علیرضا تقوی‌نیا، تحلیلگر در کانال تلگرامی خود نوشت: اخیراً آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعلام کرده که ایران با سرعت دادن به روند غنی‌سازی اورانیوم، به مرحله استفاده نظامی از توان هسته‌ای نزدیک می‌شود. بر اساس این گزارش ایران پیش‌تر از یک آبشار ۱۶۴تایی از سانتریفیوژ‌های IR-۶ برای غنی‌سازی اورانیوم تا ۶۰ درصد در نطنز استفاده می‌کرده، ولی اکنون علاوه بر این آبشار ۱۶۴تایی، یک مجموعه ۱۵۳تایی از سانتریفیوژ‌های IR-۴ نیز برای غنی‌سازی تا ۶۰ درصد استفاده می‌شود. گزارش اخیر آژانس انرژی اتمی واکنش‌های متعددی از سوی کشور‌های مختلف در پی داشته و از امریکا گرفته تا کشور‌های اروپایی در خصوص آن ابراز نگرانی کردند. در این خصوص چند نکته باید گفت:
۱- خرابکاری‌های اسرائیل و تحریم‌های اقتصادی حداکثری، موجبات اخلال اساسی در پیشبرد روند هسته‌ای ایران را فراهم نکرده و اگر هدف امریکا و غرب از فشار اقتصادی گرفتن مؤلفه‌های قدرت جمهوری اسلامی بوده که به‌وضوح چنین نتیجه‌ای دربر نداشته و همچنین باعث فروپاشی نظام نیز نشده است.
۲- امریکا هیچ‌گاه گمان نمی‌کرد ایران تا این سطح از غنی‌سازی پیش برود و همزمان اورانیوم فلزی که کاربرد دوگانه دارد را تولید کند، اما نکته جالب اینجاست که رفتار‌های تهران کاملاً مطابق با NPT بوده و علنی و رسمی است. در واقع این کشور قصد دارد از ظرفیت‌های قانونی جهت اعمال فشار بر امریکا استفاده کند. پرواضح است که جمهوری اسلامی قصد ساخت بمب اتم را ندارد، اما چندی دیگر به آستانه تولید یک بمب اتمی می‌رسد؛ چیزی که غرب و اسرائیل اصلاً تحمل همان را هم ندارند.
در واقع عامل اصلی برتری اسرائیل از لحاظ نظامی در دارا بودن بمب هسته‌ای است و اگر ایران به قابلیت ساخت آن (و نه حتی تولیدش) برسد، موجودیت اسرائیل با خطر جدی روبه‌رو خواهد شد، زیرا بازدارندگی نظامی متعارف رژیم صهیونیستی مدت‌هاست تضعیف شده و تنها اتکای آن‌ها به سلاح نامتعارف هسته‌ای بوده که آن‌هم با غنی‌سازی سطح بالای جمهوری اسلامی در حال رنگ باختن است.
۳- با توجه به تأکید عالی‌ترین مقام جمهوری اسلامی و مصوبه مجلس در خصوص لغو قطعی تحریم‌ها، به نظر می‌رسد استراتژی ایران خارج شدن از انفعال، به دست گرفتن ابتکار عمل و در نتیجه توسعه کمی و کیفی برنامه اتمی خود در چهارچوب NPT بوده تا جایی که بتواند غرب را تحت‌فشار شدید قرار دهد و در اینجا دو راه برای آن‌ها باقی می‌ماند یا به‌وسیله گزینه نظامی برنامه هسته‌ای ایران را نابود سازند که قرائن نشان می‌دهد این‌گزینه مدت‌هاست که قابلیت اجرا ندارد؛ یا تحریم‌ها را به‌طور واقعی و قطعی لغو کنند.
اگر هیچ‌کدام از دو گزینه فوق را برنگزیدند بازهم بُرد با ایران است، زیرا اولاً به آستانه (تأکید می‌شود آستانه) ساخت سلاح اتمی می‌رسد و برای همیشه از تهدیدات نظامی خلاص می‌شود و دوم این‌که جایگاهش را به‌عنوان یک کشور نسبتاً هسته‌ای در دنیا تثبیت می‌کند.
انتظار برای فروپاشی ایران از درون را نیز دیگر کسی جدی نمی‌گیرد و اگر راهبرد مزبور بنای وقوع داشت در دوره ترامپ صورت می‌گرفت.
شواهد و اظهارات مسئولان دولت جدید ایران بیانگر آن است که این کشور اقتصادش را با تحریم‌ها وفق داده و هر چه می‌گذرد این فشار‌های طرف‌های غربی است که در حال کم‌اثر شدن بوده و همچنین جمهوری اسلامی سعی دارد با سیاست نگاه به شرق بر اختناق غرب تفوق یابد.
