دنيا حيدري
صعود مقتدرانه تيم ملي فوتبال ايران به جامجهاني روسيه، انتظارات را تا حد زيادي بالا برده است. به طوري كه حالا همه به مرحله بعدي ميانديشند و صعود از مرحله حذفي؛ مسئلهاي كه با توجه به همگروهي ايران با پرتغال، اسپانيا و مراكش، كار چندان سادهاي نيست و نيازمند آمادگي بالا و ايدهآلي است. آمادگياي كه ميتواند در سايه برگزاري ديدارهاي دوستانه و تداركاتي مهيا شود. اهميت بازيهاي دوستانه در آمادهسازي تيم ملي براي حضوري پرقدرت در جامجهاني آنقدر زياد است كه اصغر شرفي ميگويد: «مسئله مهم برگزاري بازيهاي دوستانه است. حتي اگر حريفان انتخابي، حريفان نامداري نباشند.»
تيم ملي فوتبال ايران سه ماه ديگر بايد در بزرگترين تورنمنت فوتبالي دنيا به ميدان برود، فكر ميكنيد برگزاري بازيهاي تداركاتي و دوستانه تا چه اندازه ميتواند برای حضوري پرقدرت در جامجهاني تأثيرگذار باشد؟وقتي ميخواهيم در يك تورنمنت شركت كنيم، نبايد دست و پا بسته باشيم. بايد سعي كنيم قبل از حضور در آن تورنمنت، با يك سري تيمهايي بازي كنيم كه از لحاظ استايل، تكنيك و تاكتيك شبيه تيمهايي باشند كه قرار است در آينده با آنها روبهرو شويم. هر اندازه شباهت تيمهايي كه براي بازيهاي تداركاتي انتخاب ميكنيم با تيمهايي كه در آينده با آنها مسابقه داريم بيشتر باشد، ميزان موفقيتمان بيشتر ميشود. كرش هم همین برنامه را دارد. او در تدارك ديدار با تيمهايي است كه بازي آنها به تيمهاي اسپانيا، پرتغال و مراكش، حريفان ايران در جامجهاني نزديك باشد تا اگر قرار است شاگردانش اشتباهي مرتكب شوند، در اين بازيهاي دوستانه مرتكب شوند يا اگر قرار است كم بياورند در اين بازيها كم بياورند و در جامجهاني كمتر با مشكل مواجه شوند.
خيليها بر اين باور هستند كه كرش از ديدار با تيمهاي بزرگ سر باز ميزند و حريفاني كه براي تيم ملي در نظر ميگيرد، حريفان كوچكي هستند...واقعيت اين است كه كرش يك مربي بادانش و حرفهاي است كه كارش را به خوبي بلد است. بله، گاهي با حرفهايش توهينهايي ميكند، اما نه او كه فدراسيون مقصر اين امر است؛ فدراسيوني كه آنقدر اشتباه رفتار كرده كه به يك مربي اجازه اين برخوردها را بدهد. اما در خصوص مسائل فني نميتوان به او ايرادي گرفت. ميگويند پول زيادي ميگيرد، بله زياد ميگيرد، خيلي هم زياد ميگيرد اما در ازاي آن دو بار تيم ملي را به جامجهاني برده است. چه چيزي مهمتر از اينكه دو مرتبه تيم ملي كشورمان در جامجهاني حضور داشته باشد و پرچم ايران بر فراز دنيا به اهتزاز در آيد؟ اما در خصوص بعضي مسائل بايد گفت كه انتقاد و قضاوت كردن كار سادهاي است اما انصاف نيست. بله، بازي با تيمهاي بزرگ خيلي خوب است. اما كيست كه نداند تيمهاي بزرگ براي انجام بازيهاي دوستانه چه هزينه هنگفتي ميخواهند. آيا فدراسيون توانايي تقبل چنين هزينهاي را دارد؟ كار سادهاي است كه بخواهيم همه تقصيرات را به گردن كرش بيندازيم اما قبل از هر انتقاد يا قضاوتي بهتر است كمي منصفانه فكر كنيم. بعضي مسائل چيزي نيست كه از ديد من و شما پنهان باشد. پس وقتي كسي دارد خوب كار ميكند دور از انصاف است كه بخواهيم بهانهجويي كنيم.
