محمدتقی فهیم در کانال تلگرامی خود نوشت: جدول جدید نظرسنجی درصد جذب بیننده شبکه‌های تلویزیونی که منتشر شده قابل تحلیل و بررسی جدی است. دراین جدول شبکه سه با ۵۰درصد، اول و افق با فقط ۸درصد، آخر از نظر بیننده ثبت شده است که خب درباره این دو قابل حدس بود که چنین وضعیتی داشته باشند، با این تفاوت که شبکه یک خودش را به سه نزدیک یا برعکس شبکه سه به سمت یک ریزش کرده است.
اما درباره برخی شبکه‌ها، نظرسنجی جدید، واقعیت‌های جدی‌تری را نشان می‌دهد. مثلاً شبکه تهران (از آخر پنجم!) فاجعه است که به نظر اگر برنامه به خانه برمی‌گردیم را از این شبکه بگیرند، بعید است دیگر بیننده‌ای داشته باشد. یا شبکه دو که اگر اخبار بیستوسی آن نباشد دیگر محلی از اعراب ندارد.
همچنین شبکه نمایش که توقع می‌رود جایگاه بهتری می‌داشت، اما در میانه جدول است و این نشان می‌دهد به رغم نقش عنصر سرگرمی نزد بیننده‌ها، اما از آثار نمایش داده در این شبکه راضی نیستند.
به نظرم، کم‌بیننده بودن شبکه نمایش متأثر از ممیزی‌های سلیقه‌ای است. مثلاً فیلم‌هایی بوده که من قبلاً در برنامه‌های سینما چهار و حتی سینما یک دیده یا نقد کرده بودم و، چون همراه نقد و بررسی بود شامل دستکاری کمتری می‌شدند، اما همان‌ها بعد‌ها در پخش شبکه نمایش با جرح و تعدیل‌های بی‌خودی زیادی مواجه شدند.
اما بشنوید از شبکه چهار و معروف به شبکه فرهیختگان (نمی‌بینند) که از آخر دوم، ولی بالای افق ایستاده است. این شبکه به‌رغم جایگاه مورد تبلیغش اتفاقاً به دلیل اینکه به وجه عنصر دراماتیک اهمیت نمی‌دهد، به ته جدول پرتاب شده است.
خلاصه اینکه اگر هشت، ۹ شبکه از شبکه‌های پانزده‌گانه را حذف و برخی برنامه‌های خوبشان را به هشت‌تای باقیمانده تزریق کنیم، بی‌شک اتفاق بهتری خواهد افتاد. مثلاً برنامه به خانه برمی‌گردیم شبکه پنج را به شبکه یک منتقل و اخبار بیستوسی را به شبکه سه ببریم و... خواهید دید که میزان رضایت بیننده‌ها به چه سقفی ارتقا خواهد یافت. اما کی و چه جوری جرئت چنین کاری را دارد که بعد از اعلام خبرش، باز هم روی صندلی خودش باشد.
پی‌نوشت: من با تعداد زیاد شبکه مخالف نیستم حتی اگر اضافه شود هم خوشحال می‌شوم، اما نه این جور شبکه‌هایی که بودنشان خسران بیشتری از نبودنشان دارند.
