کد خبر: 1065052
تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۴۰۰ - ۲۲:۰۰
محمد صادق عبداللهی

هفته گذشته در حالی اولین ماه از دستور رهبر معظم انقلاب مبنی بر بازسازی انقلابی تمامی ساختار‌های مدیریتی کشور و به خصوص ساختار‌های فرهنگی را پشت سر گذاشتیم که همچنان وزارتخانه مهم آموزش‌وپرورش که از راهبر‌های اصلی بستر‌های فرهنگی کشور است با سرپرست اداره می‌شود و خبر‌هایی به گوش می‌رسد که یحتمل در هفته آینده وزیر پیشنهادی دولت به اطلاع نمایندگان مجلس خواهد رسید؛ گمانه‌هایی نیز مرتباً مطرح می‌شود که از میان آن‌ها جناب «طیب صحرایی» که صفحه توئیتر خود را به‌تازگی راه‌انداخته و به سیاق وزرای پیشین ذکر «بسم‌الله الرحمن الرحیم» را به عنوان آغاز کار توئیت کرده بیشتر برای کاربران شبکه‌های اجتماعی جلب توجه کرده است. در هر حال وزیر جدید هر کس که باشد بار سنگینی بر دوش دارد؛ وزارت آموزش‌وپرورش امروز با مشکلات انباشته شده و پیچیده تاریخی مواجه است که قریب به ۱۲۰ سال است تداوم دارد و درواقع نیازمند بازسازی انقلابی و تحول می‌باشد.
از جمله جدی‌ترین این مشکلات، معضل تأمین نیروی انسانی است که سال‌ها با رویکرد‌های مختلف، قوانین متعددی برای آن به تصویب رسیده است و در گذر ایام هر بار مدلی را از استخدام معلمان خارجی همچون مسیو آندره هس تبعه دولت فرانسه برای معلمی مدرسه حقوق تا راه‌اندازی دانشسرای تربیت معلم، برگزاری آزمون استخدامی و جذب سرباز معلم به آزمون و خطا گذاشته‌ایم و هنوز که هنوز است با اینکه امروزه دانشگاه‌های فرهنگیان و تربیت دبیر شهید رجایی موظف به تربیت نیروی معلم هستند، باز هم این دانشگاه‌ها فقط ۳۰ درصد نیروی مورد نیاز را تأمین می‌کنند و همان نیز با نابسامانی‌هایی همچون عدم تناسب با نیاز‌های استانی، منطقه‌ای، جنسیتی و مقاطع تحصیلی وزارت آموزش‌و‌پرورش همراه است که موجب شده است از سال ۱۳۸۸ تا امروز بیش از ۱۰ قانون مختلف برای تأمین نیروی انسانی تصویب شود که سرانجام در سال ۱۳۹۹ اعتراض رهبر معظم انقلاب را نیز در پی داشته و ایشان به نمایندگان متذکر شده‌اند «حالا من اینجا به عزیزان مجلس هم سفارش کنم این طور نباشد که یک جوری تصویب کنند که مثلاً یک جمعی، یک وقت بی‌حساب به شکل برف‌انباری، همین جوری وارد آموزش پرورش بشوند؛ این جوری مصلحت نیست.» هرچند که این تذکر هم خیلی زود فراموش شد و همین روز‌ها صدایی از نمایندگان به عنوان «خبر خوب» شنیده می‌شود که می‌خواهند باز هم عزیزانی را به شکل برف انباری به استخدام این وزارتخانه درآورند.
مسائل دیگری از قبیل تحول ساختاری آموزش‌وپرورش، تأمین مالی، عدالت آموزشی و امکان دسترسی به فرصت تحصیلی، اصلاح تقویم آموزشی، فضا و تجهیزات و بلبشوی برنامه درسی قصه مشابهی دارند که باید هر چه سریع‌تر رسیدگی شوند چرا که این عوامل موجب شده‌اند در همین سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ به گزارش سالنامه آماری آموزش‌وپرورش قریب به یک میلیون نفر بازمانده تحصیلی و در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ بیش از ۲۷۰ هزار تارک تحصیل داشته باشیم و در مجموع مطابق آمار‌های رسمی (سرشماری سال ۹۵) تعداد ۸ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر در رنج سنی ۱۰ تا ۴۹ ساله در کشور بی‌سواد مطلق و نزدیک به ۸۰۰ هزار نفر از افراد لازم‌التعلیم، خارج از مدرسه بمانند. نتایج آزمون تیمز (ریاضی و علوم پایه چهارم و هشتم) نیز که هر چهار سال و آخرین بار در سال ۲۰۱۹ برگزار شده، هرچند نسبت به سال ۲۰۱۵ رشد‌هایی را نشان می‌دهد، اما در مجموع وضعیت جالبی را از کیفیت نظام آموزشی گزارش نمی‌کند. در ریاضیات پایۀ چهارم ایران با نمره ۴۴۳ در بین ۵۸ کشور در جایگاه پنجاهم قرار دارد و در علوم پایۀ چهارم با نمرۀ ۴۴۱ در جایگاه ۴۸. این نتایج نشان می‌دهند که ۶۱ درصد دانش‌آموزان ایرانی پایه چهارم نتوانسته‌اند به نقطه معیار بین المللی متوسط (نمره ۴۷۵) برسند! در آزمون ریاضی پایۀ هشتم نیز وضعیت ایران مشابه است و از بین ۳۹ کشور حاضر جایگاه ما بیست و نهم است و در علوم پایۀ نیز در بین ۳۹ کشور، ایران جایگاه سی و دوم را دارد. این‌ها همه در حالی است که هیچ آمار مشخصی از سنجش کیفیت یادگیری دانش‌آموزانی که در دوره همه‌گیری کرونا، دروس مدرسه را غیرحضوری فراگرفته‌اند و به اذعان خودشان چندان هم در فراگیری موفق نبوده‌اند و آزمون‌ها را به کمک والدین داده‌اند، در دست نیست.

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار