روزنامه شرق در مطلبی نوشته: «احیای موفقیت‌آمیز برجام، خود منجر به مذاکرات منطقه‌ای می‌شود؛ چون وقتی حس تهدید استراتژیک ایران از سوی امریکا و غرب با احیای برجام تا حدودی برطرف شود، کشورمان «به‌طور طبیعی» وارد گفت‌وگوهای معنادار منطقه‌ای برای حل بحران‌های جاری می‌شود؛ چون دست برتر را در میدان‌های منطقه دارد و نگران باخت نیست و هم‌زمان هم آگاه است که ثبات منطقه‌ای لازمه رشد اقتصادی کشور و تقویت روابط همسایگی به‌عنوان یک اصل کلان سیاست خارجی کشور است».
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه نوشت:«انعقاد برجام فراتر از رفع تحریم‌های اقتصادی، هم‌زمان نقطه آزمایشی برای ایران در جهت اعتمادسازی و گفت‌وگوی بیشتر با غرب برای حل مشکلات ژئوپلیتیک جاری، ازجمله تثبیت جایگاه و نقش منطقه‌ای ایران در شرایط خلأ قدرت پس از تحولات بهار عربی و حل بحران‌های جاری در سوریه، عراق، یمن و... در چارچوب منافع کشور بود... اما دولت ترامپ با خروج از برجام و اعلام پیش‌شرط‌های غیرقابل‌قبول برای مذاکره، این فرصت را از دست داد».
برای نقد آنچه شرق نوشته، فکر کردن به پاسخ به یک سؤال راهگشا خواهد بود: آیا مذاکرات منطقه‌ای با ایران به این دلیل انجام نشده که ایران یک حس تهدید از سوی غرب داشته یا به این دلیل که ایران نیازی به عقب نشینی برابر غرب در مسائل منطقه‌ای نمی‌بیند؟ و سؤال دیگر آنکه آیا قرار بود برجام صرفاً در مسائل هسته‌ای انجام شود یا آنکه موضوعات دیگر همچون مسائل منطقه‌ای، دفاعی و موشکی، حقوق بشر و... در «روح» برجام گنجانده شده بود و به مردم نگفتند؟ بماند که همین موضوع هسته‌ای هم حل نشد و پا برجا ماند و فقط روح مردم را خسته کرد.
سردار شهید حاج قاسم سلیمانی پیش از این پاسخ این جماعت را داده بود. حاج قاسم- 9 اسفند 97- گفته بود:«برای دشمن، این برجام، سه ضلعی است نه یک ضلعی. اوباما فکر می‌کرد به مرور زمان به دو ضلع دیگر می‌رسد، اما آدم عجولی که آمده(ترامپ)، اصرار دارد به سرعت برسد و تصورش این بود که می‌رسد. اینکه اصرار می‌کنند بر برجام ۲ در منطقه، برای این است که می‌خواهند این تحرکی را که از ایران اسلامی به جهان اسلام روح و جان داده، این خونی را که در عالم اسلامی جریان پیدا کرده، بخشکانند. اگر العیاذبالله ما رفتیم و در برجام ۲ شرکت کردیم، به همین تمام می‌شود؟ نه، برجام اصلی در داخل ایران است. تلاش آنها به اینجا منتهی نخواهد شد و برجام ۳ هم خواهند داشت، چون دشمنان معتقدند که چشمه باید خشکانده شود و این چشمه، ایران است.»
از سویی آنچه به عنوان قدرت منطقه‌ای ایران شناخته می‌شود، حاصل اجرای سیاست‌هایی است که اصلاح‌طلبان همواره با آن مخالف بودند. قدرت منطقه‌ای ایران نه از برجامی که آبرویی برای خود ندارد، بلکه ناشی از سیاست‌های میدانی ایران است.
ای داد بیداد 
