کد خبر: 1068511
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۰ - ۲۱:۰۰
پیروزی ایران در بیروت و تداوم صدرنشینی در مسیر صعود به جام جهانی
غلبه بر لبنان و تداوم صدرنشینی تیم ملی فوتبال در پایان دیدار‌های دور رفت مرحله انتخابی ورای پیروزی‌های قبلی یوز‌ها در آسیا بود. برد حیثیتی در وقت‌های تلف شده بازی بخشی از واقعیت‌های تلخ و شیرین فوتبال ملی را به نمایش گذاشت. دیدار با لبنان هم تاکتیک‌پذیر و حرفه‌ای بودن بازیکنان ایران را ثابت کرد و هم نشان داد سرمربی احساسی ما به جای خط زدن مهدی طارمی بهتر است به شاگردانش دست‌کم نگرفتن حریف را گوشزد کند.
شیوا نوروزی

سرویس ورزشی جوان آنلاین: غلبه بر لبنان و تداوم صدرنشینی تیم ملی فوتبال در پایان دیدار‌های دور رفت مرحله انتخابی ورای پیروزی‌های قبلی یوز‌ها در آسیا بود. برد حیثیتی در وقت‌های تلف شده بازی بخشی از واقعیت‌های تلخ و شیرین فوتبال ملی را به نمایش گذاشت. دیدار با لبنان هم تاکتیک‌پذیر و حرفه‌ای بودن بازیکنان ایران را ثابت کرد و هم نشان داد سرمربی احساسی ما به جای خط زدن مهدی طارمی بهتر است به شاگردانش دست‌کم نگرفتن حریف را گوشزد کند.

برد دراماتیک تیم ملی مقابل لبنان تعبیر‌های مختلفی را در پی داشت؛ عده‌ای باز پای غیرت و تعصب را به میان کشیدند، برخی گل لبنان را به شدت وزش باد ربط داده و تعدادی هم دلخوش به تداوم شکست‌ناپذیری تیم ملی به اسکوچیچ دل بستند.
عصر پنج‌شنبه همه آن‌هایی که پای تلویزیون نشسته بودند، دیدند که ملی‌پوشان چطور در ورزشگاه صیدای بیروت اشتباه بازی با ژاپن را تکرار کردند و چگونه تا آخرین ثانیه‌های بازی برای جبران مافات و ثبت یک برد دیگر از جان مایه گذاشتند، والا سرمربی کروات به یک تساوی و حفظ رکورد شکست‌ناپذیری‌اش راضی بود. باید نگران حفظ اعتبار و آبروی فوتبال ملی ایران به خاطر رفتار‌های مردی باشیم که ظاهراً تاکتیک برایش مهم‌تر از همه چیز است!

اشتباه تکراری و ضعف‌های بیرو
شروع کوبنده بازی از سوی ایران و تدارک حملات پی‌در‌پی باعث شد برای باز شدن دروازه رقیب لحظه‌شماری کنیم، اما یک سانتر بی‌هدف، مدافعان و سنگربان تیم را به اشتباه انداخت؛ اشتباهی مهلک و تکراری که یک گل مفت را تقدیم لبنان کرد. توپ ارسالی به بیرون نرفته بود، ولی این‌بار هم علیرضا بیرانوند، کنعانی‌زادگان و دو، سه بازیکن دیگر حاضر در محوطه جریمه به جای داور نظر دادند و با تصور اینکه توپ اوت شده نظاره‌گر گلزنی سونی سعد بودند. هرچند این گل با زحمت زیاد جبران شد و دست‌آخر هم پیروزی به دست آمد، اما این تلنگر را دوباره به بازیکنان ایران زد که باید تا لحظه آخر به دنبال توپ بروند. هنوز هم اشتباه مهلک همین بازیکنان مقابل ژاپن را از یاد نبرده‌ایم.
علاوه بر این گویا کم‌کم باید نگران دروازه‌بان تیم ملی باشیم. بیرانوند روی گل مقصر اصلی بود، او که طی هفته‌های گذشته در تیم باشگاهی خود هم عملکرد خوبی نداشته در نیمه دوم نیز یک اشتباه فاحش داشت که با بخت بلند و ضعف مهاجم لبنان به گل تبدیل نشد که اگر می‌شد کار تمام بود. ظاهراً خاطر‌جمعی بیرانوند در دروازه تیم ملی کار را به اینجا کشانده و بهتر است جناب سرمربی که فکر و ذکرش این روز‌ها به همه چیز هست به جز مسائل اصلی تدبیری برای این مشکل بیندیشد.

