سرویس ورزشی جوان آنلاین : این روزها و در آستانه برگزاری انتخابات ریاست فدراسیون ژیمناستیک بازهم اختلاف سلیقهها و برخی زخمهای کهنه دهان باز کرده و اهالی این رشته را بجان هم انداخته، غافل از اینکه این اختلافها که بشدت مسائل سیاسی و جناحی در آنها پررنگ دیده میشود تنها و تنها به ضرر و زیان این رشته قهرمان پرور و پر مدال میانجامد و ورزشکاران آن را از قافله پیشرفت ورزش عقب نگه میدارد. بسیاری از انتقادهای امروز متوجه مدیریت خانم زهرا اینچه درگاهی رئیس فدراسیون ژیمناستیک است رئیس که حالا با عدم تایید صلاحیت از سوی وزارت ورزش نتوانسته در انتخابات شرکت کند و باید منتظر ماند و دید که چه عکس العملی از خود نشان میدهد. ولی آنچه که مهم است اینکه ژیمناستیک با اینچه درگاهی یا بدون او نباید با این همه چالش و حاشیه روبرو باشد. این خود ژیمناستیک است که مهم است و نه آدمهایی که میآیند و میروند.
در این گزارش سعی شده بدور از هرگونه جبهه گیری با بیان نظرات مخالفان عملکرد فدراسیون و پاسخهای متقابل فدراسیون وضعیت بغرنج این رشته در آستانه برگزاری انتخابات ریاست آن را بررسی کنیم تا شاید از میان تمام انتقادها و پاسخها راه حلی برای نجات ژیمناستیک کشور پیدا شود.
هدف گذاری برای المپیک
-منتقدان فدراسیون ژیمناستیک معتقدند که این فدراسیون ۴ سال است با شعار کسب سهمیه المپیک تمام ظرفیتهای خود را معطوف به حفظ و نگهداری معدود قهرمانان رشته ژیمناستیک هنری آقایان شده است و اکنون یک ماه مانده به ضرب العجل فدراسیون جهانی برای تعیین المپینهای توکیو، سهمیههای قارهای به ژیمناستیکهای ویتنامی و مالزیایی اختصاص یافته و کیخا نیز در رتبه بندی جهانی وسیله خرک حلقه سوم است و نمیتوان شانسی برای المپین شدن وی متصور بود.
*زهرا اینچه درگاهی رئیس فدراسیون ژیمناستیک در این خصوص میگوید: «قول کسب سهمیه المپیک اصلا حرفه ایی نیست و من هیچ گاه چنین قولی را ندادهام ضمن اینکه در مجمع انتخاباتی سال ۹۶ اعلام کردم که برای المپیک ۲۰۲۰ زمان را از دست داده ایم و بقیه رقبا خیلی جلوتر از ما هستند. البته مقام سوم کیخا در خرک حلقه یک مقام استثنایی برای ژیمناستیک ایران است که تاکنون هیچ گاه بصورت برنامه ریزی شده در مسابقات شرکت نکرده بوده و ما هنوز هم امیدواریم که در آخرین رقابت کیخا بتواند کسب سهمیه کند.»
توجه به استانها
-انتقاد دیگری که به مدیریت اینچه درگاهی در فدراسیون ژیمناستیک وارد میشود به مسئله توسعه این رشته در سطح کشور بر میگردد جایی که منتقدان فدراسیون بر این باورند که اینچه درگاهی فدراسیون ژیمناستیک را با وعده توجه به توسعه ژیمناستیک در استان ها، تجهیز سالنهای ژیمناستیک، جذب منابع مالی و دعوت از حامیان مالی، ایجاد پایگاههای قهرمانی در استانها و همچنین مستثنا کردن ژیمناستیک از ماده ۸۸ قانون درآمدهای دولت که باعث افزایش سرسام آور اجاره بها سالنهای دولتی این ورزش در استانها شده بود پا به فدراسیون گذاشت. اهدافی که با توجه به اجماع صورت گرفته اعضاء مجمع بر مدیریت وی، در فدراسیون ژیمناستیک قابل اجرا بود. اما هیچ یک از این اهداف برآورده نشد.
