کشف بزرگترین موجود زنده بر روی زمین که قادر به حرکت نیستند +تصاویر

اقیانوسی پر از درخت را تصور کنید. هر چه بیشتر به عمق آن بروید، درختان به طرز غیرقابل‌باوری بلندتر می‌شوند. محیط تنه‌ی آن‌ها به ده‌ها متر می‌رسد. شاخ و برگ آن‌ها به‌اندازه‌ی ۲۵ طبقه بالاتر از سر شما قرار می‌گیرد. این سرزمین غول‌ها حقیقی است و نام آن پارک ملی سکویاست. درختان سکویا بزرگ‌ترین موجود زنده بر روی زمین هستند که با توجه به تعاریف مختلف اندازه ارگانیسم، مانند:جرم، حجم، مساحت، طول یا ارتفاع، سنجیده شده‌اند.

جوان آنلاین: زمان زیادی طول می‌کشد تا درختی تا ارتفاع ۷۶ متری رشد کند، تخمین زده‌شده که زمانی حدود ۲۰۰۰ تا ۲۵۰۰ سال لازم است. گذشته از سن و اندازه‌ی این درختان، جنبه‌ای فانی نیز در آن‌ها نهفته است. زمانی که جان مویر (John Muir) فیلسوف معروف مشغول قدم زنی بین این درختان بود به جادوی عجیب این درختان پی برد که کاملاً قابل‌انتظار است. گویا این درختان پیر، نیرویی الهی را به زمین آورده باشند.

این درختان به‌صورت گروهی رشد می‌کنند. هر دسته شاید شامل هزاران درخت باشد. بعضی از این درختان برای خوشامدگویی به جنگل‌نوردان درست در راه عبورشان قرار دارند، درحالی‌که برای دسترسی به بعضی از آن‌ها باید ساعت‌ها در قلب جنگل وحشی راه رفت. 
درخت شرمن، بزرگ‌ترین سکویای موجود جهان است. تنه‌ی اصلی آن قطری معادل ۱۰ متر دارد که محدوده‌ای ۳۰ متری را اشغال کرده است. این بدین معنی است که حدود ۱۷ شخص بزرگ‌سال باید دست‌به‌دست هم دهند تا بتوانند دور این تنه را بگیرند.
در سال ۲۰۰۶ میلادی بزرگ‌ترین شاخه‌ی این درخت در اثر طوفان شکست. این شاخه قطری معادل ۱/۸ متر و طولی به‌اندازه‌ی ۳۰/۵ متر داشت، درواقع این شاخه به‌تن‌هایی از بسیاری از درختان معمول بزرگ‌تر بود. شکستن شاخه‌ی بزرگ درخت برای آن مشکلی ایجاد نکرد، درواقع زیست شناسان بر این باورند که این امر طبیعی است و راهی برای ادامه‌ی بقای درخت در هنگام وزش باد‌های شدید است.
درخت شرمن از ابتدا بزرگ‌ترین درخت جهان نبود، این افتخار در سال ۱۸۵۴ میلادی نصیب درخت مادر جنگل (Mother of the Forest) شد که در پارک درختان بزرگ ایالت کالوارس (Calaveras Big Trees State Park) رشد کرده بود.

اما تعدادی از دوستداران افراطی درختان تصمیم گرفتند که بهترین کار این است که درخت را بریده و از تنه‌ی آن قایقی بسازند و به دور دنیا بفرستند. شاید این روشی جالب برای نشان دادن بزرگی درخت به انگلیسی‌ها بود، ولی راهی ناخوشایند برای خاتمه دادن به زندگی این درخت کهن‌سال محسوب می‌شد. این داستان یک نکته‌ی مثبت داشت. این اتفاق سبب شد، توجه به جنگل‌ها در صدر مباحث جهانی قرار گیرد و احساسات و توجه بیشتری متوجه حیات سبز شود. آینده‌ی این کره‌ی خاکی هر چه سبزتر باشد برای انسان‌ها و همین‌طور سکویا‌ها بهتر است.