در بخشي از اين ديدار، رهبر انقلاب با توجه به فضاي معنوي ماه رجب، اشاراتي به فضاي حاكم بر مديران دهه 60 و حال و هواي آن روزهاي كشور داشتند. نظر به اهميت اين موضوع، خط حزبالله، براي اولين بار، اين بخش از بيانات ايشان را منتشر ميكند: شما آقايان و بعضي از خواهرهايي كه ظاهراً اينجا هستند... خيلي از شماها از اوايل انقلاب در ميدان فعاليتهاي انقلابي بودهايد، يعني دهه 60 را به خوبي درك كردهايد. [آيا] يادتان هست احساسات خودتان در آن دهه را؟ يادتان هست رفتار خودتان در آن دهه را؟ يادتان هست بياعتنايي به مال را كه در آن دهه داشتيد؟ اهتمام به خدمت را كه در آن دهه داشتيد؟ يادمان ميرود، اين اشكال كار است. تدريج! يكي از بلاهاي ما تدريج است، يعني بهتدريج دچار يك حالتي ميشويم [اما] نميفهميم، پيري خودمان را نميفهميم، تدريجي است. كسي را كه شما 20 سال است،25 سال است نديدهايد، حالا ميبينيد، پيري او را ميفهميد، اما پيري خودتان را كه تدريجي است و پيري آن دوست همراهتان را كه دائم با هم هستيد، نميفهميد، حس نميكنيد، چون تدريجي است. ما سقوط خودمان، عقبگرد خودمان را كه تدريجي است، درست نميفهميم، خيلي بايد دقت كنيم. اين خيلي مهم است، البته يك راهي هم دارد، يعني با وجود اينكه تدريج بر اعمال ما و حالات ما حاكم است و اين مانع ميشود كه جايگاه و موقعيت خودمان را درست تشخيص بدهيم، لكن راه دارد، معيار دارد، معيار اين است كه به عملهاي خودمان نگاه كنيم. مثلاً فرض بفرماييد جنابعالي نگاه كنيد ببينيد كه قبلها - مثلاً 20 سال پيش، 15 سال پيش- مقيد بوديد كه حتماً اين دو ركعت نشسته نافله عشاء را بهجا بياوريد، حالا نميكنيد، حالا مقيد نيستيد - [البته] نافلهِ شب و نوافل ديگر را عرض نميكنم، [بلكه] همين دو ركعت كوچك و كوتاه را بفهميد كه عقب رفتهايد. اگر ديديد كه يك عمل خيري را در دهه 60 يا دهه70 انجام ميداديد، حالا كه دهه 90 است، آن را انجام نميدهيد يا رغبت نداريد يا اصلاً فراموش كردهايد، يك دعايي بود كه آن وقت ميخوانديد، حالا اصلاً يادتان نيست يا يك عمل خلافي بود، يك حرامي بود كه آن وقت مقيد بوديد انجام ندهيد، حالا انجام ميدهيد راحت و بيدغدغه، بفهميد كه عقب رفتهايد، علامتش اين است. اعمال خودمان را ميتوانيم بفهميم، ميتوانيم مشاهده كنيم، حالات و وضعيت دل خودمان را آسان نيست كه بفهميم، عادت كردهايم به آن اما عمل را راحت ميتوانيد، نگاه كنيد ببينيد. اينكه اساتيد اخلاق دائماً ماها را توصيه ميكنند به اينكه مراقبت داشته باشيد - مراقبه، يكي از كارهاي اساسي مراقبه است - مراقبه براي همين است، مراقب خودمان باشيم. عزيزان من! از هر جا كه هستيد - قوه مجريه، مقننه، قضائيه، جاهاي ديگر- همه در اين جهت يكسانيد و يكسانيم و ما در جمهوري اسلامي احتياج داريم به تعمير قلب خودمان، به اين نياز داريم چون جمهوري اسلامي با يك حكومت متعارف معمولي در دنيا فرق دارد. جمهوري اسلامي با يك هدفي، با يك آرماني، با يك منطقي، با يك عَلَمي به وجود آمده، آن عَلَم عبارت است از توحيد، از حكم الهي، از شريعت الهي، با اين عَلَم به وجود آمده. همه آن چيزهايي كه ما ميخواهيم - آزادي و عدالت و استقلال و غيره- همه در همين عَلَم اسلام مندرج و مندمج است.