در عرصه سیاست، رجالی هستند که به ظاهر در حاشیه قرار گرفتهاند، اما به وقایعی که در متن میدان میگذرد، اشراف و احاطه دارند. خاطرات این طیف از چهرهها، از مسئولان و متولیان اداره کشور، کماهمیتتر نیست. یادداشتهای ابوالحسن عمیدینوری- که تا کنون شش جلد از آن نشر یافته- در عداد این طیف خاطرات هستند. او به دلیل تعلق به عرصه سیاست، حتی در ادواری که به ظاهر برکنار و گوشهنشین بود، ارتباطات نزدیکی با مسئولان وقت داشت و اطلاعاتی دقیق به کف میآورد و آنها را در دفاتری یادداشت مینمود.
نگاهداری این دفاتر نیز به دلیل اسرار یا مطالب انتقادی مندرج در آن، برای عمیدینوری و خانوادهاش دشواریهای فراوان داشت. به هر روی این مجموعه خاطرات- که بالغ به 15 جلد میشود-دریچهای است به رویدادهای تاریخ معاصر ایران، از زبان یکی از شاهدان و مرتبطان بدان و میتواند دستمایه تحلیلهای تاریخپژوهان معاصر قرار گیرد. در دیباچه دومین مجلد از این یادداشتها، چنین آمده است:
«ابولحسن عمیدینوری در 1282 ش، در تهران به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایى را در مدرسه سپهر و دوره متوسطه را در رشته ادبى، در دارالفنون تمام کرد و در 1307ش، از دانشكده حقوق فارغالتحصیل شد. وى که از همان سالهای دانشجویی در سیاست فعال بود و مقالاتى در روزنامههاى «ستاره ایران» و «طوفان» مىنوشت، کم کم پلههای ترقی را در کسب مناصب مهم پیمود. مدتى دادیار دادستان تهران و وكیل دادگسترى بود و مدتی نیز صاحب امتیاز روزنامه «داد» و مدیر روزنامههاى «پرورش» و «نوروز ایران» بود و تا 1332 ش نیز به سمت وكالت دادگسترى اشتغال داشت. از آثار وى میتوان به «آذربایجان دموكرات»، «تخت جمشید»، «جرم و مجازات» نام برد. لازم به ذكر است كه عمیدىنورى، یكى از افراد مؤسس اتحادیه مطبوعات ایران بود.
عمیدینوری به خاطر نزدیكی و مؤانست با جمعی از نخستوزیران و چهرههای مطرح سیاسی و تأثیرگذار در حاکمیت پهلوی اول و دوم و اشراف آگاهانه بر چرایی تغییر و تحولات در جریان سیاستگذاریها و جایگزینیهای مقامات سیاسی در دورههای مختلف حکومت پهلویها، با نگاشتن خاطراتش اطلاعات مفیدی را درباره عصر پهلویها در اختیار علاقهمندان تاریخ معاصر قرار میدهد. وی در این باره، در مقدمه خاطرات خود میگوید: «یادداشتهایی که درباره 15نخستوزیر ایران از 1320 الی 1341 در این کتاب نگاشتهام... شامل نکاتی است مربوط به روابط خودم با اغلب آنها، بنابراین مبتنی بر حقایقی است که شاید لااقل قسمتی از آنها را فقط خودم آگاه هستم.»
از مهمترین سرفصلهای این بخش از کتاب، میتوان به این موارد اشاره کرد: محمدرضا در دوره رضاشاه، اطلاعات نوری از دوره ولیعهدی محمدرضاشاه، روزهایی از شهریور 1320 تا مهر 1321، انتخابات مجلس 14 و جریانات قبل و بعد از آن، واقعه آذربایجان و روی کار آمدن قوام و سپس سقوط او، ماجراهای اولین ملاقات عمیدینوری با محمدرضا شاه، جبهه ملی و تحصن در خانه شاه، محمد ساعد یا جالبترین نخستوزیر ایران عقبنشینی محمدرضاشاه و نگرانی از بازی نفت. کتاب حاوی 68 صفحه اسناد دوران پهلوی و تصاویر مربوط به رجال عصر پهلوی و ابوالحسن عمیدینوری میباشد.»