به فاصله کمتر از ۱۰ روز از تشکیل کابینه دولت مردمی، نهضت خدمتگزاری، از شخص رئیس دولت گرفته تا وزرا راه افتاده و همگی بدون هیچ هیاهویی سخت مشغول کار و تلاش شده‌اند. این مهم از همان ساعات اولیه اخذ رأی اعتماد وزرای کابینه آغاز شد و برخی وزیران شبانه در محل کار خود حضور یافتند.
مدعیان اصلاح‌طلبی و وارثان وضع موجود، زبان به نقد و کنایه به دولت نوپای مردمی گشوده و تلاش می‌کنند نقطه قوت رئیسی (مردمی بودن و در میان مردم بودن) را به نقطه ضعف او تعبیر کنند. آن‌ها که در تمام هشت سال گذشته دربرابر ناکارآمدی‌های دولت برآمده از اصلاحات سکوت و بلکه حمایت کردند، اکنون از دولت رئیسی انتظار معجزه دارند!
این سو، اما حضور در میان مردم و بررسی نارسایی‌های اقتصادی، حضور در استان خوزستان، بازدید سرزده از مراکز مختلف و مجموعه‌های تحت مدیریت دولت، بخشی از اقداماتی است که در همین یک هفته گذشته افتاده است. به‌رغم همه مشکلات ناشی از «تدبیر»! دولت گذشته نه رئیس‌جمهور و نه وزرا سخنی از گذشته نمی‌کنند و به آینده‌های امیدوار چشم دوخته‌اند. چه آنکه آن‌ها به خوبی می‌دانند، بازگشت به گذشته و فهرست کردن ناکارآمدی‌ها و مشکلات گذشتگان نه تنها دردی از مردم دوا نمیکند که نمکی بر زخم آنهاست.
اما به یاد بیاورید روزگاری که در دولت گذشته خصوصاً در چهار سال نخست، رئیس‌جمهور در قریب به اتفاق نطق‌های خود، عامل همه مشکلات و نارسایی‌ها را به دولت گذشته حواله کرد و در تمام چهار سال نخست این ادبیات «بازگشت به گذشته» پای ثابت همه مواضع او بود. بی آنکه برای آینده طرح و برنامه‌ای داشته باشد. آن دولت تمام تخم مرغ‌های خود را در سبد برجام نافرجام گذاشت؛ برجامی که به تعبیر اعضای همان دولت نتیجه آن «تقریباً هیچ» بود.
دولت رئیسی، اما اکنون تصمیم گرفته به جای موعظه و فرافکنی وارد میدان کار و تلاش شود. مسئولیت بپذیرد و بر امور نظارت کند. این نظارت هم با پشت میزنشینی و دستور حاصل نمی‌شود باید در متن قضایا حاضر شد و پیگیری کرد. کاری که نه از روحانی دیده شد و نه از کابینه‌اش. اگر روزی رئیس‌جمهور فریاد می‌زد که «خزانه خالی» تحویل گرفته و نادانسته به دشمن گرای تحریم می‌داد، رئیسی، اما از مرتفع شدن ذخایر کالا‌های اساسی خبر می‌دهد. او آمده است امیدآفرینی کند؛ امیدی که پشتوانه آن تدبیر و عقلانیت انقلابی است. روحانی، اما برای تدبیرش هیچ پیوستی نداشت از این رو به «امید» هم نزدیک نشد.
رئیس‌جمهور روز گذشته در جلسه هیئت دولت بی آنکه فرافکنی کند و همچون روحانی همه تقصیر‌ها را گردن دولت گذشته بیندازد، گفت: «دغدغه‌هایی درباره ذخایر کالا‌های اساسی وجود داشت که با پیگیری‌های انجام شده این دغدغه‌ها مرتفع شده است. ذخیره کالا‌های اساسی انجام شده بود، اما با میزان مصوب فاصله داشت که با اقدامات انجام شده در روز‌های اخیر این نگرانی برطرف شده و دوباره به وزارتخانه‌های ذی‌ربط تأکید می‌کنم با رصد دقیق وضعیت بازار اجازه ندهند در زنجیره تأمین کالا از تولید تا مصرف هیچ اجحافی در حق تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان اعمال شود.»
رئیس‌جمهور سپس با استقبال از طرح پیشنهادی نهضت مسکن‌سازی که برخی در دولت گذشته از آن با تعابیری مانند «مسکن مزخرف» یا «قوطی کبریت» یاد می‌کردند، با اشاره به پیشنهاد تخصیص زمین ساخت ۵ هزار واحد مسکونی برای خانواده ایثارگران گفت: «این پیشنهاد را به فال نیک می‌گیریم و خیلی مناسب است که نهضت مسکن‌سازی در دولت سیزدهم با ساخت مسکن برای ایثارگران و خانواده‌های معظم شهدا و جانبازان آغاز شود.»
افزایش واکسیناسیون لازم است، اما کافی نیست
رئیسی در بخش دیگری از سخنانش، به اولویت کنونی کشور یعنی مقابله با کرونا اشاره کرد و با بیان اینکه افزایش آمار واکسیناسیون در برابر بیماری کرونا قابل تقدیر است، اما کافی نیست تأکید کرد: «اخبار خوبی از افزایش واردات و توأمان تولید داخلی واکسن دریافت کرده‌ایم که جای خوشحالی دارد.» او با بیان اینکه مراکز واکسیناسیون به همت وزارت بهداشت و همکاری نهاد‌های ذی‌ربط دو تا سه برابر شده است، گفت: «امیدواریم با تأمین واکسن‌های مورد نیاز از محل واردات و تولیدات داخلی هر چه سریع‌تر امکان بازگشایی مراکز آموزشی فراهم شود و اگر رسیدن به حدنصاب لازم با تأخیر انجام شود، بازگشایی مراکز آموزشی نیز با تأخیر انجام خواهد شد.»
