سرویس جامعه جوان آنلاین: استاد حقوق دانشگاه امام صادق در یادداشتی درباره قطعی‌های ناگهانی اخیر برق نوشت:
گویا اساسا فناوری ساده ای، چون ارسال پیامک وجود ندارد که از قبل اعلام شود از ساعت فلان تا فلان برای مدت فلان ساعت برق قطع خواهد شد. مساله وقتی مهم‌تر می‌شود که قطع برق با جان آدمیان بازی می‌کند. بیمار کرونایی به دستور پزشک در منزل بستری است و از دستگاه اکسیژن ساز که به شبکه برق متصل است، کمک می‌گیرد. برق قطع می‌شود و دستگاه خاموش و بیمار می‌میرد. مسئولیت حقوقی با کیست؟
بیمه برق!
اگر به قبوض برق دقت کرده باشید، علاوه بر آبونمان، مالیات بر ارزش افزوده و عوارض برق، از مشترکان هزینه‌ای با عنوان حق بیمه اخذ می‌شود. در حال حاضر به ازای هرماه صد تومان از مشترکین خانگی شهری و پنجاه تومان از مشترکین خانگی روستایی اخذ می‌شود. همچنین هزینه بیمه برق برای مشترکین تجاری و سایر مصارف شهری هزار تومان و برای روستاییان پانصد تومان در ماه است.
بیمه برق، یک بیمه حمایتی است که محل آن از سوی خود مردم تأمین می‌شود و به عبارت دیگر خسارات واردشده را خود مردم جبران می‌کنند. در میان نظریه‌های مسئولیت مدنی، بیمه برق به نظریه «تضمین گروهی» نزدیک است، چیزی در مایه‌های مفهوم ضمان جریره فقهی است که بحثی مفصل است.
سوالات بی‌پاسخ فراوان
اما در این میان سوالات متعدد بی‌پاسخی وجود دارد. آیا بیمه برق این نوع خسارات را به صراحت پوشش می‌دهد؟ بار اثبات این موضوع بر عهده کیست؟ در سه گانه اداره توانیر و زیان دیده و شرکت بیمه، تقسیم مسئولیت چگونه است؟
وجود این ابهامات سبب شده است که عملا خسارت ناشی از قطع برق به مشترکین اغلب جبران نشود و خسارت‌دیدگان در پیچ و خم اثبات خسارت و مرجع جبران کننده آنقدر گیج شوند که حق خود را از یاد ببرند.
واقعا کیست؟؟ 
