مؤسسات مختلفی برای کمک به معلولان بهخصوص آموزش آنها وجود دارد، اما در این میان مؤسسهای که تلاش خود را معطوف به افزایش شور، نشاط و اعتماد به نفس معلولان کرده، مؤسسه «پیامآوران ساحل امید» تنها نهادی است که برای معلولان تورهای گردشگری برگزار میکند؛ نه تنها برگزاری اردوهای تفریحی، بلکه برگزاری مسابقات ورزشی و اسبسواری هم از دیگر شاهکارهای این نهاد غیرانتفاعی است؛ مؤسسهای که فعالیتش در سطح ملی است.
مدیر این مؤسسه و همسرش هر دو معلول هستند. «شهرام مبصر» و همسرش سالهاست که در زمینه خدمتدهی به معلولان مشغول هستند. قبل از تأسیس پیامآوران، در جاهای مختلف فعالیت میکردند.
در سال ٨٣ در راستای خدمت به معلولان «انجمنباور» را راهاندازی کردند. نخستین بار در همان مؤسسه تورهای گردشگری را برای افراد دارای معلولیت برگزار کردند. شرکتی هم بود که وسایل ایاب وذهاب را در اختیارشان قرار میداد و آنها هم تورهای گردشگری را فعال کردند.
تمام شرایط سخت زندگی با معلولیت باعث شد تا این نهاد بهدست مدیر معلولش راهاندازی شود. مشکلات زیادی مقابل آنها بود که همگی را پشتسر گذاشتند. همین مشکلات باعث شد در قالب گروههای همیار و فعالان اجتماعی فعالیتهای زیادی شکل بگیرد.
آنها برنامههای مختلفی را برای معلولان سر و شکل میدادند، اما به مرور زمان برای تورها و همایشها مجوز لازم بود و به این نتیجه رسیدند که فعالیتشان را رسمی کنند. به این ترتیب در سال ۱۳۹۱ از بهزیستی مجوز پیامآوران را گرفتند. ایده شکلگیری مؤسسه با ترس همراه بود. ترس ناشی از تجربهای که میگفت، مشکلات زیاد است؛ مشکلاتی که ارگانهای دولتی ممکن بود و ایجاد کنند و سایر مسائل. پیامآوران تا سال ٩٣ دفتر نداشت. فعالیتهایشان را در خانه ٦٠متریشان انجام میدادند. حتی برای برگزاری تور گردشگری، مجبور بودند وسایل را گوشه خانهشان انبار کنند. پیامآوران هم مثل سایر سمنها از «همیاران داوطلب» بهره میبرند. افراد سالمی نسبت به وظیفهای که بهعهده گرفتهاند، توجیه هستند و به این باور رسیدهاند که شاید روزی این اتفاق برای آنها نیز بیفتد.
انجام خیلی کارها برای معلولان مشکل است؛ چراکه شرایط برایشان مهیا نیست. بهعنوان مثال حتی رفتن به یک پارک عادی نیز سخت بود، چون مناسبسازی نشده بود، برای همین گردشگری و برگزاری مسابقات ورزشی جزو فعالیتهای مؤسسه است. پیامآوران تا امروز با وجود مشکلات فراوان، تورهای مختلفی را برای افراد معلول برگزار کرده است. از همه جالبتر برگزاری تور «سوارکاری» است. این تور نخستین بار اسفند ٩١ برای حدود ٨٠معلول برگزار شد و همچنان ادامه دارد. البته پزشک و کاردرمانگر هم حضور دارند. این تور به مرور، چون سختیهای زیادی داشت، اسبها را به تهران آوردند. با همکاری شهرک غزالی، کارگروهی تشکیل و حکمی از طرف فدراسیون سوارکاری زده شد و کار ادامه پیدا کرد.
البته با شورای شهر صحبتهایی شده تا فضایی در نظر گرفته شود. سوارکاری با اسب یک شاخه جداست، وجهه درمانی دارد و برای کودکان اوتیسم حتی معلولاناماس جواب داده، چون حرکات تعادلی کار میکنند، اما مؤسسه بیشتر جنبه سوارکاری را در نظر داشته است.
مسابقات ورزشی هم در سطح آماتور برگزار میشود. در مجموع فعالیت مؤسسه صرفاً آموزشی نیست و ایجاد نشاط و افزایش اعتماد به نفس معلولان سرلوحه فعالیتهای پیامآوران است.