افغانستان تابلوی دو دهه نقض حقوق بشر
رئیس دولت سیزدهم گریزی هم به تحولات افغانستان زد و دو دهه اشغالگری امریکا را تابلوی گویایی از تجاوز و نقض حقوق بشر امریکایی‌ها توصیف کرد. وی با اشاره به رخداد‌های اخیر در افغانستان، آنچه را که حداقل در دو دهه گذشته در افغانستان رخ داده تابلویی گویا از تجاوز و نقض آشکار حقوق انسان‌ها در عصر حاضر توصیف و تصریح کرد: «اگر فقط به تعداد زنان و کودکانی که در این سال‌ها در افغانستان کشته یا دچار جراحت یا نقص عضو شده‌اند، توجه کنیم، خواهیم دید که چه فاجعه‌ای به شکل خاموش در این کشور در جریان بوده است.» رئیس‌جمهوری با تأکید بر اینکه تجربه حضور امریکا در کشور‌ها و نقاط مختلف جهان گواه آن است که این حضور هیچ‌گاه امنیت‌آفرین نبوده بلکه برعکس مخل امنیت و ثبات و آرامش بوده است، ادامه داد: «امریکایی‌ها با چنین سابقه و عملکردی به جای آنکه در دادگاه افکارعمومی جهانیان پاسخگو باشند، با بهانه‌سازی‌های مختلف به فضاسازی علیه کشور‌های دیگر می‌پردازند. امروز امریکایی‌ها به بهانه مسائلی، علیه کشورمان فضاسازی می‌کنند که پاسخ آن‌ها موجود است و اینجا از دستگاه‌های مسئول و از جمله رسانه ملی می‌خواهم که پاسخ اینگونه اتهامات و انگ‌زدن‌ها را به شکل مناسب ارائه کنند.»
رئیس‌جمهوری ارتقای سطح تعاملات و افزایش تبادلات با کشور‌های همسایه را جزو اولویت‌های دولت سیزدهم برشمرد و گفت: «فعال‌ترین دیپلماسی دولت باید با همسایگان جریان داشته باشد و باید همه تلاش خود را برای افزایش تجارت و همکاری اقتصادی با همسایگان به کار بگیریم چرا که زمینه‌های مناسبی نیز برای تقویت این مناسبات و افزایش سهم ایران از تبادلات منطقه‌ای وجود دارد.»
نمای نزدیک
اعتماد از مسیر ارتباط با مردم می‌گذرد
احمد وحیدی، وزیر کشور در گفت‌وگویی با تأکید براینکه خیلی مهم است که مردم احساس کنند مسئولان با همه توان در خدمت آن‌ها هستند، افزود: «لازمه این احساس، ارتباط نزدیک مسئولان با مردم است، چون اعتماد از مسیر ارتباط می‌گذرد و نوع ارتباط هم باید صمیمی، اعتماد‌برانگیز و مؤثر باشد.»
وزیر کشور دومین مسئله برای افزایش اعتماد اجتماعی را رسیدگی به مشکلات مردم و خواسته آن‌ها عنوان کرد و افزود: «مردم مطالباتی دارند و باید به این مطالبات پاسخ داده شود. مردم انتظار ندارند که معجزه شود، اما انتظار دارند اگر وعده‌ای داده شد، آن وعده در زمان خودش محقق شود.» وی با تأکید براینکه مردم ایران، ملت بزرگی هستند و انتظارات فوق‌العاده‌ای ندارند، گفت: «اگر ما به وعده‌هایی که می‌دهیم عمل کنیم و به تعبیر رهبر معظم انقلاب اگر هم در مسئله‌ای اشتباهی کردیم، اعلام کنیم اشتباه کردیم و عذرخواهی کنیم، مردم حتما اعتماد خواهند کرد.» وحیدی عمل به موقع به تعهدات و پذیرش مسئولیت از سوی مسئولان را پایه اساسی سرمایه اجتماعی خواند و افزود: «این سرمایه اجتماعی یک رکن مهم قدرت ملی، و قدرت ملی اساس بقای کشور و جامعه است.» وی با تأکید بر لزوم استفاده از جوانان در انتخاب مدیران گفت: «نخستین معیار من برای انتخاب مدیران، استانداران و فرمانداران، شایستگی، توانمندی و کفایت فرد مورد نظر برای اداره آن مجموعه است. مدیر انتخاب شده باید حتماً کفایت لازم را داشته باشد تا بتواند پاسخگوی نیاز مردم باشد و در این انتصابات باید توجه به جوانگرایی هم باشد، اما مفهوم جوانگرایی این نیست که فرد بی‌کفایت را برای کاری انتخاب کنیم.» وحیدی با تأکید بر اینکه در انتخاب مدیران باید به گونه‌ای انتخاب کنیم که هم جوانگرایی و هم کفایت همزمان محقق شود، گفت: «اگر هم در مواردی امکان انتخاب همزمان محقق نشد، باید به طور تدریجی آن انتخاب منجر به جوانگرایی شود.»
متاسفانه دولت رییسی با این وزیران و مدیران خیلی بعید است راه به جایی ببرد. 
