درست یک روز قبل از افتتاحیه جام جهانی جیووانی اینفانتینو، رئیس FIFA با پاسخ‌هایی دندان‌شکن آب پاکی را روی دست آن عده که به قصد حاشیه‌سازی راهی قطر شده بودند، ریخت و خواست تمام تمرکزشان تنها روی فوتبال باشد و بس؛ فوتبالی به دور از سیاست و هرگونه حاشیه جانبی.
برخی گویی قصد گیر انداختن اینفانتینو را داشتند، اما رئیس فیفا صراحتاً ادعای حقوق بشری را که انگلیسی‌ها و اروپایی‌ها علیه قطر مطرح کرده بودند، با جملاتی جواب داد که شاید خیلی‌ها باورشان نمی‌شد. حرفهای اینفانتینو گویی یک داغ نهفته بود که باید در قطر و در آستانه جام جهانی سر باز می‌کرد. خباثت انگلیس داد رئیس فیفا را هم درآورد تا جایی که گفت: «اروپا فقط فرهنگ خودش را می‌پسندد.»
سؤال‌ها می‌توانست پیرامون بازی‌ها، اتفاقات احتمالی، پیش‌بینی نتایج و میزبانی قطر در جام جهانی باشد یا حتی شنیدن نظر رئیس FIFA در خصوص چگونگی میزبانی قطری‌ها، اما دغدغه عده‌ای جز پرداختن به حواشی نبود، حال آنکه رئیس فدراسیون جهانی صحبت‌هایش را به گونه‌ای آغاز کرد که نشان می‌داد تمام هدفش دوری از هرگونه حاشیه‌ای است: «امروز احساس می‌کنم یک قطری هستم. یک عرب هستم و یک آفریقایی، یک از کار افتاده یا یک کارگر مهاجر. من مجبور نیستم از قطری‌ها دفاع کنم، چون آن‌ها خودشان قادر به این کار هستند و می‌توانند از خودشان دفاع کنند. من اینجا هستم از فوتبال و عدالت دفاع کنم.»
پرواضح بود که خبرنگاران شرایط کارگران مهاجر برای آماده‌سازی قطر جهت میزبانی جام جهانی را نادیده نمی‌گیرند؛ مسئله‌ای که اینفانتینو را غافلگیر نکرد، به طوری که او صراحتاً گفت اگر اروپا واقعاً به سرنوشت این جوانان اهمیت می‌داد، برای آن‌ها شرایط ورود ایجاد می‌کرد. کانال‌های قانونی ایجاد کنند که حداقل تعدادی از این کارگران بتوانند به آنجا بیایند، البته در قطر نیز ضعف‌هایی وجود دارد و باید به آن‌ها پرداخته شود. سه سال پیش که اینجا آمدم، از همان اولین ملاقاتم به صورت مستقیم به موضوع کارگران مهاجر پرداختم، اما واقعیت این است که ما باید به آفریقایی‌ها امید بدهیم تا نیازی نداشته باشند برای رسیدن به زندگی بهتر جان‌شان را در دریا از دست بدهند. ما باید به آن‌ها فرصت مشارکت بدهیم.»
درست از روز‌های نخست کسب میزبانی توسط قطر و بعد از استارت این کشور در راستای آماده‌سازی برای برگزاری این تورنمنت بزرگ بود که شرایط کارگران حاضر در این کشور به یک سوژه بین‌المللی تبدیل شد؛ مسئله‌ای که اینفانتینو در خلال صحبت‌هایش صراحتاً گفت نسبت به آن بی‌تفاوت نیست. با وجود این او صراحتاً گفت که حتی اگر اوضاع کارگران حاضر در قطر بد باشد، این مسئله تنها مختص این کشور نیست و حتی در قلب اروپا نیز می‌توان شاهد این دست بی‌عدالتی‌ها بود: «وقتی این انتقادات را از سوی اروپایی‌ها می‌بینم، تعجب می‌کنم. من از خودم مثال می‌زنم. وقتی بچه بودم با خانواده‌ام به سوئیس مهاجرت کردم. آنجا خیلی خوب فشار و ظلمی را که به خانواده‌ام به عنوان مهاجر وارد می‌شد، حس کردم. این اتفاقات تلخ برای خانواده‌ام در قطر نبود بلکه در سوئیس در قلب اروپا رخ داد. من اروپایی هستم و فکر می‌کنم به خاطر کاری که ما اروپایی‌ها در ۳ هزار سال گذشته در سراسر جهان انجام داده‌ایم، باید برای ۳ هزار سال آینده عذرخواهی کنیم، پس بهتر است بیش از این به بهانه حقوق بشر به اینگونه موارد دامن نزنیم.».
اما شاید دندان‌شکن‌ترین پاسخ اینفانتینو به سؤالات حاشیه‌ای در خصوص مسائل مطرح شده در مورد مصاف ایران با انگلیس بود. او به سبک و سیاق کی‌روش که همواره جواب دندان‌شکنی به طرف مقابل خود می‌دهد، در قبال شیطنت خبرنگار انگلیسی که از اوضاع ایران سؤال کرد و گفت چطور اجازه می‌دهید کشوری مثل ایران که ناقض حقوق زنان است، مقابل تیم ملی مثل انگلیس بازی کند، در پاسخی زیرکانه گفت که شما باید درباره وضعیت مهاجران در انگلیس سؤال کنید، وضعیت آن‌ها چگونه است: «این تقابل دو ایدئولوژی نیست و دولت‌های دو کشور قرار نیست مقابل هم بازی کنند. قرار است، دو تیم فوتبال باهم بازی کنند. شما انتقاد می‌کنید و تفرقه می‌اندازید. شما یک جنگ جهانی دیگر می‌خواهید؟ شاید شما بخواهید، اما من دنبال آن نیستم. آیا همه ایرانی‌ها از نظر شما بد هستند؟ و هر انگلیسی خوب؟! اگر جام جهانی در ایران بود، از آن‌ها حمایت می‌کردم، حتی اگر بتوانیم در ایران تورنمنتی برگزار کنیم، باید این کار را انجام دهیم. در ایران بانوان به ورزشگاه‌ها می‌روند و لیگ بانوان برگزار می‌شود. آیا فکر می‌کنید تمام ۸۰ میلیون نفری که در ایران زندگی می‌کنند، همه بد هستند؟ من این‌طور فکر نمی‌کنم. ما باید بجنگیم و بجنگیم و بجنگیم تا مردم را گرد هم بیاوریم.»
ممنوعیت عدم نوشیدن مشروبات الکلی در ورزشگاه‌های جام جهانی از دیگر سؤالاتی بود که به زعم رئیس فدراسیون جهانی فوتبال حتی ارزش مطرح کردن هم نداشت: «مسائلی به مراتب مهم‌تر از این حرف‌ها وجود دارد. فکر می‌کنم اگر سه ساعت نوشیدنی الکلی ننوشید، بتوانید زنده بمانید! کشور‌های زیادی مانند فرانسه هم این کار را در ورزشگاه‌ها کرده‌اند. اینجا یک کشور اسلامی است و نوشیدن مشروبات الکلی مشکل دارد. فکر می‌کنم سخت نیست اگر چند ساعت به میزبان خود و قوانیش احترام بگذاریم.»
