روزنامه دنیای اقتصاد در ادامه نوشت: «بعد از ۱۰ پیروزی پیاپی انتقاد‌های فراوانی از اسکوچیچ صورت گرفته بود، پس از مساوی با کره جنوبی این فضا ادامه یافت و طبیعتا در صورت از راه رسیدن نخستین شکست تیم ملی نیز (حالا هر زمانی که باشد) این داستان تشدید خواهد شد.
صدالبته موضع منتقدان قابل احترام است و هر کسی می‌تواند دیدگاه خاص خودش را داشته باشد، اما گاهی نقد‌ها از کمترین پشتوانه منطقی برخوردار نیست و کار را به جایی می‌رساند که رسما شائبه «دشمنی» به ذهن متبادر می‌شود.
در تازه‌ترین نمونه از این دست، منتقدان با تمرکز بر تصاویر تمرین تیم ملی از اضافه‌وزن دراگان ایراد گرفته‌اند و خبر داده‌اند که او به خاطر حضور بی‌رویه در کافی‌شاپ هتل و خوردن چیز‌های چرب، کنترل وزنش را از دست داده است. آن‌ها ادامه داده‌اند که یک مربی باید استیل خوبی داشته باشد تا بازیکنان هم به پیروی از او، روی فرم باقی بمانند!
بدون تردید ما هم بدمان نمی‌آید سرمربی تیم ملی کنار خط طولی هر چه برازنده‌تر باشد، اما خداوکیلی این چه ایرادی است که برای تحت فشار قراردادن اسکوچیچ از او می‌گیرند؟ ویسنته دل‌بوسکه در جام جهانی ۲۰۱۰ با شکمی بسیار فربه‌تر از این اسپانیا را قهرمان دنیا کرد. آیا ژاوی و اینیستا هم به خاطر این که مربی‌شان چاق بود باید اضافه‌وزن پیدا می‌کردند؟ از تیم ملی انتقاد کنید، اما مراقب باشید نقد و نظر‌ها از دایره منطق و عقلانیت خارج نشود. به خدا قسم این تیم، تیم ملی ایران است، نه تیم یک کشور متخاصم!»
