خبر تولید و ساخت فیلمی با محوریت پرونده جنجالی و قصاص یک قاتل در اواسط دهه ۸۰ به کارگردانی کیومرث پوراحمد در حالی اعلام می‌شود که انتظار می‌رفت پس از ساخت فیلم مجعول «عنکبوت مقدس» و نسخه‌های داخلی آن حساسیت سازمان سینمایی نسبت به نحوه پرداخت سینمایی به چنین آثاری بیشتر از قبل باشد.
برخی خبرگزاری‌ها روز گذشته اعلام کردند که کیومرث پوراحمد کارگردان سالمند سینمای کشورمان که ضعف مفرط فیلم‌های متأخرش موجب دلسردی علاقه‌مندانش شده، این روز‌ها پروژه سینمایی را با عنوان اولیه «پرونده باز است» جلوی دوربین برده است. داستان این فیلم جنایی برگرفته از یکی از پرونده‌های قتل (جنایی) پرحاشیه کشورمان در دهه ۸۰ است.
براساس پیگیری‌های صورت گرفته این کارگردان قرار است در تازه‌ترین پروژه سینمایی خود با عنوان اولیه «پرونده باز است»، پرونده شخصی به اسم بهنود شجاعی را به تصویر بکشد؛ چهره خبرسازی که در دوره نوجوانی (۱۷ سالگی) به ارتکاب قتل دوستش با ضربات چاقو متهم و در نهایت پس از کش و قوس‌های فراوان بعد از گذشت چهار سال در سال ۱۳۸۸ حکم اعدام وی اجرا شد. البته در این مورد خاص تنها ارتباطی که کیومرث پوراحمد با این پرونده جنایی دارد، بحث پیگیری و وساطت برخی از هنرمندان سینما برای گرفتن رضایت از خانواده مقتول و توقف حکم قصاص بهنود شجاعی بود که در کنار افرادی از جمله زنده‌یاد عزت‌الله انتظامی و پرویز پرستویی، کیومرث پوراحمد هم که در حال کارگردانی پروژه سینمایی «پرونده باز است» حضور داشت.
نکته قابل تأمل این است که طی چند سال اخیر سینمای ایران ولع عجیبی برای ساختن فیلم‌هایی با موضوعات و محتوای اعدام و مباحث منفی دیگر، چون فرزندکشی یا قتل‌های زنجیره‌ای پیدا کرده‌اند که تولید آثاری در مورد بحث «قصاص» جزو پربسامد‌ترین آنهاست. تولید آثار متعدد در مورد قصاص در حالی صورت گرفته و ظاهراً می‌گیرد که در اغلب آن‌ها فیلمسازان با روایت مجعول یا احساسی یک پرونده قضایی و جنایی که کم‌ترین تناسبی با اصل ماجرا و اتفاقات آن ندارد، سعی کرده‌اند با هدف گرفتن عمق احساسات مخاطب و انداختن آنان در یک فضای غیر عقلایی زمینه تخطئه حکم قرآنی و زندگی بخش قصاص و کریه نشان دادن وجهه اجرای این حق الهی به خانواده مقتول، آن‌ها را افرادی دیو صفت و به دور از حس انسانیت و گذشت نشان بدهند!
پرداختن به چنین پرونده ملتهب و پر ابهامی که سؤالات بی پاسخ زیادی در مورد حواشی و جنجال آفرینی توسط محمد مصطفایی، وکیل فراری این پرونده که به کشور نروژ پناهنده شد وجود دارد که نیاز به حساسیت و اعمال نظر سازمان سینمایی دارد. سوالاتی که هنوز بی پاسخ و مجهول مانده و خوب است شفاف شود این فیلم با چه رویکردی قرار است ساخته شود؟! آیا قرار است پوراحمد به خیانت‌های این وکیل فراری در حق قاتل و خانواده‌اش که با ایجاد فضا‌سازی رسانه‌ای و کشاندن پای سازمان‌های مدعی حقوق بشر غربی با نامه‌پراکنی‌هایش زمینه انصراف و پشیمانی خانواده مقتول از عفو و گذشت قاتل فرزندشان را فراهم کرد و از قبل آن زمینه فرار و اخذ پناهندگی خودش به یک کشور اروپایی را فراهم کرد، افشاگری کند یا قرار است یک سیاه نمایی دیگر علیه ایران را سینمایی کند؟ چه اینکه قاضی عصمت الله جابری، قاضی اسبق اجرای احکام دادسرای جنایی تهران در گفت‌وگوی مفصلی که ۱۱ سال پیش با خبرگزاری مهر انجام داد در رابطه با علت اصلی عدم گذشت خانواده مقتول و قصاص بهنود شجاعی گفته بود: «خانواده مقتول ابتدا اعلام کردند حاضرند وی را ببخشند، اما وقتی مصطفایی - وکیل فراری - متوجه موضوع شد آن را مطبوعاتی و بین‌المللی کرد تا آن را به نام خود تمام کند. وقتی اولیای دم متوجه این موضوع شدند احساس کردند حقشان پایمال شده و خواستار قصاص شدند.»
از آنجایی که این فیلم از پروژه‌های در حال تولید است و احتمال رونمایی آن در جشنواره چهل و یکم فیلم فجر هم وجود دارد لازم است مسئولان سازمان سینمایی در مورد مجوز احتمالی یا محتوای این اثر اظهار نظر رسمی کنند.
