محمد قوچانی، صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول مجله «آگاهی‌نو» و از چهره‌های شاخص حزب کارگزاران سازندگی خاطرات حسن روحانی را به سبکی متفاوت بازنویسی کرده است. قوچانی در نهاد ریاست‌جمهوری دوران روحانی مسئولیتی در حوزه ثبت و ضبط خاطرات روحانی داشت و در مقدمه کتابچه اخیر هم نوشته به دعوت آقای روحانی شش جلسه مفصل با رئیس‌جمهور سابق برگزار و از خاطرات سال‌های قبل روحانی تا ۱۰۰ روز اول دولت یازدهم با او گفتگو کرده است.
او البته به شکلی هدفمند، این خاطرات را به نحوی نوشته که از دل آن یک قهرمان از حسن روحانی در بیاورد و دیگران، حتی هاشمی رفسنجانی و محمد خاتمی ذیل او قرار بگیرند. مثلاً این بخش از خاطرات: «آقای خاتمی یک ماه قبل از اعلام نامزدی (که در بهمن‌ماه ۷۵ رخ داد) به من (روحانی) گفت می‌خواهد نامزد شود و از من پرسید آیا شما نامزد می‌شوید یا نه، اگر شما نامزد شوید من نامزد نمی‌شوم...»یا این بخش که «درخشش روحانی به حدی بود که اسحاق جهانگیری چند ماه بعد از آغاز ریاست‌جمهوری روحانی به دو رئیس سابقش اکبر هاشمی‌رفسنجانی و سیدمحمد خاتمی گفت: چه خوب شد که شما رئیس‌جمهور نشدید! هیچ‌کدام از شما شجاعت و شهامت روحانی را ندارید!»
نکته جالب، توجه قوچانی به یک خواب است؛ خوابی که برای خود روحانی هم مهم بوده است: «به‌تدریج بحث انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۲ باز شد. روحانی پیشنهاد کرد ناطق‌نوری نامزد شود. ناطق‌نوری پیشنهاد کرد هاشمی‌رفسنجانی نامزد شود و هاشمی‌رفسنجانی پیشنهاد کرد حسن روحانی نامزد شود. روحانی، اما هنوز تصمیم نگرفته بود. روحیه‌اش از نامرادی‌های روزگار و نامردی‌های دوستان آزرده‌خاطر بود. می‌شد کشور را به جایی نرساند که احساس شود کیان ایران درخطر است، اما یک خواب روحیه او را ترمیم کرد. روحانی البته خواب را نه دلیل می‌داند و نه حجت، اما آن خواب روحیه روحانی را تقویت کرد؛ در دی‌ماه ۱۳۹۱ در خواب دید که در اتاق استادش آیت‌الله سیدمحمدرضا گلپایگانی است. آیت‌الله فقید از صندوقچه شال سبزی درآورد و به روحانی داد و گفت این مال شماست... روحانی طلبه مدرسه آیت‌الله گلپایگانی بود و برای آن مرجع بزرگ احترام بسیاری قائل بود.»
اصلاح‌طلبان همواره گزاره‌هایی همچون خواب را اموری غیرعقلی دانسته و رقبای سیاسی خود را متهم به خرافه پرستی می‌کردند.
روحیه روحانی با خواب خوب نمیشود 
