یکی از بیماری‌های اقتصادی کشور که آثار و بازتاب‌های اجتماعی و حتی سیاسی داشته و در سالیان اخیر دامنگیر جامعه ایرانی بوده، رکود بوده که در برخی دوره‌های زمانی با تورم آمیخته شده و برای عموم مردم، به‌ویژه اقشار کم‌درآمد زحمات و رنج‌های زیادی تولید کرده است.
شعار سال رهبر حکیم انقلاب اسلامی، یعنی «رونق تولید» معطوف به رسیدگی و حل این بیماری اقتصادی است. رونق تولید می‌تواند به تولید، اشتغال و درآمد بیشتر بینجامد و با به گردش درآوردن چرخ اقتصاد بخش عمده‌ای از آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی را درمان نماید.
همین ضرورت در مقطعی، توجیه برخی سیاسیون را برای پذیرش برجام فراهم آورد که با گزاره «هم چرخ اقتصاد بچرخد هم چرخ سانتریفیوژها» بیان می‌شد، اما متأسفانه بدعهدی سران کاخ سفید و نقض برجام به تشدید این بیماری انجامید و از این‌رو باید زمینه‌های داخلی خروج از این وضعیت و رونق را فراهم کرد.
در شرایط فعلی سیل ویرانگر و خسارت‌های آن را می‌توان با مدیریت درست و جهادی تبدیل به فرصتی برای کمک به رونق تولید نمود که در عرصه‌های مختلفی، چون موارد زیر قابل توجه است:
۱- کشاورزی: کمبود آب ناشی از خشکسالی و برداشت‌های بی‌رویه از منابع آبی، یکی از دلایل رکود در بخش کشاورزی، بیکاری در روستا‌ها و کاهش درآمد و مهاجرت اجباری کشاورزان را فراهم کرده بود که با سیل اخیر و ذخیره ۵۰ میلیارد متر مکعب در پشت سدها، تقویت منابع آب‌های زیرزمینی و روان‌آب‌های کشور، مجال رونق در بخش کشاورزی فراهم آمده است.
۲- دامداری: تقویت مراتع کشور بر اثر ریزش‌های فراوان جوی و امکان تأمین بخشی از خوراک دام در سایه پرآبی و رونق کشاورزی که هزینه پرورش دام را کاهش می‌دهد، می‌تواند به رونق دامداری در کشور بینجامد و به نیاز‌های کشور در این بخش پاسخگو باشد.
۳- عمرانی: خسارت به بیش از ۱۲ هزار کیلومتر جاده و تخریب حدود ۴۵۰ پل و خسارت به حدود ۵ هزار پل دیگر، تخریب حدود ۷۰ هزار خانه و خسارت به حدود ۱۰۰ هزار دستگاه منزل مسکونی دیگر و خرابی و خسارت به صد‌ها مدرسه و مؤسسات دولتی دیگر، زمینه‌ای برای رونق ساخت و ساز در بخش‌های سیل‌زده شده که شرایط را برای فعالیت‌های حدود ۲۰۰ رشته تولید مرتبط با ساختمان فراهم کرده است.
۴- خدمات و گردشگری: تغییرات اقلیمی و افزایش جذابیت‌های طبیعی بر اثر افزایش نزولات جوی از یکسو و افزایش حضور نیروی کار مهاجر در مناطق دیگر و افزایش درآمد ناشی از رونق در بخش‌های تولیدی می‌تواند رونق در خدمات و گردشگری را نیز موجب شود.
۵- صنایع: فقط حدود ۲۰۰ رشته تولید به ساختمان‌سازی مربوط است که رونق ساخت و ساز در بخش عمرانی می‌تواند رونق‌بخش این دسته از صنایع باشد که در رأس آن صنعت‌های راهبردی آهن و سیمان قرار دارد و صنایعی که با رکود در بخش مسکن در سالیان اخیر رکود سختی را تجربه و کارگران بسیاری را بیکار کرده است.
