نانسی پلوسی، رئیس مجلس نمایندگان امریکا، سرانجام سفر جنجالی خود به تایوان را انجام داد و شامگاه سه شنبه دوم آگوست وارد فرودگاه تایپه، پایتخت تایوان، شد. همان گونه که انتظار می‌رفت، واکنش چین به این سفر شدید و خشمگینانه بود، به نحوی که وزارت خارجه چین نه تنها سفیر امریکا در پکن را احضار کرد بلکه وانگ یی، وزیرخارجه چین، نیز طی ۲۴ ساعت دو بیانیه را صادر کرد تا خشم پکن را از این سفر به واشنگتن ابراز کرده باشد و هشدار‌های لازم را بدهد. در این میان، واکنش دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق امریکا، نیز به این سفر جالب توجه است که با انتقاد از این سفر، پلوسی را فردی «دیوانه» و «دردسرساز» خواند و گفت: «نانسی دیوانه باعث اصطکاک و نفرت بزرگ می‌شود. او مصداق خرابکاری است!»
پلوسی اعلام کرده که به قصد اعلام همبستگی با تایوان و تأیید تعهد امریکا به حفاظت از این کشور عازم آن شده است. هرچند که در مقالات جنجالی رسانه‌های امریکایی پیش از ورود پلوسی به تایپه، سفر او به عنوان اقدام شخصی و به خصوص با انگیزه‌های انتخاباتی در این مدت مانده به انتخابات میان‌دوره‌ای ارزیابی می‌شد، اما او در این سفر مجری سیاست جو بایدن، رئیس‌جمهور امریکا، است. لازم به یادآوری است که بایدن با وجود اهمیت جنگ روسیه و اوکراین در عرصه بین‌المللی، سعی دارد به هر صورت که شده توجه عمومی را معطوف به چین کند و حتی با وجود مسئله جنگ اوکراین، موضوع رویارویی چین را در دستور کار نشست اخیر سران ناتو قرار داد و رؤسای کشور‌های ژاپن، کره‌جنوبی، نیوزیلند و استرالیا را به این نشست دعوت کرد؛ بنابراین و برخلاف تصور ترامپ، مسئله سفر پلوسی یک اقدام شخصی نیست بلکه او مأموریت رئیس‌جمهور هم‌حزبی خود را انجام می‌دهد به خصوص اینکه بایدن به خوبی می‌داند قادر به اعزام یکی از مقامات بلند‌پایه دولتش نظیر آنتونی بلینکن یا جیک سالیوان، وزیر خارجه و مشاور امنیت ملی امریکا، به تایپه نیست.
با توجه به این نکته است که باید گفت پکن مسئله را به درستی فراتر از یک اقدام شخصی و در چارچوب سیاست دولت امریکا می‌بیند و به همین جهت است که خطاب وانگ‌یی یا دیگر واکنش‌های پکن به این قضیه مستقیماً متوجه واشنگتن است. علاوه بر این، ارتش آزادیبخش خلق چین شش رزمایش در اطراف تایپه به راه انداخته و مناطق رزمایش و سطح استفاده از نیرو‌ها و مهمات جنگی حاکی از اقدام بی‌سابقه چین است. در واقع، این سطح گسترده از رزمایش‌ها نشان می‌دهد که پکن از مدت‌ها قبل آماده چنین اقدامی از سوی امریکا بود و طرح‌های عملیاتی رزمایش خود را از قبل آماده کرده بود. علاوه بر این، این رزمایش‌ها و مناطق عملیاتی آن‌ها حاکی از این است که پکن حتی‌المقدور سعی می‌کند از رویارویی با امریکا خودداری کند و در شرایط فعلی مایل به شروع جنگی تمام عیار با امریکا بر سر تایوان نیست، چیزی که احتمالاً امریکا هم حاضر به انجام آن نیست، اما یک گام بی‌سابقه بر می‌دارد، به گونه‌ای که با این رزمایش‌ها عملاً تایوان را به محاصره نیرو‌های خود درآورده است.
آیا پکن به این وسیله قصد یورش به تایوان و پایان دادن به مشکل خود با این جزیره را دارد؟ بعید به نظر می‌رسد، اما دست کم به لحاظ نظامی نیرو‌های خود را تا آستانه جنگ پیش برده است. هنوز معلوم نیست امریکا تا چه میزان می‌خواهد در برابر این اقدام چین پیش بیاید. امریکا ناوگروه تهاجمی خود شامل ناو هواپیمابر رونالد ریگان و چند ناوشکن و کشتی پشتیبانی را به تنگه تایوان فرستاده بود، اما نکته اساسی در اینجا است که جنگ اوکراین نشان داد واشنگتن مایل به جنگیدن با کشوری نیست که برخوردار از ظرفیت بازدارندگی است. بنابراین، بعید است که امریکا در برابر رزمایش‌های چین دست به کاری بزند و حتی معلوم نیست که اگر پکن از استقرار نیروهایش در این رزمایش‌ها برای حمله به تایوان استفاده کند، واشنگتن حاضر به اقدام جدی باشد. بنابراین، شاید سفر پلوسی به تایوان مأموریتی باشد که از سوی دولت بایدن انجام می‌گیرد، اما دو کشور را به وضعیتی حاد و خطرناک کشانده که به قول ترامپ، فقط از عهده فردی «دیوانه» و «دردسرساز» برمی‌آید.
