سرويس دانشگاه جوان آنلاين: اعصابم این روز‌ها ضعیف شده است، بعد از اخذ سه واحد کارورزی ترم تابستانه هر کجا دنبال استاد درس مربوطه رفتم، اثری از او پیدا نکردم. حتی به حراست هم شماره تماسم را دادم که اگر احیاناً استاد اشتباهاً به دانشگاه رجوع کرد (!) من را در جریان بگذارند. چرا خودم به استاد زنگ نزدم؟! به این علت که شماره استاد را نداشتم و آموزش دانشگاه هم در دادن شماره استاد کوچک‌ترین همکاری‌ای نمی‌کرد، چون سرعت بخشیدن به امور دانشجویان برای آموزش دانشگاه مسئولیت داشت!
استاد عزیز هم سالی یکبار ایمیل‌هایش را چک نمی‌کرد و دست من را بدجور در پوست گردو گذاشته بود، ناچاراً با هزار مکافات و پیدا کردن پارتی، واحد کارورزی‌ام را در یک مرکز مربوطه گذراندم.
می‌گویی چرا پارتی؟! چون اکثرِ بیمارستان‌ها، دانشجویان را حتی با وجود معرفی‌نامه دانشگاه برای کارورزی نمی‌پذیرند.
جالب اینجاست یک بیمارستان بزرگ که اتفاقا هزینه ساختش را هم دانشگاه تقبل کرده و زیرمجموعه دانشگاه و بغل دست مجموعه دانشگاهت در ارتفاعات مرادآباد باشد، ولی قادر به استفاده از امکانات آموزشی آنجا نباشی! خلاصه بعد از گذراندن کارورزی خبر رسید علت غیبت سه ماهه استاد بارداری ایشان بوده است، خب استاد عزیز! رفیق من! شما که شرایط برگزاری کلاس را نداری چرا درس ارائه می‌دهی؟ اجازه می‌دادی وضع حمل کنی بعد درس ارائه می‌دادی! با شروعِ ترم، خلاصه‌ای از فعالیت‌های کارورزی‌ام در بیمارستان را به صورت گزارشی به استاد تحویل دادم.
«با عرض سلام و تبریک جهت قدم نو رسیده، استاد آمدم، نبودید، رفتم، یعنی آمدم نبودید این هم از گزارش کارم.»
بازخوردی که انتظار داشتم از استاد دریافت نکردم و بدین دلیل که موضوع گزارش کار من با موضوع پیشنهادی که در ذهن استاد بود تفاوت داشت، گزارش کار اینجانب توسط استاد رد شد و سفارش یک جدیدش را داد، البته در صورتی که تمایلی به گرفتن نمره داشته باشم.
جدا از مشکلات عدیده جهت اخذ واحد کارورزی، مصائب دیگری همچون پیدا کردن بیمارستان برای گذراندن کارورزی، رفت‌وآمد‌های بسیار برای پیدا کردن استاد و پاس کردن درس به هزار زحمت و... بر سرت آوار می‌شد.
ترم بعد خیلی اتفاقی متوجه موضوع گزارش کار تکراری همان استاد به دانشجوهایش شدم، گویا روال هر ترم همینطور بوده است. دوستِ اینجانب هم از خدا خواسته از گزارش کار ترم قبل بنده استفاده کرد، با این تفاوت که نمره ۲۰ گرفت و من ۱۹ تمام! بعد‌ها متوجه شدم عملکرد من در رابطه با یکسری از واحد‌های درسی اشتباه بوده است. هر واحد عملی لزوماً لازم نیست عملی گذرانده شود بلکه با یک نامه و مهر و امضای شرکت یا بیمارستان مربوطه، کار شما راه افتاده محسوب می‌شود. این بود ماجرای پاس شدن کارورزی من در مرتفع‌ترین دانشگاه پایتخت!