*رئیس فدراسیون ژیمناستیک، اما نظری مخالف دارد و میگوید: «پایگاه، مدرسههای قهرمانی را در استانهای سیستان و بلوچستان، خراسان جنوبی، کهکیلویه و بویر احمد، ایلام و بوشهر در دو بخش زنان و مردان راه اندازی کردیم، اما با شیئع کرونا بایت اعزام مربی به استانها جهت حضور چند روزه و پیگیری آموزسش و شناسایی استعدادها به مشکل برخوردیم ما قولی را که داده بودیم اجرا کردیم و تا قبل از کرونا هم موفق بودیم و با استقبال هم روبرو شدیم. در مورد ماده ۸۸ هم باید بگویم که ما مطابق این ماده پیش رفتیم که صورتجلسه هم موجود است. جلسه ایی که در حضور آقای داورزنی معاون وقت وزارت ورزش و نمایندگان مجلس برگزار شد. در آن جلسه متوجه شدیم که وزارت هم برنامه توسعه را دنبال میکند و قاعدتا ما باید صبر میکردیم تا ببنیم کار وزارت تا کجا پیش میرود.»
قهرمان پروری
-منتقدان عملکرد فدراسیون ژیمناستیک بر این باورند که این فدراسیون در دوران ریاست اینچه درگاهی به اهداف ملموس و قابل توجه وزارت ورزش و جوانان رو آورده؛ یعنی ورزش قهرمانی! و در تایید این ادعا میگویند که موفقیت سعید رضا کیخا در مسابقات جام جهانی و مسابقات کشورهای اسلامی و همچنین مسابقات قهرمانی آسیا، از زمان فدراسیون جعفر درویش زاده و دوره سرپرستی سید محمد شروین اسبقیان موید این بود که کیخا ظرفیت بالایی برای بروز استعدادهایش در دوره المپیک ۲۰۱۶ تا ۲۰۲۰ دارد. اینچه درگاهی هوشمندانه با تشخیص این فرصت، اسب تیم ملی ژیمناستیک هنری را زین کرد و کیخا را به تمامی مسابقاتی که احتمال کسب سهمیه المپیک برایش وجود داشت اعزام نمود. حرکت رو به رشد کیخا باعث ایجاد انگیزه مضاعف در بین سایر ژیمناستهای نخبه شد. تقویت موفقیتهای احمد کهنی، بهلول زاده و خسرو نژاد و برخی ژیمناستهای نوجوان تازه راه یافته به دوران بزرگسالی، در پی این اقدام قابل توجه است. با این حال به نظر میرسد موفقیتهای کسب شده در دوره اینچه درگاهی مبتنی بر استعداد ذاتی قهرمانان و نگهداشت آنها در اردوها بوده! و نه توسعه سیستماتیک.
*اینچه در گاهی در این خصوص با اشاره به اینکه قهرمانی یکی از اهداف اصلی هر فدراسیون ورزشی است میگوید: «اگر ما در مسیر قهرمانی ضعیف عمل میکردیم امروز فریاد میزدند که چرا هیج قهرمانی نداریم و تمام تمرکز را روی بخشهای همگانی و عمومی گذاشته اید. ما در شروع کار تنها یازده نفر برای آغاز تمریتات تیم ملی ژیمناست داشتیم، اما امروز در تمام ردههای سنی رقابت بر سر پوشیدن پیراهن تیم ملی داغ است. ضمن اینکه در خصوص کیخا باید عنوان کنم که کار بجایی رسیده بود که انگیزه ادامه دادن نداشت. اصلا من قبول میکنم که این قهرمانان همه مربوط به دورههای گذشته هستند، اما سئوال من این است که چطور در بازه زمانی سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ با وجود این قهرمانان فقط ۹ مدال کسب شده، اما در طول سالهای ۲۰۱۷ تا پیش از کرونا ۶۳ مدال در تمام ردههای سنی و مسابقات جهانی و آسیایی کسب کرده ایم. ما قهرمانان و مربیانی داشته ایم که پیش از این دستفروشی میکردند، اما با بها دادن به آنها و مشخص کردن حقوق ومزایا و دادن انگیزه آنها را بازگردانده ایم و میتوانید از خودشان در خصوص وضعیتشان سوال کنید.»
رشد و توسعه ژیمناستیک
-انتقادها از فدراسیون ژیمناستیک همچنان ادامه دارد بخش از این اتقادها به معدود شدن ورودی و خروجی تیمهای ملی برمی گردد به گونه ایی که منتقدان میگویند با مقایسهای بر ورودیها و خروجیهای تیمهای ملی درمیابیم که اعضاء تیمهای ملی معدودتر از هر دورهای بوده اند و با گذشت زمان و رها شدن تیمهای ملی سایر رشتههای ژیمناستیک پشتوانه تیمهای ملی تضعیف شده است؛ به نحوی که در حال حاضر تیمهای ملی ایروبیک ژیمناستیک و آکروباتیک ژیمناستیک – در دوره کرونا- فراموش شده اند و با از سر گیری مسابقات بین المللی دیگر به رویدادی اعزام نمیشوند. اگر چه اینچه درگاهی با تاکید بر برگزاری اردوهایی در سطح نوجوانان و جوانان سعی بر انگیزه بخشی به این گروه سنی در رشته ژیمناستیک هنری داشت، اما خروجی این اردوها با کسب نتایج ضعیف در مسابقات قهرمانی جوانان جهان (تیمی ۲۶ و انفرادی ۶۸ و ۸۵) حاکی از آن بود که بی برنامگی ناشی از عدم توجه به پشتوانه سازی، مبنایی است و نیاز به همکاری گستردهای در بخشهای فدراسیون ژیمناستیک (ارایه برنامه مدون)، وزارت ورزش و جوانان (حمایت ساختاری و تامین تسهیلات در استان ها) و هیاتهای استانی (اشتراک ظرفیتهای فنی و زیرساختی) دارد تا مستعدین ژیمناستیک به صورت سیستماتیک در فرآیند رشد و ارتقاء قرار گیرند.