درخشش سردار و امیری
پر کردن جای خالی مهدی طارمی اصلی‌ترین نگرانی برای رویارویی با لبنان بود. مسئولیتی سنگین که اتفاقاً سردار آزمون به خوبی از عهده‌اش برآمد. مهاجم اول زنیت در شرایطی که وقت قانونی تمام شده بود قدر پاس وحید امیری را دانست و در دقیقه ۹۱ گل تساوی را زد تا انگیزه و انرژی به تیم بازگردد، اما اوج هنرنمایی آزمون زمانی بود که ثابت کرد بازیکن ایرانی علاوه بر اینکه تکنیک دارد و تاکتیک‌پذیر هم هست و به خوبی قدر لحظات را می‌داند، خوب می‌فهمد که چگونه باید آرامش خود را حفظ کند. نگاه دوباره به لحظاتی که آزمون، سرمربی از خود بی‌خود شده تیم ملی در کنار زمین را به خویشتنداری دعوت می‌کند و به او تذکر می‌دهد که وقت نداریم مؤید این نکته است که امیدواریم اسکوچیچ بار‌ها و بار‌ها آن را نگاه کند.
اما ستاره بازی با لبنان بی‌شک کسی نبود جز وحید امیری، هافبکی که هنوز هم نمی‌توان متوجه شد چرا اسکوچیچ تاکتیک‌دان یک نیمه عملاً او را منحصر به کار دفاعی می‌کند و بعد به این نتیجه می‌رسد که جایش در میدان کجاست و چکار باید انجام دهد. تیم ملی درست وقتی نتیجه گرفت که امیری آزاد شد و یک خط به جلو آمد تا گره کار هرچند دیر، ولی بالاخره باز شود.

رفتار احساسی در غیاب یک بزرگ‌تر
زدن گل مساوی به لبنان بیشتر از آنچه فکرش را می‌کردیم طول کشید. ما از همه نظر سرتر از میزبان بودیم، ولی یک گل بچگانه باعث شد لبنانی‌ها با رفتن به لاک دفاعی و متوسل شدن به تاکتیک مصدومیت‌های اعصاب خردکن، کار را برای ما سخت کنند. خیلی‌ها فکر می‌کردند وقت‌کشی‌های لبنان هر لحظه ممکن است باعث تنش بین بازیکنان شود، اما سردار که گل زد خشکمان زد، آن‌هم به خاطر اخراج اسکوچیچ!
بله، آقای سرمربی آنقدر از زدن گل مساوی خوشحال و راضی بود که با رفتن به سمت نیمکت لبنان و گره کردن مشتش، راهی جز دادن کارت قرمز برای داور باقی نگذاشت.
در اوج درگیری دو نیمکت، اما یک واقعیت تلخ دیگر به چشم آمد و آن جای خالی یک سرپرست بزرگ، باتجربه و کاربلد بود. وقتی بازیکنان و کریم باقری بیش از سرپرست برای جمع کردن اوضاع تلاش می‌کردند این سؤال در ذهنمان نقش بست که مجتبی خورشیدی کیست و چرا سرپرست تیم ملی ایران شده است؟!
باید به هاشیک سرمربی لبنان حق داد که در کنفرانس خبری بگوید: «رفتار سرمربی تیم ملی ایران مناسب تیمی نیست که کاندیدای صعود به جام جهانی است.» اسکوچیچ که در بازی با یک تیم درجه ۲ یا ۳ آسیا کنترلی روی رفتارش کنار زمین ندارد، در بازی برگشت با کره قرار است چه رفتاری انجام دهد و چطور قرار است به ناراحتی سامان قدوس و سعید عزت‌اللهی از تعویض واکنش نشان دهد.

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار