مثبت شدن تست دوپینگ یکی از رزمی‌کاران المپیکی ایران که شانس زیادی برای کسب مدال در توکیو داشت، چند روزی است که شوک بزرگی را به ورزش کشورمان وارد کرده و حالا باید به احتمال زیاد با یکی از پرامیدترین المپیکی‌هایمان خداحافظی کنیم و این رزمی‌کار غایب بزرگ کاروان خواهد بود. درباره دلایل این اتفاق تلخ هم عنوان شده است که این ورزشکار بدون اطلاع کادر فنی و پزشکی فدراسیون، دارویی را که از غیرمجاز بودن آن اطلاع نداشته مصرف کرده تا نمونه‌ای که از وی گرفته شده است، مثبت شود.
بدیهی است که این کاراته‌کار پرشانس با توجه به اینکه این رشته رزمی اولین و آخرین حضورش در المپیک را تجربه می‌کند و او با یک سهل‌انگاری چنین فرصت بزرگی را از دست داده، روز‌های سخت عمر ورزشی‌اش را می‌گذراند. اگرچه نمی‌توان از اشتباه بزرگ این کاراته‌کار با توجه به تجربه فراوانی که از سال‌ها مبارزه در بالاترین سطح جهان داشته، گذشت، اما به نظر می‌رسد در این مسیر برای پیدا کردن ریشه‌های چنین اتفاق تلخی نباید یک‌طرفه به قاضی رفت و تمام تقصیر‌ها را به گردن ورزشکار انداخت.
علاوه بر نقش ورزشکار باید سراغ مسئولان و مربیان هم رفت و از آن‌ها پرسید برای اینکه چنین اتفاقی نیفتد چه کاری انجام داده‌اند. همواره از فدراسیون‌ها گرفته تا کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش از توجه ویژه‌شان برای کنترل و مبارزه با دوپینگ خبر می‌دهند و گفته می‌شود که پیش از هر رقابتی، آموزش‌های لازم و نکات ضروری که یک ورزشکار درباره ماده‌های ممنوعه باید بداند را به آن‌ها گوشزد می‌کنند و در این زمینه کنترل‌های لازم را انجام می‌دهند تا قهرمانانی که آماده رقابت در مسابقات مختلفی مانند المپیک، جهانی و آسیایی می‌شوند پاک و عاری از دوپینگ باشند.
با وجود تلاش‌هایی که در این زمینه شده، اما به نظر می‌رسد آگاهی‌بخشی‌ها و نظارت‌هایی که باید صورت می‌گرفته، به صورت کامل اجرا نشده است و این کم‌کاری در این زمینه سبب شده یکی از کاراته‌کاران پرامید کاروان ایران با یک بی‌احتیاطی، میدان بزرگ المپیک را به دلیل مثبت شدن تست دوپینگ از دست بدهد. البته این اولین بار نیست که یک ورزشکار در آستانه یک رقابت مهم به صورت غیرعامدانه گرفتار دوپینگ می‌شود و بزرگ‌ترین شانس زندگی ورزشی‌اش را از دست می‌دهد. در سال‌های اخیر بودند ملی‌پوشانی که بر اثر نداشتن آگاهی کافی و همچنین بی‌احتیاطی‌هایی که انجام دادند، از مواد ممنوعه استفاده کردند و با محرومیت روبه‌رو شدند.
حساب چنین قهرمانانی جدا از کسانی است که عامدانه به سمت استفاده از مواد نیروزا و ممنوعه می‌روند و فعالیت قهرمانی‌شان را زیر سؤال می‌برند. صحبت درباره ورزشکارانی است که به صورت غیرتعمدی گرفتار دوپینگ می‌شوند و علاوه بر ضرباتی که به آینده ورزشی خودشان می‌زنند، کشور را نیز از کسب افتخارات احتمالی‌شان محروم می‌کنند.
برای تکرار نشدن چنین اتفاقات تلخی مانند ماجرایی که برای رزمی‌کار المپیکی کشورمان پیش آمده است باید سطح آگاهی‌ها و همچنین کنترل‌هایی که از سوی مسئولان و کادر فنی تیم‌ها صورت می‌گیرد، بالاتر برود. اگرچه منکر فعالیت‌های انجام شده در این بخش‌ها نیستیم، اما مثبت شدن تست دوپینگ کاراته‌کار المپیکی نشان داد که آن حساسیت‌های لازم از سوی مسئولان وجود ندارد، به خصوص که در صورت آموزش کامل و جامع به ورزشکاران و توجیه آن‌ها که باید مصرف هرگونه دارو و قرصی را با پزشک تیم چک کنند، بروز اتفاقاتی مانند آنچه امروز برای یکی از رزمی‌کاران المپیکی رخ داده را به صفر می‌رساند تا هم یکی از پتانسیل‌های بزرگ ورزش قهرمانی برای افتخارآفرینی در میدانی مانند المپیک از دست نرود و هم عواقب منفی برای ورزش ایران در سطح بین‌المللی بابت دوپینگ پیش نیاید.
