حجت الاسلام محمد صدوقی ضمن گرامیداشت یاد و خاطره امام راحل و شهدای انقلاب به ویژه شهدای محراب بیان کرد: رضایت و همراهی مردم رمز موفقیت انقلاب است.
وی با بیان اینکه سبک زندگی و دلایل شهادت، شهدای محراب و ترور با شهدای جنگ تحمیلی متفاوت است، افزود: شهدای ترور در راه انقلاب و برای به ثمر نشستن انقلاب به شهادت رسیدند اگر بخواهیم دلایل آن را بررسی کنیم باید ببینیم مهمترین عامل در این انقلاب چه بوده به نظر من مهمترین عاملی که باعث پیروزی انقلاب شد و باعث دوام آن می‌شود همراهی مردم است.
نوه سومین شهید محراب ادامه داد: شهدای محراب پیش از انقلاب و تا زمان حیات، حلقه های وصل مردم با امام (ره) به عنوان رهبر بودند، هر کدام از این افراد رهبری و همراهی مردم را بر عهده داشتند اگر بخواهیم مردم با ما باشند باید بتوانیم درک درستی از مردم داشته باشیم و فرزند زمانه خود باشیم یعنی اینکه مردم و اقتضائات زمانه را درک کنیم، مشکلات را بدانیم و در راستای حل آنها بکوشیم.
حجت الاسلام صدوقی با بیان اینکه زنده نگهداشتن یاد و خاطره شهدا از وظایف ما است،بیان کرد: با برگزاری آیین های بزرگداشت شهدا می توانیم سبک زندگی آنها را معرفی کنیم، این افراد بهترین الگو بخصوص برای طلبه ها هستند.
وی خاطرنشان کرد: شهدای محراب علاوه بر اینکه در امور اجتماعی، سیاسی و مردمی موفق بودند در عرصه های علمی هم صاحب نظر بودند به عنوان مثال شهید صدوقی زمانی که قم بود تدریس می کرد.
حجت الاسلام صدوقی تاکید کرد: باید مراسم های پاسداشت شهدا به درستی و مطابق این زمانه برای جامعه هدف برگزار شود تا الگوسازی صورت بگیرد، اگر شهید صدوقی که در دهه ۶۰ می زیست امروز بود قطعا رفتارش متفاوت بود اما اصول و پایه های نظری یکی است.
تعلق خاطر شهید صدوقی به مردم
وی با بیان اینکه بنده سه سال بعد از شهادت پدر بزرگم به دنیا آمدم اما در خانواده و همراهی‌ها که پدر با وی داشت یکسری از خاطرات در ذهنم هست که از قول پدرم آنها را بازگو می کنم، گفت: پدرم تعریف می کرد ظهر یکی از روزهای تابستان که حاج آقا خسته به خانه رسیده بود، خوابید، پس از مدتی فردی به در خانه آمد من در را باز کردم از من پرسید حاج آقا کجاست گفتم که در حال استراحت است، گفت فردی فوت کرده می خواهم او برای خواندن نماز میت بیاید، جرات نداشتم پدرم را از خواب بیدار نکنم چون می‌دانستم اگر او متوجه شود من این موضوع را به وی نگفتم مواخذه می شوم، تنها دغدغه من این بود که مبادا پس از بیدار کردن پدر و گفتن اسم متوفی او از دوستان صمیمی وی باشد و با شنیدن خبر ناراحت شود. پدر که صدای مرا زمانیکه با آن مرد صحبت می کردم شنیده بود ناگهان مرا صدا زد و پرسید چه اتفاقی افتاده؟ پاسخ دادم یک نفر آمده و همچین تقاضایی دارد، وی قبل از اینکه بپرسد آن فرد چه کسی است بلند شد و وضو گرفت، پدر بزرگم تا این حد احساس تعلق خاطر به مردم داشتند.
شهید صدوقی با امام خمینی (ره) رابطه صمیمی و نزدیکی داشت امام پس از شهادت وی در پیامی فرمودند: دوستی که بیش از ۳۰ سال با روحیات عظیمش آشنا بودم.
مرحوم شهید صدوقی مشکلی برای چشمانش پیش می آید؛ بعد از عمل به تهران می آیند قبل از آمدن وی به تهران با توجه به اینکه قصد داشت چندماهی در اینجا بماند پدرم خانه ای را برای وی تدارک دید بعد از آمدن رفتیم خدمت امام خمینی او از پدرم پرسید تا کی تهران هستید گفت من فردا به یزد می روم بعد از آنکه از پیش امام آمدیم از وی پرسیدم شما که قرار بود مدتی اینجا بمانید چرا گفتید تا فردا اینجا هستید، گفت که من از نحوه سوال امام حس کردم دوست دارند من یزد باشم.
پدر بزرگم با امام تقریبا هم سن و شاید هم سطح بودند ولی حرمت و جایگاه امام را حفظ می کرد.
سومین شهید محراب
آیت الله محمد صدوقی سومین شهید محراب در ۱۰ اسفند ۱۲۸۷ خورشیدی در یزد دیده به جهان گشود پدرش ملا ابوطالب و جد دوم او علامه ملا محمدمهدی کرمانشاهی بود که به خاطر درگیری با فتحعلی شاه قاجار به یزد تبعید شد. صدوقی در کودکی پدر و مادر خود را از دست داد و نزد پسرعموی خود، «میرزا محمد کرمانشاهی» از علمای برجسته آن دیار زندگی کرد. بعد از گذراندن دوران مقدماتی علوم دینی به مدرسه علمیه رفت و مقدمات منطق و بخشی از سطوح فقه و اصول را نزد بزرگانی همچون سید علی محمد کازرونی، حاج شیخ غلامرضا فقیه خراسانی، علی بمان و محمد زارچی فرا گرفت، سپس به قم مهاجرت کرد و در آنجا دروس سطح، خارج فقه و اصول را در محضر آیات عظام حاج شیخ عبدالکریم حایری یزدی، سید صدرالدین صدر، سید محمد تقی خوانساری، سید حسین بروجردی به پایان برد و به درجه اجتهاد نایل آمد.
آیت الله صدوقی در دورانی که فدائیان اسلام مبارزات مسلحانه خود را بر علیه رژیم شاه آغاز کردند از آنها حمایت کرد. وقتی رضاخان در شهریور ۱۳۲۰ با ماشین مخصوص خود از ایران فرار کرد و در سر راه در یکی از دهات اطراف قم، به باغی که آیت الله صدوقی در آن اقامت داشت برای استراحت وارد شد وی با خفت و خواری او را از باغ بیرون می‌کند. شهید صدوقی بنابه خواهش مراجع عظام قم، برای رهبری مردم خطه کویر و جنوب به استان یزد می‌رود و با شروع نهضت در سالهای ۴۱ و ۴۲ بعد از آن، مبارزات سیاسی خود را ادامه می‌دهد.
شهید صدوقی را به جرأت می توان سرسخت ترین و پر قدرت ترین مخالفان خطوط انحراف، ارتجاعی، ملی گرائی، لیبرالیسم و امثال اینها دانست. سرانجام وی در دهم ماه مبارک رمضان مطابق با ۱۱ تیرماه ۱۳۶۱ پس از ادای نماز جمعه به دست منافقان به شهادت رسید.
آیت الله سید محمدعلی قاضی طباطبایی، آیت الله سید اسدالله مدنی، آیت الله سید عبدالحسین دستغب، آیت الله محمد صدوقی و آیت الله عطا الله اشرفی اصفهانی به ترتیب اول تا پنجمین شهدای محراب هستند.