جدا از هزينهاي كه براي بازي با تيمهاي بزرگ بايد متقبل شويم، آيا مصاف با حريفان قدر و شكست برابر آنها باعث تضعيف روحيه بازيكنان ميشود؟نه، در بازي دوستانه برد و باخت مطرح نيست. بازي دوستانه براي محك خوردن بازيكنان است كه برگزار ميشود و همچنين شناسايي نقاط ضعف و قوت آنها. در اين ديدارها برد و باخت كوچكترين اهميتي ندارد، اما در عوض، باعث ميشود ترس بازيكنان ريخته شود. مثلاً در امارات كه مربيگري ميكردم، زماني يك تيم قدرتمند را براي برگزاري ديداري دوستانه دعوت كرديم. در بازي اول 7- 6 گل خورديم. اماراتيها ميگفتند بازيكنان گناه دارند اين همه گل خوردند اما توانستيم نقاط ضعف بازيكنان را شناسايي كرده و در صدد جبران برآييم و در بازي بعد بهتر شديم. خود ما كه رفتيم المپيك يا جامجهاني، خب خيلي ترسي نداشتيم. وقتي مثلاً رفته بوديم جشنواره پاري سن ژرمن يا با تيم ملي فرانسه بازي ميكرده بوديم. فوتبال پايه و اساس دارد، زمان ميبرد. اينطور نيست كه شما بياييد يك تيم را امروز بگيريد و ببريد جامجهاني. بايد زمان بگذاريد. بايد كار كنيد.
بعد از بازي با روسيه، ديدار دوستانه با الجزاير نيز در برنامههاي تيم ملي گنجانده شده و صحبتهايي هم از ديدار با تيمهاي تونس، سنگال، بوسني، سوريه، لهستان، آلباني، لبنان يا اردن ميشود. آيا اين تيمها حريف تداركاتي مناسبي براي ايران هستند وقتي ساير رقبا با تيمهايي به مراتب قدرتمندتر بازي ميكنند؟هنوز هم بازيهاي دوستانه از نان شب براي تيم ملي واجبتر است و فقط با بازيهاي دوستانه است كه كرش ميتواند با شرايط تيم آشنا شود و شاگردانش را به شرايط ايدهآل برساند و نقاط ضعف آنها را دريابد و آنها را برطرف كند. هرچند با توجه به اينكه فيفا روزهاي خاصي را در نظر گرفته برگزاري بازيهاي دوستانه اندكي سخت شده است. يك زمان ما با تيمهاي اروپايي بازي دوستانه برگزار ميكرديم اما الان تيمهاي درجه چندم براي ما ناز ميكنند. با اين وجود، برگزاري ديدار دوستانه و تداركاتي آنقدر مهم است كه ميتوان گفت بزرگ يا كوچك بودن آن در درجه دوم اهميت قرار ميگيرد. بازي كردن با تيمهاي بزرگ خيلي خوب است، اما وقتي نميتوانيم با تيمهاي بزرگ بازي كنيم، بازي كردن با تيمهاي كوچك هم خالي از اهميت نيست اما هر اندازه بازيهاي دوستانهاي كه برگزار ميكنيم بيشتر باشد، شانس موفقيتمان در جامجهاني بيشتر است. چراكه هم مربي به شناخت بهتري نسبت به بازيكنانش ميرسد و هم بازيكنان اگر قرار است اشتباهي كنند، در اين بازيهاي دوستانه انجام ميدهند و برايشان در جامجهاني تجربه ميشود.
با توجه به اينكه هم به عنوان بازيكن و هم مربي در تيم ملي حضور داشتيد، فكر ميكنيد بازيهاي دوستانهاي كه براي ايران در نظر گرفته شده ميتواند كمكي به موفقيت ياران كرش در روسيه باشد؟ما نتيجه برگزاري بازي دوستانه را عملي گرفتيم. زمان ما، بودجه لازم وجود داشت و هر بازي دوستانهاي كه ميخواستيم برگزار ميكرديم. تيمهاي اروپايي هم راحت به ايران ميآمدند، به طوري كه ما كشورهاي عربي، عربستان و... را تحويل نميگرفتيم و به ايران كه ميآمدند آنها را براي برگزاري بازيهاي دوستانه روانه شهرستان ميكرديم. اما الان با وجود آنكه كرش خود نيز براي هماهنگي بازيهاي دوستانه اقدام ميكند با مشكلات فراواني مواجه هستيم. بايد امكانات و شرايط را مهيا كنيم. اگر اين امكانات فراهم باشد، چراكه نه. ميتوانيم به صعود از گروه خود نيز در جامجهاني اميدوار باشيم. هم تيم و بازيكنان خوبي داريم و هم مربي توانمندي روي نيمكت تيم ملي كشورمان نشسته است.