* رئیس فدراسیون، اما در مقام پاسخ اینگونه عنوان میکند که: «صد هزار نفر تا زمان شیوع کرونا افزایش نفر داشتیم دو علت هم داشت یکی بازتاب موفقیتهایی بود که امروز منتقدان به اسم قهرمان پروری از آن انتقاد میکنند و دوم راه اندازی شاخه جی افای و تربیت ۶۳ مربی در آن زیر نظر پرفسور آراکی ژاپنی، بزرگترین مسابقات را هم در پاییز ۹۸ با ۱۳۰۰ شرکت کننده در رامسر برگزار کردیم، ما فقط به قهرمانی نپرداختیم بلکه اهداف عمومی ژیمناستیک را هم در نظر گرفتیم کف هرم را افزایش دادیم که بواسطه آن راس این هرم هم که قهرمانان باشند افزایش پیدا میکنند.»
کرونا و آینده ژیمناستیک
-شیوع بیماری کرونا و دور افتادگی اهل فن از یکدیگر به واسطه عدم برگزاری رویدادهای حضوری و فقدان اراده فدراسیون به دریافت آراء کارشناسان نیز از جمله مواردی است که منتقدان میگویند که به رکود برنامههای ژیمناستیک دامن زده است. آنها میگویند اگر جامعه ژیمناستیک را مجموعه هیاتهای استانی، مدیران ورزشی ژیمناستیک در سطح کشور، مربیان، داوران و ۲۷۰ هزار نفر ژیمناست آن قلمداد کنیم، باید بگوییم ژیمناستیک در دوره کرونا رها شده است. کاهش تعداد ژیمناستها حدود ۱۱ هزار نفر و خارج شدن بخش زیادی از مربیان استعداد پرور و باشگاههای بخش خصوص به خاطر فقدان برنامه حمایتی فدراسیون، آسیب بزرگی بر پیکره این رشته است که نتیجه آن در سالهای آتی مشهودتر از حال حاضر خواهد گشت. نتایج ارزیابی آموزش فدراسیون ژیمناستیک در طول چهار سال گذشته از سوی وزارت ورزش و جوانان ضعیف ارزیابی شده و فدراسیون ژیمناستیک هنوز نتوانسته است آموزش استاندارد ژیمناستیک را در کشور توسعه دهد. بنیه اقتصادی این فدراسیون همچنان ضعیف است و چارچوبهای درآمد و هزینه و سهم هیاتهای استانی از آن نامعلوم است. لیگهای باشگاهی فقط به صورت شکلی برگزار میشوند و ماهیت حرفهای ندارند. تعداد ژیمناستیکهای مستعد آن (۲۰۰ تا ۳۰۰ نفر در بخش آقایان و بانوان) با تعداد کل ورزشکاران آن همخوانی ندارد.
* اینچه درگاهی در این خصوص میگوید: «این را میپذیرم که کرونا تمام برنامهها را بهم زده است ولی فکر نمیکنم که ربطی به سوء مدیریت داشته باشد. من سئوال میکنم که آیا ژیمناستیک عقب رفته با یکی از معدود فدراسیونهایی هستیم که با همکاری کامل هیاتهای استانی اداره میشود. ما در طول مدت کرونا بر خلاف تمام ادعاها مسابقاتمان را برگزار کردیم که جدولهای آن در پایگاه اطلاع رسانی فدراسیون موجود است. پشتوانه ساری را هم دنبال کرده ایم و برخلاف این پیش داوریها بعد از کرونا کارمان را ادامه میدهیم بازهم تاکید میکنم که ما تنها یک کیخا را نداریم و قهرمانان زیادی داریم که آینده ژیمناستیک را میسازند. بعد از کرونا باید بازسازی را آغاز کنیم و اهالی جدا شده این ورزش را برگردانیم تا ژیمناستیک به جایگاهی که حق آن است دست پیدا کند.»