شکست در جام ملتهای آسیا واقعیتهای زیادی را نمایان کرد. تا همین چند وقت پیش در فدراسیون فوتبال همه منکر کمک وزارت ورزش به این رشته پرهیاهو میشدند و حتی دلایل و مدارکی را نیز برای اثبات گفتههایشان ارائه میدادند، اما حالا که دستشان رو شده، آقایان راهی جز تأیید واریز بودجه دولتی به فوتبال پیدا نکردهاند.
داورزنی به عنوان دست راست وزیر ورزش و همان کسی که با یک چمدان پر از ارز دولتی به امارات رفت تا پاداش ملیپوشان را به خاطر دو برد در مرحله گروهی بپردازد، پرداخت ۲۷ میلیارد تومان و ۴ /۵ میلیون دلار ارز بهعنوان کمک به فوتبال را تأیید کرد. در ادامه اعترافها، معلوم شده که حضور تیم ملی در جام ملتهای آسیا ۱۱ میلیارد تومان ناقابل برایمان آب خورده است. حالا که بحث پولهای دولتی در فوتبال داغ شده، خیلیها از پرداختهای بیرویه و خرجهای سرسامآور برای این رشته ناکام و پرحاشیه انتقاد میکنند، هرچند که باید مشخص شود بودجه دولتی چطور با دستور مستقیم معاون اول رئیسجمهور به حساب فوتبال واریز شده، اما در این شرایط حواسمان باید به رو شدن دست مدیران فوتبال نیز باشد.
از آنجا که فیفا هرگونه مداخله و البته کمک دولتها به فوتبال را قدغن کرده، در فدراسیون فوتبال، کوچک و بزرگ سالهاست که مدعی هستند این رشته هیچ پولی از دولت دریافت نمیکند و تمام هزینههای جاری آن از سوی اسپانسرها و حامیان غیردولتی تأمین میشود، اما افشاگریهای اخیر واقعیتهای زیادی را عیان کرد که نه مهدی تاج، نه کفاشیان و نه سایر مدیران در ساختمان سئول نمیتوانند آنها را کتمان کنند. این افراد همانهایی هستند که در اظهارات و مصاحبههایشان با قیافههای حق به جانب از خودکفایی فوتبال سخن گفتهاند و از مدیریت منحصر به فردشان تعریف کردهاند. در حالی که حالا معلوم شده فدراسیون توانایی پرداخت پاداش ملیپوشان را نیز ندارد و برای این کار هم نیاز به کمک وزارت و دولت دارد. در وضعیت فعلی که تیم کیروش از جام ملتها دست خالی برگشته و تنها ثمره حضور در این رقابتها هدر رفتن میلیاردها تومان پول بوده باید از رئیس فدراسیون سؤال کنیم که چه زمانی در خصوص کمکها دولتی دریافت شده، پاسخ خواهد داد؟
سالهاست که فوتبال ایران لقب حرفهای را یدک میکشد. این فوتبال باید در تمام این سالها بدون بودجه دولتی اداره میشد، منتها هم ما و هم خود مدعیان خودکفایی خوب میدانیم که فوتبال ایران زیانده است و نهتنها درآمدزایی نمیکند، بلکه هر سال مبالغ هنگفتی بر بدهیهای گذشتهاش میافزاید. با در نظر گرفتن این واقعیت باید اذعان کرد که بدون شک در این سالها فدراسیون فوتبال بارها از کمکهای دولتی استفاده کرده و هزینه اعلام شده از سوی داورزنی تنها یکی از این موارد است. قطعاً اگر در جام ملتها موفق میشدیم وزارت مجبور به پرداخت پاداشی نجومی به اعضای تیم ملی میشد و آن وقت رقم اعلام شده به مراتب بالاتر میرفت.
بحث به وجود آمده هم از لحاظ اقتصادی برایمان اهمیت دارد و هم از لحاظ صادق نبودن مسئولان با مردم. گردش مالی در فوتبال نجومی است و با کل ورزش ایران هم قابل قیاس نیست، اما به همین اندازه نیز تعداد طرفداران این رشته زیاد است و مردم توجه دوچندانی به فوتبال دارند. در روزگاری که فشار اقتصادی بیداد میکند، چطور میتوان از هواداران انتظار داشت نسبت به این بذل و بخششهای وزارت ورزش به فوتبال بیتفاوت باشند. البته جامعه ورزش نیز نسبت به این مسئله واکنش نشان داده، واکنشی بحق که از تبعیضهای مسئولان نشئت میگیرد. کمک مالی به فوتبال از سوی مسئولان ارشد ورزش و دولت صورت گرفته، با این حساب نهادهای نظارتی و مسئول باید خیلی جدی این مسئله را پیگیری کنند و جدیت خود را در قبال این بذل و بخششها به مردم نشان دهند.