محمدهادی کریمی کارگردان سینما و یکی از مهمترین فیلمنامه نویسان سینمای ایران در گفتگو با امیرعباس صباغ مجری و سردبیر سینمامعیار رادیوگفتگو با بیان مطلب فوق گفت: چیزی که این روزها می‌بینیم سرزمینی است که دو گروه جنگ های نیابتی خود را در آن انجام می‌دهند ولی جای این مناقشات در روزنامه و دانشگاه و کلاب هاوس و میتینگ های انتخاباتی میان احزاب سیاسی ست و نه در سینما! یا دربهترین شکل ساخت مستند‌های اینفوگرافیک.
کارگردان درام‌های ماندگار برف روی شیروانی داغ و بشارت به یک شهروند هزاره سوم در ادامه در ریشه یابی شرایط فعلی گفت: سینما از زمانی گرفتار این بحران شد که به آن صفت هایی اضافه کردیم که آن را از یک نام تبدیل به موصوف کردند! سینمای ارزشی ، سینمای روشنفکری ! سینمای جشنواره ای! سینمای استراتژیک و ...و بدتر از همه این که این اسامی را رو به روی هم تعریف کردیم و گروهی آمدند گفتند ما له یک موضوع هستیم به ما بودجه و امکانات بدهید و عده ای دیگر گفتند ما علیه همان موضوع هستیم تا برای خودشان در جشنواره های خارجی جایگاه پیدا کنند و حمایت مالی وجایزه بگیرند!
کارگردان فیلمهای پسرکشی و کمدی انسانی، افزود: این رویه حتی در جشنواره فیلم فجر خودمان هم هر سال تکرار می شود و چینش هیات داوران بر اساس همین له و علیه بودن شکل می گیرد و هر گروه هم سهم خودش را دارد و در این بین کسی که بخواهد فیلم به "ما هو فیلم" بسازد و به صورت شعاری مانیفست ندهد اصلا دیده نمی شود! همین می‌شود که امروز آنچه در فیلم ها می بینیم سینما نیست و تنها یک subject است که از ابتدا تکلیف را مشخص می کند که قرار است له یا علیه کدام گروه یا موضوع فیلم ببینیم!
نویسنده مارال، دختران انتظار، رستگاری در هشت و بیست دقیقه تاکید کرد: درسالهای پیش چنین نبود ، بهترین فیلم های جشنواره ی فجر که گاه به حق هم رکورددار نامزدی می شدند هم منظور نظر مخاطب خاص بودند و هم مورد اقبال مخاطب عام ، هم ایدئولوژیک به قول امروزی ها میشد حساب کرد و هم استراتژیک ، و هم همان فیلم از منظر و مرئی دیگری روشنفکرانه و معترض ، ولی درکل به عنوان فیلمی که آمده استاندارد های کارنامه ی سازنده اش را چند قدم جلو ببرد یا یک اتفاق در سینما باشد شناخته می شد ولاغیر ، نه با برچسب هایی که این روزها باب میل مدیران اختراع می کنند ومتاسفانه در حد همان یک برچسب باقی می مانند، راستی مگر قدیم از کرخه تا راین و آژانس شیشه ای در زمان خود چنانی که گفتیم نبودند یا هیوا و قارچ سمی و ....
