قصه رسول خطیبی و تراکتور برای بار دوم هم به اتمام رسید، این بار هم با ناراحتی خطیبی. سرمربی تراکتوری‌ها به گفته کانال رسمی این باشگاه استعفا کرد تا فیروز کریمی به عنوان سرمربی تراکتور تا پایان فصل انتخاب شود؛ اتفاقی که می‌توانست زودتر رخ دهد، اما استعفای نخست خطیبی پس از بازگشت از لیگ قهرمانان آسیا و حذف مقابل آلومینیوم مورد قبول مدیران تراکتور قرار نگرفت.
رفیق نیمه راه آلومینیومی‌ها، از این‌جا مانده و از آن‌جا رانده شد تا فصلی که می‌توانست با آلومینیوم برای خطیبی خاطره‌ساز شود، با تراکتور نابود شد و حالا به احتمال زیاد، سرمربی سابق تراکتور باید تا پایان فصل خانه‌نشین شود. انتصاب فیروز کریمی، او را به چهارمین مربی فصل تراکتور بعد از علیرضا منصوریان، مسعود شجاعی و رسول خطیبی تبدیل کرد و حالا باید دید تکلیف این سرمربی کهنه‌کار با تراکتور چه خواهد بود.
علی رغم صعود به مرحله بعدی لیگ قهرمانان آسیا، تراکتور نتوانست نتایج خوبی با خطیبی بگیرد و پس از حذف از جام حذفی و نتایج ضعیف در لیگ برتر، خطیبی با تراکتوری‌ها وداع کرد. دوره حضور خطیبی در تراکتور خیلی خوب نبود و حواشی توانست این سرمربی را شکست دهد و خطیبی مجبور به استعفا شد. او پس از بازگشت از امارات، شجاعی، دژاگه و واسعی را از تیم کنار گذاشت تا به قول خودش مقابل بازیکن‌سالاری بایستد؛ مقاومتی که خیلی ادامه پیدا نکرد و این سرمربی مجبور به کناره‌گیری از کارش شد.
این سرمربی به گفته باشگاه تراکتور قرار بود همکاری ۵ ساله با باشگاه داشته باشد و از او حمایت شود، اما مشخص شد که مالک متمول تراکتور هنوز نمی‌داند که چه چیزی از دل این باشگاه و فوتبال می‌خواهد.
مشکلات داخلی تراکتور و انتخاب‌های سلیقه‌ای مدیرعامل، دو، سه سالی است که باعث شده قرمز‌های تبریز از یک تیم مدعی به تیمی میانه‌جدولی تبدیل شوند و پرشور‌ها تنها با ناراحتی و عصبانیت پیگیر اخبار این تیم باشند. شاید تغییر مالکیت تراکتور از سپاه عاشورا به بخش خصوصی یا همان محمدرضا زنوزی، عقبگردی در راه نه چندان صاف تراکتور بود؛ تغییری که موفقیت را از تراکتور دور کرد و به نظر می‌رسد تنها قهرمانی که در جام حذفی در سال گذشته و کسب شد، تنها جرقه‌ای بود که به آتش موفقیت تبدیل نشد. تغییر مدام مدیرعامل و سرمربی و بازیکن‌سالاری در تراکتور، نشانه‌هایی از سوء مدیریت زنوزی است که هم باعث شد تا دو سهمیه تبریز در لیگ برتر از بین رود و هم قدرت از یکی از قطب‌های فوتبال ایران یعنی تراکتور گرفته شود. شاید بهتر است مالکیت متمول قرمز‌ها فوتبال را بی‌خیال شود و به تجارت بپردازد، زیرا این فوتبال نه برای او آب و نان داشته و نه برای تراکتور و هوادارانش موفقیت
