عباس عبدی طی یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «مطالعه موردی؛ پزشک مشهدی» از یک موضوع جزیی به یک نتیجه‌گیری کلی در خصوص جریان حزب‌اللهی رسیده است. او در توجیه این کار، در ابتدای یادداشتش می‌نویسد: «یکی از شیوه‌های تحلیل پدیده‌ها، مطالعه موردی یا به تعبیر انگلیسی Case Study است. در واقع به جای مطالعه ده‌ها و صد‌ها مورد، کافی است که یک نمونه را با دقت موشکافی و تمام جوانب آن را تحلیل کنیم و نتایج حاصل را با اعتبار کافی تعمیم دهیم.»
موضوع یادداشت او ماجرای یک پزشک مشهدی است که شهروندی مدعی شد که این پزشک افراد محجبه را ویزیت نمی‌کند و بعد روشن شد ماجرا واقعی نبوده و موج فشار‌ها از دکتر مذکور برداشته شد. عبدی نوشته: «این واقعیت جامعه ماست که عده‌ای می‌توانند برای منافع شخصی خود پشت اسلام و انقلاب پنهان شوند و با جار و جنجال علیه دیگران اتهام بزنند و فضای رسانه‌ای رسمی و رانتی نیز به سرعت به حمایت آنان بیاید.»
این را یک اصلاح‌طلب نوشته است، جریانی که در موارد متعدد، برای منافع جناحی، خود را پشت روشنفکری و آزادی و حقوق انسانی و کلی واژه قشنگ دیگر پنهان می‌کنند، با جار و جنجال علیه رقبای انتخاباتی و منتقدان خود اتهام می‌زنند و با کمک رسانه‌های ضدانقلاب که همراه آن‌ها می‌شوند، موج تخریب راه می‌اندازند و....
مطالعه موردی البته در مورد اصلاح‌طلبان جواب نمی‌دهد، چون موارد متعدد وجود دارد. انتخابات ۸۸ و دروغ بی سند و مدرک تقلب یکی از مهم‌ترین این موارد است. اتهام قاتل بودن به روح الله حسینیان، تخریب مرحوم حسنی امام جمعه فقید ارومیه، دروغ‌سازی علیه علامه مصباح و تخریب امام جمعه مشهد، بخشی از این دروغ‌هاست. موضوع قتل‌های زنجیره‌ای هم همین گونه بود و بی سند فقط اتهام زدند و در همه موارد، حتی وقتی هم که اصل ماجرا روشن شد، حاضر به پس گرفتن دروغ‌های خود نشدند.
جالب آنکه عبدی در بخشی از یادداشتش می‌نویسد: «این رفتار ناشی از کوششی است که برای دو قطبی‌کردن جامعه صورت می‌گیرد. غافل از اینکه این دو قطبی شدن نه به سود افراد محجبه و دیندار است و نه به سود جامعه، بلکه ریشه آن در منافع بخشی از افرادی است که خود را پشت این مفاهیم پنهان می‌کنند.» و همه این عباراتی که نوشته به شدت در خصوص جریان اصلاحات صدق می‌کند که با دروغ تلاش می‌کنند مفاهیم مدنظر خود را با دوقطبی‌سازی پیش ببرند. عبدی در خصوص نشست بانوان نخبه بین‌المللی در تهران آن را واکنشی به جریان «زن، زندگی، آزادی» دانست، در حالی که رسماً گفته شده بود که برنامه‌ریزی برای این نشست از سال قبل آغاز شده بود و طبعاً این مهمانان خارجی را نمی‌شد دو روزه هماهنگ کرد!
عبدی دوقطبی‌سازی و دروغ را هم حتی درباره سرود سلام فرمانده و کسانی هم که تنها جرمشان پسندیدن این سرود بود، ادامه داد و مردم عادی را هم به چالش کشید. در چنین شرایطی آیا او شایستگی بررسی رفتار دیگران را دارد؟
از سویی بسیاری از افراد محجبه و حزب‌اللهی هم از دکتر مذکور دفاع کردند و اینکه در این ماجرا، عبدی اصرار دارد همه یک جریان را یک سو بداند، خروجی همان ذهنی است که همیشه جامعه را دوقطبی می‌خواهد!
ولی قبول کنید که تحلیل عبدی دقیق و موشکافانه بود 
