کد خبر: 692168
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۳۹۳ - ۰۹:۴۷
هفت، هشت سال پیش همراه با پدرم و جمعی از شعرا و مداحان اهل بیت(علیهم السلام) در حسینیه مرحوم آیت الله سیدجواد خامنه ای با رهبر معظم انقلاب دیدار داشتیم. حاج منصور ارضی از در وارد شد و همین‌که نشست آقا به ایشان گفت: آقای ارضی شعر خوب اگر می خواهید، از آقای موید(شاعر پیشکسوت مشهدی) می‌توانید استفاده کنید.
حاج کاظم اکبرزاده از مداحان انقلابی شهر مقدس مشهد است که پدرش نیز از پیشکسوتان عرصه حاج کاظم اکبرزادهشعرآئینی و مداحی اهل بیت(علیهم السلام) می باشد. ویژگی که وی در طول اقدامات انقلابی خود به آن مقید بوده این است که از همان ابتدا فعالیت‌های فرهنگی و هنری را در کنار هیئت‌داری و جلسات قرآن، با نگاه تربیتی، توامان با هم ادامه دهد و خود را به یک روضه خوانی ساده محدود نکند.
 
در بخش اول این مصاحبه از تجربه گروه سرود و حلقه خودسازی و... شنیدیم و در این بخش از گفتگو به فعالیت های فرهنگی پس از جنگ، مداحی، هیئت داری، خاطره ای از رهبر انقلاب و... پرداخته شده است.
 
آقای کاظم اکبرزاده هم اکنون پس از چند دهه خدمت به جامعه ایثارگری در بنیاد شهید، چندی است بازنشسته شده و با قوت بیشتر به فعالیت‌های گذشته اش در منطقه ابوطالب مشهد مثل مدیریت هیئت محبان السجاد(علیه السلام)، رئیس شورای اجتماعی محله ابوطالب و... ادامه می‌دهد.
 
بخش آخر گفتگوی «قاصدنیوز» با ایشان در ادامه آمده است.
 
مساجدی که شبانه روزی کار فرهنگی می‌کردند
 
در آن زمان مساجد خیلی پر رونق بود به طوری که من در هفته چند شب به خانه نمی رفتم و در مسجد می خوابیدم. مسجد شب ها محل تهجد و نماز شب بچه ها بود. الان کارهای فرهنگی خیلی بی رونق شده است و اگر کاری هم انجام می شود ریشه ای نیست.
 
یک خاطره هم که الان به یادم آمد تعریف کنم شاید جالب باشد. همان زمان یک برنامه شبیه «مسابقه هفته» مرحوم نوذری، در مباحث دینی راه انداخته بودیم و چون از نظر امکانات مضیقه بود، برای ساخت پایه میکروفون ها دست به ابتکار زدیم. داخل فیلترهای روغن را پر از گچ کردیم و یک میله را هم به آن جوش دادیم و به این شکل پایه میکروفن ها را ساختیم! این کار خیلی جواب داد و دهه فجر آن سال را متحول کرد و نام گروه ما را بر سر زبان ها انداخت. بعد جلسه دعای توسلی را راه انداختیم و از این طریق جوانان بزرگسال را جذب می کردیم.
 
کارت عروسی و تشییع شهدا
 
یادم هست آن زمانی که می‌خواستم ازدواج کنم پدرم برایم کارت عروسی چاپ نکرد! وقتی از ایشان دلیلش را پرسیدم در جواب گفت: من از شهدا خجالت می‌کشم! . این کار خیلی اشکالی نداشت اما آن موقع ها هر هفته سه یا چهار تا تشیع شهدا را مشهد داشتیم و مردم وقتی شهدا را می‌دیدند نمی‌توانستند به راحتی دست به هرگونه ابتذال فرهنگی بزنند.
 
حوزه‌های علمیه مقصرند!
 
به نظرم یکی از دلایلی که فضای فرهنگی الان با زمان جنگ خیلی فرق می کند که مسئولین فرهنگی ما چه در حوزه و چه در دانشگاه خوب عمل نکردند و نسبت به گسترش ابتذال فرهنگی هشدار ندادند. متاسفانه دولت ها هم نه تنها جلوی گسترش اباحه گری فرهنگی را نگرفتند بلکه به گسترش آن هم کمک کردند و اعتقادم بر این است که هیچ کدام از دولت های بعد از جنگ به رسالت خودشان در قبال فرهنگ خوب عمل نکردند و متاسفانه حوزه های علمیه هم در این زمینه کم کاری بیشتری کردند.
 
جامعه ما همیشه با تضاد افکار روبه رو بوده و سرگردان است که چه کسی حرف درست را می گوید. تضاد بین عمل و گفتار نخبگان، آنها را در انجام واجبات مایوس تر کرده است.
 
