سخنان سعید لیلاز در گفتگو با روزنامه اعتماد بازتاب قابل توجهی در رسانه‌ها داشته است. او در این گفتگو، از این می‌گوید که چرا در دوران پس از برجام، شرکت‌های اروپایی و غربی به ایران نیامدند: «آن‌ها می‌دانستند که چه اتفاقی قرار است بیفتد، ما نمی‌دانستیم» و نکته آنکه او معتقد است در صورت احیای برجام هم باز همین اتفاق می‌افتد و دستاورد‌های احیای احتمالی برجام هم موقت خواهد بود.
لیلاز می‌گوید: «در آن تجربه قبلی هیچ شرکت اروپایی و غربی قابل اعتنایی حاضر نشد به ایران بیاید. من در بخش خودروسازی سنگین کار می‌کردم و هنوز هم کار می‌کنم، نه شرکت ولوو نه شرکت دایملر بنز، هیچ کدام از این‌ها حاضر نشدند به ایران بیایند و در ایران سرمایه‌گذاری کنند و کار‌هایی را که در گذشته انجام می‌دادند تکرار کنند. آن‌ها می‌دانستند که چه اتفاقی قرار است بیفتد، ما نمی‌دانستیم. به شما اطمینان می‌دهم که در آینده همین اتفاق تکرار می‌شود.»
او تجربه دیگری را هم از آن ایام بیان می‌کند: «اگر الان شما برجام را امضا کنید، بلافاصله قیمت جهانی نفت خام پایین می‌آید، ایران ممکن است بشکه‌های بیشتری بفروشد، اما درآمد ارزی‌اش الزاماً بیشتر از این نمی‌شود.»
این عضو سابق حزب کارگزاران سازندگی در بخش دیگری از این گفتگو با خروج اورانیوم غنی شده از کشور مخالفت می‌کند: «من مخالف خروج اورانیوم‌های غنی‌شده ایران هستم. من شعار نمی‌خواهم بدهم، حرف احساسی نمی‌خواهم بزنم... اگر شما تمام اورانیوم را بدهی و برود، دو سال دیگر ایالات متحده یا از برجام خارج می‌شود یا نمی‌شود. ولی من به شما خبر بدهم اسرائیل خودش را مقید به این هم نخواهد دانست. اگر آن‌ها یا به دلایل داخلی یا به دلایل منطقه‌ای یا به دلایل بین‌المللی احساس کنند که ناچارند یا نیاز دارند یا به نفع‌شان است که به ایران حمله کنند، خطر این حمله بدون اورانیوم غنی‌شده که ما در ایران داریم به مراتب بیشتر خواهد بود.»
لیلاز با اشاره به تجربه نحوه برخورد ترامپ با ایران و مکزیک، تأکید می‌کند که «جهان باید بپذیرد که براساس تجربه قبل... هیچ چیزی جز لوله توپ نمی‌تواند ضامن ثبات شما باشد...» و ادامه می‌دهد: «آرامش از لوله توپ در می‌آید نه از توافق. کاغذ چیزی به تو نمی‌دهد، کاغذ هیچ چیز نمی‌دهد، اصلاً حتی کنگره امریکا تصویب کند، کار ۱۰ دقیقه است که رئیس‌جمهور امریکا بخواهد به همش بزند. من کاملاً زمینی و عینی به موضوع نگاه می‌کنم. الان قیدی که امریکا برای عدم حمله به ایران دارد، هزار بار سنگین‌تر از قید اسرائیل است. امریکا به فکر متحدانش در امارات، کویت، عربستان سعودی و عراق و آتش نگرفتن منطقه خلیج‌فارس و نیروهایش در منطقه است، اما اسرائیل اصلاً دغدغه‌ای ندارد.»
و باز تأکید می‌کند «ایران یک سپر ژئوپولیتیک برای بازدارندگی می‌خواهد، کشوری است که تنهاست، نه مثل کره‌شمالی که به چین و روسیه متکی است.»
