رئیس کمیسیون اصل نود مجلس اعلام کرده که تلفات جاده‌ای ما از عراق و افغانستان هم بیشتر است. نصرالله پژمانفر تأکید کرده‌است که بر اساس مقیاس جهانی به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت، ۱۸ نفر تلفات جاده‌ای وجود دارد که در ایران این عدد ۵/۲۱ نفر است. وی با بیان اینکه براساس آمار، سال گذشته ۱۷ هزار نفر براثر سوانح رانندگی فوت‌شده و بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار نفر هم مصدوم شده‌اند، گفت که این آمار از عراق و افغانستان هم بیشتر است. وی تأکید کرد که پرونده جدیدی در این‌باره در مجلس گشوده شده‌است و نمایندگان به آن ورود کرده‌اند.
موضوع از دست رفتن بخش مهمی از جمعیت کشور در جریان سوانح رانندگی سال‌هاست در فضای عمومی جامعه مطرح است و با وجود نقد‌های بسیاری که در این‌باره بیان می‌شود، همچنان در حد طرح باقی مانده‌است! با وجود اینکه در مورد چرایی وقوع سوانح رانندگی همواره مباحث بسیاری از جمله خودرو‌های آدمکش داخلی، راه‌های ناایمن و رفتار پرخطر برخی رانندگان مطرح است، اما تغییر محسوسی در مورد کاهش آمار قربانیان سوانح رانندگی ایجاد نمی‌شود. دلیل عدم کاهش محسوس آمار جانباختگان هم روشن است. اگر مجلس می‌خواهد به درستی باب ورود به ماجرا و ایجاد تغییر در آن را باز کند، ابتدا باید تولید خودرو‌های مونتاژ داخل را متوقف کند. اگر مجلس گزارش پلیس درباره خودرو‌هایی که هر لحظه قربانیانشان را راهی خاک سرد می‌کنند، به گرمی قرائت کند، متوجه خواهد شد بخش عمده جمعیت کشور قربانی ارابه‌های مرگی هستند که داخل کشور تولید می‌شوند و با منت به قیمت خودرو‌های با کیفیت خارجی به مردم قالب می‌شوند. مقایسه تطبیقی گزارش‌های پلیس درباره سوانحی که برای ارابه‌های تولید داخل اتفاق می‌افتد در مقیاس با سوانحی که برای خودرو‌های تولید خارج رقم می‌خورد، به خوبی روشن می‌کند که ارابه‌های داخلی قادر به حفظ جان سرنشینان خود در جریان سوانح نیستند و از ایمنی لازم برخوردار نمی‌باشند.
پلیس اعلام کرده‌است که مرگ هر شهروند در جریان سوانح رانندگی ۱/۵ میلیارد تومان به اقتصاد کشور خسارت می‌زند. مجلس بررسی کند چرا کشور سال‌هاست خسارت کلان از این مسیر را پذیرفته‌است، اما قادر نیست با مافیای حاکم در این مسیر برخورد کند.
فارغ از خودرو‌های ناایمن مونتاژ داخل، عوامل جاده‌ای هم نقش مهمی در بروز سوانح مرگبار دارد. در این مسیر خودرو‌های مونتاژ تولید داخل بیش از خودرو‌های تولید خارج دچار سانحه‌شده و جاده و خودرو قادر نیستند از جان استفاده‌کنندگان از راه حفاظت کنند. بر اساس گزارش پلیس ۵ هزارو ۲۰۰ نقطه حادثه‌خیز در کشور وجود دارد. مجلس محترم چنانچه قصد رفع موانع موجود را دارد، بررسی کند چرا نقاط حادثه‌خیز رفع خطر نشده و تا رفع خطر آن، پای کار بایستد و از قبل و بعد از آن عکس بگیرد و منتشر کند. همه این نقاط آنگونه که پلیس هم همواره تأکید دارد به معنای راه‌های صعب‌العبور نیستند، بلکه برخی از آن با نصب یک تابلو رفع خطر می‌شود. واگذاری عمران راه‌ها و جاده‌ها به پپمانکارانی که گزارش‌هایی درباره راهزنی برخی از آن‌ها مطرح است هم از جمله موضوعاتی است که پیامد‌های ناشی از آن به سوانح مرگبار منجر می‌شود.
ورود مجلس به پرونده سوانح مرگبار رانندگی اگر برای بررسی آمار و گزارش‌ها باشد که آمار تفصیلی آن در پایگاه اطلاع‌رسانی پزشکی قانونی یا در اظهارات و گزارش‌های مستمر رئیس پلیس راهور مطرح است، اما اگر پای اقدام عملی در میان است، مردم باید درک عینی از اظهارات مطرح شده را احساس کنند.