هیئت سکولار، هیئت انقلابی
 
فرق یک هیات انقلابی با سکولار را اکثرا از مداح و روحانی اش می توان فهمید. یادم هست یکی از هیئات من را برای مداحی به جلسه خودشان دعوت کرد. سخنران این هیئت در آن جلسه آن‌قدر از وضع فرهنگی کشور سیاه نمایی کرد که نتیجه کلی حرف هایش این بود که با این اوضاع بد فرهنگی اگر کسی در این جامعه بمیرد بهتر است از اینکه زنده بماند! بعد از پایان سخنرانیِ این روحانی، قبل از شروع مداحی رو به جمع از آنها گلایه کردم که چرا در برابر حرف های این فرد ساکت بودید و هیچ واکنشی نشان ندادید؟ آیا ما باید در تنها جامعه ای که اسم امیرالمومنین(علیه السلام) به درستی از ماذنه هایش پخش می شود تقاضای مرگ کنیم؟ در جامعه ای که رهبرش فرزند حضرت زهرا(سلام الله علیها) است باید آرزوی مرگ کنیم؟
 
بعد از پایان جلسه مسئول هیات پیش من آمد و خیلی تشکر کرد و گفت: من در مقابله با این تفکر در هیئت تنها هستم و هر چقدر به بقیه اعضای هیات انحراف این سخنران را گوشزد کردم، تاثیر گذار نبود تا الان که شما واکنش دادید.
 
من به بچه های هیات خودمان گفته ام که اگر دیدید روحانی در جلسه هیات چیزی بر خلاف احکام صریح اسلام می گوید در همان جلسه به او تذکر دهید و تا الان عذر چند روحانی را خواسته ایم. یک بار برادرم یکی از همین روحانیون منحرف و متمایل به انجمن حجتیه را به جلسه هیات دعوت کرد. همان شب اول متوجه انحرافش شدم ولی با خودم گفتم شاید در شب های بعد حرف هایش را اصلاح کند. اما در شب چهارم، پنجم بود که در میانه سخنرانی گفت: شما اگر در حال عزاداری برای امام حسین(علیه السلام) بودید و اذان پخش شد، لازم نیست نماز بخوانید! و به کار خودتان ادامه بدهید و علما گفته اند اصل با عزاداری است! بعد از این حرف فضای جلسه بهم ریخت و همه اعتراض کردند. من برای اینکه جو جلسه آرام شود به سخنران گفتم: یک سوال از شما می پرسم و شما در شب بعد جوابش را بدهید، سوال این بود شما یک فتوا از همان مراجعی(چه مراجع فعلی و چه مراجع قدیم) که می‌گویید عزاداری را بر نماز اول وقت مقدم دانسته اند، را بیاورید. بعد از اتمام جلسه، این فرد ساعت ۱۲شب به من زنگ زد و گفت من دیگر به جلسه شما نمی آیم من هم در جوابش گفتم شما هم اصلا به درد جلسه ما نمی خورید و ما در جلساتمان اجازه نمی دهیم سخنران هر حرف بی سند و بی ضابطه ای را بزند! حالا شما فکر می کنید ما در مشهد چند تا هیئت می توانیم پیدا کنیم که نسبت به انحرافات سخنران، آهنگ مداحی، شعر مداحی و... حساس باشد؟
 
تاکید اسلام بر روضه و بکاء است
 
متاسفانه بعضا سبک و شور سینه زنی جای اشک و شعور حسینی را گرفته است در صورتی که ما در اسلام بیشتر از اینکه بر سینه زنی تاکید داشته باشیم بر روضه و گریه کردن تاکید داریم.
 
با همه این مسائل برای بچه های امروزی هم باید الان از توی محلات در هیئت ها و در سنین پایین شروع کرد. باید هیئت ها را سر و سامان داد.جوان امروزی با شعور، شور می‌گیرد و این را باید ایجاد کرد و این کار هم با سخنرانی ایجاد نمی شود. هیچ چیز بهتر از رفاقت و برخورد خوب و محبت آمیز نمی تواند جوانان را جذب کند. همان زمان حتی با زبان روزه فوتبال بازی می کردیم و برای مسابقات به شهرهای چناران، شاندیز و ابرده می رفتیم و این باعث می شد که بچه در کنار هم بمانند. به نظرم بهترین پتانسیلی که می تواند از انقلاب دفاع کند همین هیئات و جلسات مذهبی است.
 
حاج منصور نخ تسبیح مداحان پایتخت
 
در مشهد مداحان نخ تسبیح ندارند. در صورتی که در تهران اکثر مداحان حول محور یک مداح شاخص و پیشکسوت مثل حاج منصور تمرکز می کنند و اتحاد مداحان و هیئت ها در آنجا برقرار است. به نظرم هیئات باید جبهه ای کار کنند.
 
جای خالی مناجات خوانی در جلسات مذهبی
 
عموم جامعه مداحان روی مناجات خوانی کار جدی نکرده اند. تعداد مناجات خوان‌های ما در مشهد خیلی کم است. چند مداح وجود دارد که حداقل از عبارت‌های عربی استفاده کند؟ مداحان باسابقه ما به مداحان جوان آموزش نمی دهند و خیلی از انحرافات مداحان جوان ما از روی جهل و عدم آموزش است که اگر آگاه شوند انحرافات آن ها اصلاح می شود. می بینیم که خیلی از مداحان ما هنوز فرق بین «قائد» و «قاعد» را در سلامتی امام زمان(عجل الله) نمی دانند!
 
توصیه شعری رهبر انقلاب به حاج منصور ارضی
 
هفت، هشت سال پیش همراه با پدرم و جمعی از شعرا و مداحان اهل بیت(علیهم السلام) در حسینیه مرحوم آیت الله سیدجواد خامنه ای با رهبر معظم انقلاب دیدار داشتیم. حاج منصور ارضی از در وارد شد و همین‌که نشست آقا به ایشان گفت: آقای ارضی شعر خوب اگر می خواهید، از آقای موید(شاعر پیشکسوت مشهدی) می‌توانید استفاده کنید. مقام معظم رهبری حواسشان خیلی جمع است.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار