرممکن میکند.
ضرورت دوری جبهه انقلاب از دوگانههای بی حاصل
به طور حتم جبهه فعالان انقلابی در ماههای اخیر در تلاش برای مشخص کردن اولویتهای خود برای طرح در مباحث انتخاباتی هستند. اولویتهایی که نه تنها حامیان این جبهه بلکه دغدغه اقشار مختلف جامعه را پوشش دهد.
در این میان برخی موضوعات هستند که به رغم اینکه ممکن است در لیست نگرانیهای فعالان انقلابی قرار داشته باشد، اما اساساً جای طرح آنها در عرصه انتخابات نیست.
اصولاً بحثهای مرتبط با میثاقهای ملی و اخلاقی جامعه اساساً قابل طرح در بحثهای انتخاباتی نیست، چرا که عرصه را برای ایجاد شکافها و دو قطبیهای اجتماعی فراهم میکند. به این ترتیب مسائلی که به عنوان یک امر پذیرفته شده در سطح جامعه مطرح هستند، تبدیل به سوژهای برای مناقشات اجتماعی میشوند.
همه چیز اقتصاد است
در این میان آنچه میتواند نقطه قوت جبهه انقلابی در مقابل سایر رقبا باشد، تأکید بر موضوع معیشت و اقتصاد به خصوص در شرایط فعلی است. کمتر کسی است که نداند فشار اقتصادی بر مردم به شدت روبه افزایش بوده و حتی برخی طبقات برخوردار نیز توانمندی اقتصادی گذشته را ندارند. بر طبق آخرین دادههای مرکز آمار کشور میزان تورم نقطه به نقطه طی یک سال گذشته نزدیک به ۵۰ درصد رسیده که بالاترین میزان در ۳۰ سال گذشته است.
در کنار این برخی بی تدبیریها در حوزه مدیریت بازار کالا سبب شده فشار تورمی بر اقشار مختلف مردمی افزایش پیدا کند. در این میان عدم تأثیرگذاری مجلس بر برخی تصمیمات اقتصادی همچون اختصاص ارز ۴۲۰۰ تومانی به فعالان اقتصادی و عدم نظارت جدی بر آن سبب شده تا انتقادات نسبت به عملکرد مجلس فزونی بگیرد.
شرایط فوق میتواند فرصتی طلایی برای فعالان جبهه انقلابی باشد تا با ارائه یک برنامه مشخص اقتصادی بر اساس مشورت با متخصصان این حوزه آرای اقشار مختلف مردم را جلب کند. طبیعی است که برنامههای فوق باید با یک هدفگذاری روشن و با جزییات مشخص باشد.
تجربه مجلس هفتم که باید تکرار شود
تجربه مجلس هفتم میتواند الگویی برای رقابتهای انتخاباتی فعالان جبهه انقلاب باشد. در آن زمان که جامعه به دلیل دعواهای سیاسی مداوم در مجلس ششم که در نهایت به بستنشینی در مجلس انجامید، به سمت شعارهای جبهه انقلابی در خصوص خدمت و بهبود معیشت مردم گرایش پیدا کرد، اقداماتی همچون تثبیت قیمت حاملهای انرژی و همچنین تلاش برای بیمه کردن اقشار مختلف روستاییان نیز توانست جامعه را نسبت به نیت جدی جبهه انقلابی برای بهبود وضعیت اقتصادی اقشار مختلف مطمئن کند. نتیجه این اقدام پیروزیهای بعدی در انتخاباتهای ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی بود. به این ترتیب میتوان با قاطعیت گفت که راه برگشت هر گروه و حزبی در جریان انتخابات از جمله فعالان جبهه انقلابی از مسیر اقتصاد میگذرد. البته روشن است که برنامه فوق باید از کلی گویی و تأکید بر وعدههای دور از ذهن نیز به دور باشد. خوشبختانه هم اکنون برنامههای خوبی در مراکز فکری انقلابی مطرح شده است. از جمله این موارد میتوان به کمک به اقشار فرو دست در خصوص مسکن و همچنین مالیات بر سرمایه اشاره کرد.
تهیه یک برنامه اقتصادی فرا حزبی برای انتخابات مجلس
فرصت هشت ماهه موجود تا انتخابات فرجهای است که میتواند صرف تهیه این برنامه اقتصادی مدون با کمک تحلیلگران شود.
البته تهیه لیستهای انتخاباتی و رایزنی با گروههای مختلف از جمله اقداماتی است که باید صورت بگیرد، اما فعالیت یک هسته مطالعاتی در حوزه اقتصاد صرف نظر از هر گونه گرایش حزبی برای جبهه انقلابی در انتخابات بعدی ضرورتی غیرقابل انکار است.
گذر زمان ثابت خواهد کرد که این توصیه تا چه در بین گروههای سیاسی شنیده میشود.