سرویس سبک زندگی جوان آنلاین- مریم ترابی: اسفند که از راه می‌رسد طبق روال هر ساله ترافیک و ازدحام جمعیت و تردد‌ها در شهر بیشتر می‌شود. این روز‌ها شهر شلوغ شده است و ترافیک بیداد می‌کند. هر جایی که می‌رویم مملو از آدم و ماشین است. دلیل این همه شلوغی را فقط می‌توانیم به روز‌های پایانی سال ربط دهیم و جنب و جوش‌های شب عیدی بدانیم که البته فقط مردم در خیابان‌ها حضور دارند و شهر را شلوغ کرده‌اند وگرنه ظاهراً خرید چندانی صورت نمی‌گیرد. تمام پاساژ‌ها و فروشگاه‌های برند‌های مختلف حراج‌های آنچنانی زده‌اند که مشتری را به داخل فروشگاه بکشانند، اما با وجود این حراج‌ها باز هم قیمت‌ها به شکل نجومی و سرسام‌آوری بالاست و قدرت خرید مردم پایین‌تر است از آنچه که تصور می‌شود. سالی که روز‌های پایانی آن را سپری می‌کنیم سال مشکلات اقتصادی بود که در معیشت و زندگی تمام افراد جامعه تأثیرات منفی خود را به جا گذاشت. تورم و بالا رفتن قیمت‌ها به شکل سرسام‌آور، چنان فشار اقتصادی را بر قشر متوسط و کم درآمد جامعه وارد کرده است که مردم این طبقات اجتماعی به دنبال راه چاره‌ای برای رفع نیاز‌ها و مایحتاج خود برای شب عید هستند ولی مثل سالهای گذشته توان خرید‌های عید را ندارند. با تمام این گرانی‌های غیرمتعارف ولی باز هم شهر شلوغ است و مردم به بازار می‌روند، اما...
باز هم اسفند، بازهم شلوغی و باز هم بازار
گویا اسفند ماه بدون ترافیک و شلوغی را نمی‌توانیم تصور کنیم. مردم برحسب عادت و سنت بیرون رفتن از خانه برای نونوار کردن خودشان و خانه و زندگی شان به فروشگاه‌های مختلف سر می‌زنند شاید بتوانند خریدی حتی ناچیز انجام دهند تا دلشان خوش باشد که خرید عید را انجام داده‌اند. خرید برای عید که در واقع بخشی از سنت نوروز است و از همان ایام قدیم تا به امروز زنده بوده است با شرایط فعلی این روز‌های جامعه در حال کمرنگ شدن است. گران شدن اجناس آن هم به شکل روزانه، کمر قشر ضعیف را خم کرده است. از مواد غذایی گرفته تا اجناس لوکس و غیرضروری همگی چنان گران شده است که کمتر افرادی از جامعه توان خرید شب عید را دارند. اما این گرانی‌ها یک اتفاق جالب و قابل توجه‌ای را مسبب شده است. نکته جالب و قابل توجه این است که بالا رفتن نرخ تورم در جامعه و گرانی‌های ایجاد شده، باعث شده است تغییری در سبک خرید مردم اتفاق بیفتد.
خرید اجناس داخلی آن‌هم در صورت نیاز
تغییر در سبک خرید بدین معناست که خرید اجناس داخلی جایگزین اجناس خارجی در بسیاری از موارد شده است و دیگر اینکه مردم خرید‌هایی که نیاز دارند را تهیه و بابت آن هزینه می‌کنند. مبادا تصور کنید که این تغییر در سبک خرید فقط مختص یک قشر از یک طبقه خاص جامعه (طبقه پایین و ضعیف) است. اصلاً! تمام مردم از هر طبقه اجتماعی که هستند (از آدم‌های پولدار شهر بگیرید تا کارگر حقوق بگیری که چند ماهی است حقوق نگرفته است) همه به نوعی در خرید‌های خود بیشتر دقت می‌کنند و چیز‌هایی را می‌خرند که واقعا به آن نیاز دارند و خرید موارد غیرضروری را از لیست زندگی خود حذف کرده‌اند. به عنوان مثال با گرانی‌های شب عید بسیاری از خانواده‌ها آجیل شب عید را از سبد خرید خود حذف کرده‌اند و معتقدند عید امسال بدون آجیل هم عید می‌شود و دلیلی ندارد که آجیل به این گرانی خریده شود. برای روشن شدن موضوع به ذکر دونمونه‌ای که در ادامه می‌آید بسنده می‌کنم.
