از قدیم گفتهاند: «شکر نعمت، نعمتت افزون کند» و این آموزهای ارزشمند در فرهنگ و ادبیات ما میباشد که برگرفته از آموزههای دین اسلام است. احادیث زیبای بسیاری در این زمینه وجود دارد که گلچینی از آن را در ادامه میخوانید.
پیامبر گرامی اسلام (ص):
-کسی که نعمتهای خدا را برخود مستدام میبیند باید که بسیار شکور و سپاسگذار باشد. (الشهاب فیالحِکَم و الآداب، ص ٤٩)
-ایمان دو نیم است: نیمی صبر و شکیبایی و نیمی دیگر شکر و سپاسگزاری است. (تحفالعقول، ص ٤٧)
-آدم شکرگزار چهار علامت دارد: در وقت نعمت شاکر، هنگام بلا صابر، به قسمت خدا قانع و تنها خدا را ستایش و بزرگداشت میدارد. (تحفالعقول، ص ٢١)
-کسی که از مردم (در برابر محبتهای آنها) سپاسگزاری نکند خدا را سپاسگزاری نکرده است. (الفقیه، ج ٢، ص ٣٤٣)
-اگر کسی به شما محبّتی کرد شما هم محبّت او را جبران کنید و اگر نتوانستید (لااقل) از او تشکر نمایید، این تشکر شما پاداش او خواهد بود. (تحفالعقول، ص ٤٩)
- کسی که نعمتهای خُرد و کوچک را شکرگزار نباشد نعمتهای کلان و بزرگ را نیز شکرگزار نخواهد بود. (شهابالاخبار، ص ١٥٢)
مولی امیرالمؤمنین (ع):
- شکر هر نعمتی در این است که انسان آنچه خدا بر او حرام کرده از آن دوری نماید. (خصال، ج ١، ص ١١)
-از دست دادن نعمتها برحذر باشید (و بدانید) که نه هرچیزی که از دست رفت دوباره باز میگردد! (نهجالبلاغه، ٢٣٨)
-گواراترین زندگی را کسی داراست که به قسمت الهی خود راضی باشد. (فهرست غرر، ص ١٣٧)
-نعمتی! که به دستتان رسید، با قصور در شکرگزاری آن، نیمهکاره آن را از دست ندهید. (بحار، ج ٧١، ص ٥٣)
-در روزهای خوشی و آسایش بندهای شاکر و سپاسگزار و در روزهای محنت و سختی بندهای صبور و شکیبا باش. (فهرست غرر، ص ١٧٩)
امام جعفرصادق (ع):
- شکرگزاری باعث وفور نعمت و مصونیت از فقر و تهیدستی است. (تحفالعقول، ص ٣٧٦)
- کسی که توفیق شکرگزاری به او عطا شده زیادتی نعمت هم نصیب او میگردد. خداوند متعال میفرماید «اگر شکرگزار باشید حتماً شما را زیاده خواهم بخشید». (بحار، ج ٧١، ص ٤٠)
-برای هر یک از نَفَسهای تو یک شکرانه بلکه هزار و بیش از هزار شکرانه بر تو لازم است. (جامعالسعادات، ج ٣، ص ٢٣٦)
امام حسن مجتبی (ع):
-نعمت تا زمانی که در دسترس و پابرجاست قدر آن نشناخته است، همین که از دست رفت، قدر آن (تازه) شناخته میشود! (بحار، ج ٧٨، ص ١١٥)
-نعمتهای خداوند یک آزمون است اگر شکر و حق آن ادا شود برای انسان نعمت و اگر ناسپاسی کرد (همان نعمت) برایش نقمت و عذاب خواهد بود. (بحار، ج ٧٨، ص ١١٣)
امام رضا (ع):
- وقتی نعمتی به شما رسید قدر آن را کاملاً بدانید که نعمت گریزپا است، وقتی از دست رفت دیگر بازنمیگردد! (مُسندالامامالرضاعلیهالسلام، ج ١، ص ٢٨٦)
-گناهانی که کیفر آنها زودتر دامنگیر انسان میشود کفران نعمتهاست. (مُسندالامام الرضاعلیهالسلام، ج ١، ص ٢٨٠)
امام موسیکاظم (ع):
-کسی که بر نعمتی حمد خدا را کند و الحمدلله بگوید او را شکرگزاری کرده است و این حمد او از آن نعمتی که به او داده أفضل و بالاتر است. (بحار، ج ٧١، ص ٣١)
امام زینالعابدین (ع):
-خداوند بندگان شکور و سپاسگزار خود را دوست میدارد. (وسائل، ج ١١، ص ٥٣٩)
امام جواد (ع):
-نعمتی که شکر آن ادا نشود، همانند گناهی است که آمرزیده نگردد. (بحار، ج ٧١، ص ٥٣)
- تا زمانی که بندگان از شکرگزاری به درگاه خدا دریغ نمیدارند ازدیاد نعمت و تفضلات خداوند نیز از آنها دریغ نخواهد شد. (تحفالعقول، ص ٤٨٠)
امام محمدباقر (ع):
-روزی کم را از طرف خدا برای خود بسیار بشمار تا بتوانی از عهده شکر آن برآیی. (تحفالعقول، ص ٢٩٣)
-شکر بسیار و خالصانه در آن است که روزی کم را زیاد بدانی و اطاعت بسیار را کم شماری. (بحار، ج ٧٨، ص ١٦٤)
•منبع: شکوفههای حکمت