مراسم تودیع و معارفه مدیران قبلی و آتی خانه سینما برخلاف عنوان متعارف و معمولی‌اش بسیار نامتعارف و با اقدامات ساختارشکنانه حاضران انجام شد، به شکلی که می‌توان آن را تودیع اخلاق و معارفه قانون‌شکنی اعضای این خانه ترجمه کرد. رفتار و کنش حاضران و مدعوین این مراسم نه‌تن‌ها برخلاف قانون، بلکه حتی تناقضی آشکار با اساسنامه این خانه صنفی داشت. بسیاری از خانم‌های حاضر در جلسه بدون مراعات ضوابط حدود شرعی و قانونی حجاب و البته بدون کمترین نگرانی در حال رژه رفتن جلوی دوربین عکاسان خبری بودند و حتی مرضیه برومند به عنوان مدیرعامل جدید این خانه در حال معانقه و در آغوش کشیدن برخی از آقایان همکار و حاضر در این گعده ساختارشکنانه است. در مورد دیگر مدعوین هم که قس علیهذا.
این اقدام عمدی مدعوین در کشف حجاب و به زیر کشیدن ارزش‌های اخلاقی و بی‌حرمتی کردن به مرز‌های هویتی جامعه اسلامی نشان می‌دهد این افراد متوهم خودشان را در خط مقدم نبرد با قوانین و ارزش‌های مورد احترام جامعه و قانون تلقی می‌کنند و هنوز هم تحت تأثیر انقلاب‌های متعددی که هر روز در فضای مجازی صورت می‌گیرد و در هر کدام از آن‌ها روزی چندین بار نظام جمهوری اسلامی سقوط می‌کند، قرار دارند. اینکه برخی افراد متوهم و جوزده در این گعده ضداخلاقی گمان می‌کنند اگر حجاب نداشته باشند ضربه کاری به حاکمیت وارد کرده‌اند و از خودشان در داخل کمد منزل‌شان به عنوان یک قهرمان تجلیل هم می‌کنند، خیلی محل بحث نیست، اما نکته اصلی متوجه مسئولان و مدیران این خانه به اصطلاح صنفی و سینمایی است که بعد از گردنکشی‌های فتنه سال ۸۸ و صادر کردن بیانیه‌های تک‌نفره و دعوت مردم و هنرمندان به نافرمانی‌های مدنی برخلاف اینکه مورد بخشش و رأفت پدرانه نظام قرار گرفتند همچنان اصرار دارند وجهه اپوزیسیونی خودشان را حفظ کنند. این افراد که در حوزه فعالیت‌های هنری‌شان طی سالیان متمادی از همه ارکان و دستگاه‌های انقلابی، حاکمیتی و دولتی نظام بودجه‌های کلان و مواهب زیادی به جیب‌شان سرازیر شده است برای اینکه غباری به ردای انتلکتوئلی‌شان ننشیند، حاضر نیستند کمترین اقدامی در خلاف جو ساختارشکنانه، اخلاق‌شکنانه و قانون همپالکی‌هایشان انجام دهند. این‌ها طی این سال‌ها به لطف چشم‌پوشی‌های مکرر نظام و حاکمیت از دروغ‌ها، افترا‌ها و حتی رفتار نانجیبانه‌شان پروار شده‌اند تا جایی که در رفیق قافله و شریک دزدن بودن به استادانی متبحر و زبردست تبدیل شده‌اند. چه اینکه یاد گرفته‌اند چگونه می‌شود هم در منابع بیت‌المال غوطه‌ور شوند و هم در محافل و گعده‌های خصوصی‌شان آروغ‌های انتلکتوئلی بزنند. بدون تردید مسئولان خانه سینما به دلیل اینکه ذیل قوانین جمهوری اسلامی توانسته‌اند مجوز فعالیت بگیرند، باید مورد پیگرد قرار گیرند که چرا برخلاف بند‌های روشن و صریح اساسنامه خانه سینما رفتار کرده‌اند و محفلی را به وجود آورده اند که حاضران در آن دورهمی ارزش‌های جامعه و قوانین مدنی را به بازی گرفته‌اند.
چه اینکه وقتی اساسنامه خانه سینما را مطالعه می‌کنیم در ماده اول فصل یکم آن که همان سطر ابتدایی اساسنامه است، نوشته شده است: «خانه سینما مؤسسه‌ای است مستقل، غیرسیاسی، غیردولتی و غیرانتفاعی. متشکل از تشکل‌های قانونی اصناف هنر و صنعت سینمای ایران که در چارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و تحت نظارت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از تاریخ تأسیس به مدت نامحدود بر مبنای این اساسنامه تشکیل شده است.» معنا و مفهوم این ماده، یعنی اینکه مادامی که حاکمیت قوانین جمهوری اسلامی بر همه سطوح و شئون کشور حاکم است بایستی مورد احترام باشد و متخلفان باید مورد پیگرد قانونی دستگاه‌های نظارتی و مسئول قرار گیرند. مسئله وقتی جالب‌تر می‌شود که بدانیم بر اساس ماده ۱۲ فصل سوم همین اساسنامه مربوط به شرایط اعضای تشکل‌های صنفی عضو خانه سینما بند‌هایی از جمله «تابعیت جمهوری اسلامی ایران» و «التزام عملی به قانون اساسی و اصل ولایت‌فقیه» به عنوان شروط عمومی اعضای آن تعیین شده‌اند؛ بنابراین مسئولان خانه سینما در بروز چنین دهن‌کجی‌هایی به قوانین و ارزش‌های اخلاقی جامعه مسئولیت مستقیم دارند و بایستی پاسخگوی این اقدامات محفلی اعضایشان باشند. اگرچه مدت‌هاست به لطف انفعال مسئولان وزارت ارشاد و سازمان سینمایی شاهد اتفاقات ساختارشکنانه و خلاف قانون بسیاری از سینماگران و سلبریتی‌ها هستیم، اما لازم است در این مورد به‌خصوص که در حکم هماوردطلبی و مخدوش کردن وجهه قوانین در گردهمایی‌های این افراد قابل تفسیر است با پیگیری جدی این شاخ و شانه‌کشی، از قانون و ارزش‌های اخلاقی اعاده حیثیت کنند.
