یکی از نقاط جرم‌خیز تهران، میدان آزادی است که به دلیل موقعیت خاص خود اقبال زیادی از سوی مجرمان به آن وجود دارد، اما می‌توان برای گرفتن موقعیت این میدان چاره‌اندیشی‌هایی کرد. امکان دسترسی به موقعیت آزادراهی، مهم‌ترین ویژگی است که مجرمان نقشه‌های خود را براساس این موقعیت پایه‌ریزی و اجرا می‌کنند. سرقت، زورگیری و تعرض به زنان، عمده‌ترین پرونده‌هایی است که در جغرافیای میدان آزادی تشکیل می‌شود. فضای سبز حوالی پایانه آزادی، داشتن درختان و پوشش گیاهی بلند در کنار خلوت بودن این مسیرها، منجر شده پرونده‌هایی با موضوع تعرض در این مکان‌ها تشکیل شود، دخترانی که در مسیر رفتن به سمت پایانه غرب در کمین مجرمان شیطان‌صفت گرفتار می‌شوند و مورد تعرض قرار می‌گیرند. عمده‌ترین قربانیان پرونده‌های زورگیری و سرقت در این محل نیز مسافرانی هستند که قصد رفتن به فرودگاه مهرآباد یا شهر‌های اطراف تهران را دارند. عاملان این پرونده‌ها عمدتاً به صورت باندی و در پوشش مسافربر فعالیت می‌کنند. سارقان بعد از شناسایی سوژه‌هایشان، آن‌ها را سوار می‌کنند. با ورود به آزادراه تهران - کرج امکان دسترسی به محل‌های خلوت به راحتی فراهم می‌شود. وقتی راننده با ورود به جاده‌ای فرعی تغییر مسیر می‌دهد همه چیز برای آخرین مرحله از اجرای نقشه فراهم می‌شود. اعتراض مسافر در این مرحله راه به جایی نمی‌برد، چراکه با تهدید چاقو از سوی سایر اعضای باند متوجه خواهد شد که دیگر چاره‌ای جز تسلیم شدن ندارد. مقاومت کردن مقابل این دسته از مجرمان فرجامی جز ضربات چاقو و رفتن به سوی پرتگاه مرگ برای آن‌ها نخواهد داشت. بررسی پرونده‌های تشکیل شده در این باره نشان می‌دهد سارقان با خشونت تمام قربانیان را هدف قرار می‌دهند و در مواردی مرگ قربانی پرونده را رقم می‌زنند.
با شکایت‌های مطرح شده در این باره مجرمان پرونده‌ها تحت تعقیب قرار می‌گیرند و در بسیاری از موارد شناسایی و بازداشت و به مجازات‌های سخت محکوم می‌شوند. با این حال چرخه ارتکاب این جرم همچنان در جریان است.
برقرار شدن گشت‌های مستمر پلیس در آزادراه تهران - کرج یا برقرار شدن ایستگاه‌های پلیس در این مسیر و مسیر‌های فرعی می‌تواند از بروز این جرم پیشگیری کند، اما نمی‌تواند مانع ارتکاب آن شود، چراکه گستره‌ای که امکان بروز این جرم در آن وجود دارد دارای وسعت زیاد است و امکان پوشش کامل آن از سوی پلیس وجود ندارد. این موضوع در مورد پایانه غرب به راحتی ممکن است و شهرداری و پلیس باید با بررسی محدوده‌هایی که مجرمان در آن مرتکب عمل مجرمانه می‌شوند موقعیت را بررسی کنند و امکان بروز جرم را از بین ببرند.
دو رویکرد هم در این محدوده می‌تواند مانع از موفقیت مجرمان شود. اولین رویکرد توجه ساختار مدیریت شهری به برقرار شدن حمل و نقل عمومی و ساماندهی مسافربران شخصی برای دسترسی شهروندان به نقاط مورد نظرشان است. نابسامانی در وضعیت حمل و نقل عمومی و رها شدن مسافربران شخصی، شکل‌گیری پرونده‌های بسیاری را منجر می‌شود و از این مسیر هزینه‌های کلانی را متوجه پلیس، دادگستری و خانواده قربانیان پرونده‌ها می‌کند. بخش مهمی از توان پلیس و دادگستری صرف رسیدگی به جرائمی است که در این حوزه تشکیل می‌شود.
رویکرد دوم، ترغیب شدن شهروندان به عدم استفاده از خودرو‌های مسافربر شخصی است. شهروندان یا به دلیل نبود خودرو‌های عمومی یا به خاطر عجله برای رسیدن به مقصد از خودرو‌های مسافربر شخصی استفاده می‌کنند. بخش مهمی از این معضل با ورود تاکسی‌های اینترنتی به چرخه حمل و نقل رفع شده است. با وجود این گاهی هزینه این تاکسی‌ها با بضاعت کاربر برابری نمی‌کند، اما از امنیت لازم برای رسیدن به مقصد برخوردار است.
