کد خبر: 1097745
تاریخ انتشار: ۳۱ تير ۱۴۰۱ - ۱۱:۲۳
سیروس الوند:
کارگردان فیلم سینمایی «رستگاری در هشت و بیست دقیقه» گفت: فیلم‌ها باید این خاصیت را داشته که سندی از زمانه تولیدشان باشند.
سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: سیروس الوند در توضیح ماهیت آثار سینمایی بیان کرد: مضمون مورد نیاز یک فیلم سینمایی آن چیزی است که در جامعه می‌گذرد؛ بر این اساس فیلم باید سندی از زمانه خودش باشد. دوستان مطبوعاتی می‌گفتند که فیلم سینمایی یک بار برای همیشه (سیروس الوند ۱۳۷۰) سندی از اوایل دهه ۷۰ تهران است.

وی با اشاره به محتوای فیلم سینمایی یک بار برای همیشه ادامه داد: آن موج مسافرت‌ها به ژاپن. وضعیت بسیاری از جنگ زدگان که عده‌ای اسکان و سرپرستی داشتند، اما برخی نداشتند و گیر آدمی افتاده بودند که صرفا منافع خودش را می‌دید و، چون کسی و کار نداشت به او زور می‌گفتند و این دختر (زهرا با بازی فاطمه معتمدآریا) که به تنهایی پای آرمان هایش ایستاده بود و اینجا بحث ماندن و رفتن مطرح بود و این دغدغه و مضمون بعد‌ها بسیار تکرار شد؛ چنان که در فیلم جدایی نادر از سیمین (اصغر فرهادی ۱۳۸۹) هم بود که تم ماندن و رفتن داشت؛ موضوعی که در یک بار برای همیشه بود که مرد می‌خواست برود، اما دختر می‌خواست بماند و حتی برود و شهرش آبادان را بسازد.

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی فریاد زیر آب (۱۳۵۶) اظهار داشت: فیلم‌ها باید این خاصیت را داشته باشند که سندی از زمانه تولیدشان باشند. این که سال‌ها بعد بدانیم که در دهه ۹۰ در این مملکت چه می‌گذشته است. یا در دهه ۸۰ چه می‌گذشت و...

الوند گفت: جزئیات کوچکی، چون شکل خرید نان، نشانه‌ای از زمان می‌شود. مثلا در دهه ۷۰ نشان می‌دادیم که در خانه‌ای یک نفر با دیپلم شاغل است و حتی یک نفر بدون دیپلم هم شاغل است، اما نمی‌توانستیم این را نشان دهیم که یک نفر با لیسانس بیکار است چرا که نبود، اما امروز هست و تمام این‌ها نشانه‌ها سینما هستند.

سینما یعنی جزئیات

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی دست‌های آلوده (۱۳۷۸) با اشارهبه به اهمیت پرداختن به نکات ریز در تولید یک فیلم، بیان کرد: جزئیات در سینما بسیار اهمیت دارد یعنی کنار هم قرار گرفتن چیز‌های کوچک؛ چیز‌های کوچکی که در کنار هم یک تصویر و روایت بزرگ را می‌سازند.

وی افزود: از همین منظر سینما در درجه اول یعنی اجرا و این که شما چه چیزی را می‌گویید مرحله بعد است. این که چگونه می‌گویید مهم است.

این کارگردان پیشکسوت با اشاره به خلاقیت یک فیلمساز در تولید اثر اضافه کرد: آنچه حافظ گفته است را بسیاری از شعرای قرن هفتم و هشتم هجری قمری گفته اند، ولی حافظ به شکلی گفته است که وقتی هنوز می‌خوانیم و به نظرمان تازه می‌آید و سینما هم همین است.

الوند یادآور شد: وقتی قرار است یک ملاقات، یک خداحافظی، یک اعتراض و یک تفاهم را به تصویر بکشیم جزئیات در این تصویر بسیار مهم است؛ البته بخشی هم نگاه فیلمساز است که در واقعیت دست می‌برد؛ در حقیقت سانسور از خود فیلمساز شروع می‌شود که چیز‌هایی را نشان می‌دهد و چیز‌هایی که نشان نمی‌دهد.

ممیزی همیشه از سوی سیاست نیست

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی فریاد زیر آب (۱۳۵۶) تاکید کرد: این هم شکلی از ممیزی است وقتی که فیلمساز فکر می‌کند که حق نبوده است که آن‌ها را نشان دهد، ممکن است ممیز هم چنین فکری کند، اما تفاوت در این است که تصمیم فیلمساز مصلحت فیلم را توجیه می‌کند و تصمیم ممیزی مصلحت اجتماعی را.

وی افزود: البته که خود این موضوع گنگ است چرا که شما می‌توانید هرچیزی را به عنوان مصالح اجتماعی بکوبید. مثلا مصلحت این جامعه این است که این تابلو اینجا نباشد. چطور است که مصلحت جامعه را این همه فیلمساز نمی‌شناسند؟ در حالی که ما (ممیزی) می‌شناسیم؟

الوند با اشاره به ارتباط مسئولان با سینماگران پس از انقلاب تصریح کرد: بعد انقلاب دوستان سینماگر در بسیاری از موراد رابطه نزدیکی با مسئولان داشته اند از زمان سیف الله داد روابط ما نزدیک بوده است.

کارگردان فیلم سینمایی زن دوم (۱۳۸۵) خاطرنشان کرد: اساسا قبل از انقلاب ما خیلی به وزارت فرهنگ و هنر نمی‌رفتیم و بسیاری از مسئولان را نمی‌شناختیم و در موارد خاص که فیلم گرفتاری داشت تهیه کننده می‌رفت و با آن‌ها دیدار می‌کرد. بعد از انقلاب رابطه فیلمسازان و مسئولان از همان دهه ۶۰ بسیار زیاد بود و از نجفی، بهشتی، انوار تا امروز این ارتباطات به ما خیلی چیز‌ها را فهمانده است و نیازی نیست که به من مصالح اجتماعی گوشزد شود. ما از ممیزی لطمه می‌خوریم.

وی گفت: ممیزی همیشه از سوی سیاست نیست بلکه در بسیاری از موارد از سوی اقتصاد هم هست.

الوند تاکید کرد: گاهی اوقات سرمایه گذار در تولید فیلم اعمال ممیزی می‌کند یعنی، چون در کار پول می‌گذارد می‌خواهد چیز‌ها آن گونه که می‌گوید باشد و این هم جنسی از ممیزی است. به این نگاه نمی‌کنیم که این اعمال سلیقه سرمایه گذار ممیزی است و میگوییم او حق دارد نظر بدهد در صورتی که چه حقی دارد؟

نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی دست‌های آلوده (۱۳۷۸) گفت: وقتی سرمایه‌گذار تو را به عنوان خالق اثر انتخاب کرده است، باید انتخاب‌ها و تصمیمات تو را قبول داشته باشد ضمن این که پیشتر هم در مورد شکل کار توافقاتی صورت گرفته است. بر این اساس ما در این مورد هم در بسیاری موارد لطمه خورده ایم.
منبع: ایرنا
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار