گسترش مترو به کیفیت شاخصهای زیستمحیطی منجر میشود؛ اما وای به روزی که خود مترو محیطزیست ما را با خطر جدی مواجه کند. د ر این خصوص یکی از اعضای شورای شهر تهران میگوید : بر اثر احد اث مترو ۵۰ هزار قنات د ر این شهر تخریب شد ه است.
سال ۸۵ رئیس وقت کمیته محیطزیست شورای شهر تهران خبر د اد ه بود که بیش از ۴۰۰ قنات د ر سطح شهر تهران د اشتیم که به د لیل کند و کاوهای بیرویه مترو و سایر د ستگاهها از بین رفتهاند.
یکی از ویژگیهای منحصر به فرد شرایط ژئوتکنیکی شهر تهران، وجود شبکهای از قناتهاست. قناتهایی که متأسفانه به د لیل سوءمد یریت برای شهر بیشتر تهد ید بود هاند تا فرصت.
روزگذشته حسن خلیلآبادی عضو شورای شهر تهران، با اشاره به خطر مترو برای چشمهها و قناتها گفت: «من روزی د و بار از چشمهعلی بازد ید میکنم، جایی که ۴۰۰ هکتار از اراضی علائین را آبیاری میکرد، امروز بهاند ازه یک لوله د و اینچ هم آب وارد آن نمیشود، بهخاطر بیتوجهی و عد م مطالعاتی که برای هر پروژه لازم است مترو تمام سرچشمههای چشمه علی را تخریب کرد ه و چند صد قنات تهران به واسطه همین فعالیتها خشک شد ه است.» به گفته وی، چشمه علی بر اثر حفاریهایی که برای اد امه خط ۶ مترو از د ولتآباد به ضلع شرقی عبد العظیم حسنی (ع) ایجاد شد ه است، این چشمه را د چار نقصان کرد ه و مسئولان مترو تلاش میکنند که اعلام کنند خشکشد ن این چشمه به د لیل خشکسالی و کاهش آبهای سطحی است.
هماکنون نیز تلاقی خط شرقی- غربی ۷مترو تهران با ۳۰۰رشته قنات شمالی- جنوبی پایتخت، وضعیت زمین تهران را به د لیل تغییر مسیر آبهای زیرزمینی و فرسایش خاک بهطور جدی تهد ید میکند.
به گفته مجید فراهانی عضو کمیسیون برنامه و بود جه شورای شهر تهران، این کلانشهر «امروز به بیش از ۲۵ خط مترو نیاز د ارد. برنامهریزی ساخت ۸ خط متروی کنونی تهران مصوب سال ۸۰ است، یعنی ۱۶ سال پیش؛ اما حال و هوا و میزان جمعیت کنونی تهران ایجاب میکند که برنامهریزی جد یدی د ر د ستور کار قرار بگیرد و میزان خطوط حد اقل به ۲۵ خط افزایش یابد تا شهروند ان نیازی به استفاد ه از خود روی شخصی ند اشته باشند.» بیترد ید د ر تهران توسعه مترو باید اد امه پید ا کند و مشکل این کلانشهر با ۲۲۰ و ۳۰۰ کیلومتر خطوط مترو حل نخواهد شد، اما گسترش مترو باید با د ر نظر گرفتن مطالعات زیستمحیطی رخ د هد. د ر غیر این صورت د ر چرخهای زیانبار گرفتار خواهیم شد. باید از فضاهای زیرسطحی به د رستی استفاد ه کنیم؛ این د ر شرایطی است که همه د نیا به این نتیجه رسید هاند که باید از فضاهای زیرسطحی بهره مناسب گرفت. این یعنی هم حفاظت از قناتها و هم گسترش خطوط مترو به موازات یکد یگر؛ باید برای متروی تهران روی خطوط د یگر نیز فکر کنیم و اگر برنامهای برای توسعه مترو با خطوط د یگر ند اشته باشیم، قطعاً کار ناقص خواهد ماند. گزاف نیست اگر بگوییم امروز تهران نیازمند ۷۰۰ کیلومتر مترو است و باید د ر د رازمد ت این کار را انجام د هیم. بیترد ید شورا و شهرد اری آیند ه نباید نسبت به محافظت از منابع آبی د ر کنار گسترش مترو بیتفاوت باشند.