صرفه‌جویی پورشه‌سواران هنگام خرید!
خانم حدوداً ۳۵ سالهای که ظاهراً از قشر مرفه جامعه است همراه همسرش که پورشه سوار و البته صاحب شرکت است برای خرید به یکی از پاساژ‌ها آمده و با این اوصاف بی‌پولی و صرفه‌جویی برایش معنایی ندارد. با این تفاسیر او می‌گوید: گرانی بیداد می‌کند اصلاً نمی‌توانم به راحتی قبل خرید کنم. اجناسی گران شده‌اند که اصلاً ارزش آن مبلغ را ندارند. وقتی وارد فروشگاه می‌شوم و قیمت‌های نجومی را می‌بینم خنده‌ام می‌گیرد و پیش خودم فکر می‌کنم آیا کسی یا کسانی هستند که اجناس به این گرانی را بخرند. با این وضعیت تغییراتی در خریدهایم بدون آنکه خودم متوجه باشم ایجاد شده است. ابتدا به صورت ناخودآگاه از خرید اجناسی که بیش از حد گران شده بودند منصرف می‌شدم و چیز دیگری را جایگزین آن می‌کردم مثلاً در خرید خوراکی‌ها هیچ‌وقت از برند‌های داخلی خرید نمی‌کردم و همه را خارجی می‌خریدم. ابتدای شروع گرانی‌ها همچنان از برند‌های خارجی خرید می‌کردم ولی بعد از گذشت چند ماه متوجه شدم برند‌های داخلی را جایگزین اجناس خارجی کرده‌ام و اصلاً هم بد نیستند. درست است که ابتدا ناخودآگاه این جایگزینی و تغییرات در من صورت گرفته است ولی اکنون به صورت آگاهانه این سبک خرید را انجام می‌دهم. به همین دلیل امسال دکوراسیون منزل را بر عکس هرساله عوض نکردم. به قدری اجناس گران شده است که دلیلی برای این کار ندیدم. این روز‌ها باید در خرید‌های خود بیشتر از قبل دقت کنیم.
عید را به کام خود و خانواده تلخ نکنیم
زن جوانی که کارمند یک شرکت خصوصی است و به دیدنش رفته‌ام می‌گوید:خرید شب عید خیلی خوب است و من دوست دارم حتماً چیزی برای خودم بخرم. احساس می‌کنم اگر خرید عید را انجام ندهم اصلاً عید نمی‌شود ولی امسال نمی‌توانم مثل همیشه خرید کنم. هرسال برای عید همه چیز می‌خریدم، اما امسال باید انتخاب کنم یا کفش بخرم یا مانتو! نمی‌دانم کدامیک را انتخاب کنم، چون به هر دو مورد نیاز دارم (البته نیاز که نه، دوست دارم داشته باشم) ولی بودجه ما به خرید دوتای آن‌ها نمی‌رسد.
من به عنوان یک دوست به او پیشنهاد می‌دهم که مانتو بخرد و با یکی از کفش‌هایی که دارد آن را بپوشد. خوشحال از اینکه در تصمیم‌گیری کمکش کرده‌ام در ذهنش مانتو مورد نظرش را ترسیم می‌کند. در پایان ساعت اداری می‌گوید:مانتو را هم نمی‌خرم. همان مانتویی که پارسال عید خریدم را می‌پوشم. متعجب از این تصمیم می‌پرسم:چرا؟ با حالت ناراحت و عصبانی جواب می‌دهد:تمام مواردی را که نیاز داریم لیست کرده‌ام. با این گرانی پولی برای خرید مانتو نمی‌ماند. از سوروسات شب عید آجیل را هم حذف کرده‌ایم ولی باز هم کم می‌آوریم. به او دلداری می‌دهم و می‌گویم:سری به حراجی‌ها بزن، شاید بتوانی مانتویی با قیمت پایین‌تر از آنچه فکر می‌کنی پیدا کنی و اگر هم نشد ایرادی ندارد یک وقت دیگری می‌خری.
خلاصه اینکه به خاطر لباس شب عید و این چیز‌ها ارزش ندارد زندگی را به خودمان و همسر و فرزندانمان تلخ کنیم. امسال شرایط اقتصادی با همه سالهای گذشته فرق دارد. عید بدون لباس نو و مبلمان جدید و فرش جدید هم عید می‌شود. این را باور کنیم.
بسم الله.این مطلب بدون این عکس هم چاپ میشد. 
