طنزپرداز کشورمان نسبت به وضعیت طنز هشدار میدهد و سهلانگاری و سادهپنداری را آفت طنز معرفی میکند.
علی میرمیرانی، طنزپرداز درباره ادبیات داستانی و رمان طنز به ایسنا گفت: طنز از چند جهت جدی گرفته نمیشود و اینکه طنز سبک شمرده میشود، آفت ماجرای طنز در ایران است. اینکه میبینید سریالهای طنزی در شبکه نمایش خانگی یا تلویزیون وجود دارد، اما با اقبال مخاطب روبهرو نمیشود یا کار کیفی نیست، دلیلش این است که بعضیها و الان باید بگوییم خیلیها در عرصههای مختلف چه سناریو، چه رمان و چه داستان و غیرداستان، چه در حوزه فضای مجازی و چه برنامهسازی تلویزیونی فکر میکنند طنز کار سبک و سادهتری است. این اشتباه پایه و متأسفانه مهلک باعث این وضعیت طنز میشود که نمودش را در سریالهای طنز، برنامههای تلویزیونی و فضای مجازی میبینید. این سهلانگاری و سادهپنداری آفت و متأسفانه همهگیر شده است و نشان میدهد درک درستی از طنز نداریم.
او با اشاره به فعالیتهای خود در حوزه رمان، کارگردانی و برنامهسازی هم به صورت طنز و هم در حوزه موضوعات جدی، اظهار کرد: کار طنز سخت است و این موضوع به خاطر فعالیتهایم برایم ملموس است. تاکنون تصور میکردم این سهلانگاری از خالقان اثر سر میزند، به این معنا که نویسندههایمان فکر میکنند طنز کار سبکتر و شوخیتری است، اما بعد دیدم عمومی است و ناشر هم خیلی کار طنز را جدی نمیگیرد. اگر بخواهم مثال بزنم، من با یک ناشر حرفهای چند کتاب طنز منتشر کردم، اما وقتی به کتابفروشیهای ناشر مراجعه کنید، میبینید کارهای طنز عمدتاً روی میز چیده نمیشود، کارهای جدی، حتی کارهای جدی کمفروشتر چیده میشود. برای ناشر هم کتاب طنز جدی نیست و آنقدری که کار جدی برای او اعتبار دارد، کار طنز ندارد. همه اینها دست به دست هم داده و این تصور فراگیر شده که «خب، طنز است دیگر» یا «شوخی است دیگر». مکرر کار طنز و مکرر کار جدی ساختهام و جایزه بردهام، با فاصله کار طنز جدیتر، سختتر است، اما این سهلپنداری آفت شده است. میرمیرانی با بیان اینکه در حوزه ادبیات داستانی طنز فقیر هستیم، عنوان کرد: طنزنویسان ما الان کپشننویس هستند، یعنی در اینستاگرام و توئیتر یک مطلب دوخطی مینویسند. مخالف کپشننویسی نیستم، زیرا زمانی این طنزهای کوتاه و کوچک را مینوشتم و مخاطب فراوان هم داشت. ۱۲سال قبل در فیسبوک ستون طنز ثابت روزانه را باب کردم که آن زمان باب نبود. یکی از کتابهای پرفروش من از جمعآوری همین طنزهای کوچکی است که به زبان امروز کپشن میشود. مشکل زمانی است که بخش عمدهای از طنزنویسان ما به کپشننویس بدل میشوند.