سرویس اقتصادی جوان آنلاین: برات قبادیان در مصاحبه با خبرگزاری صداوسیما، با بیان اینکه این میزان بومیسازی و جلوگیری از خروج ارز در یکسال گذشته انجام شده است، گفت: در سالهای اخیر به طور متوسط سالانه ۱۰ میلیارد دلار کالا و محصولات مرتبط با وزارت صمت وارد میشد که با بررسیها مشخص شد این ۱۰ میلیارد دلار برای واردات هزار و ۴۰۶ قلم محصول از کشور خارج میشد که برای بومیسازی این محصولات برنامهریزی کردهایم.
وی با بیان اینکه از ۱۰ میلیارد دلار واردات محصولات زیرمجموعه وزارت صمت، ۳ میلیارد دلار مربوط به قطعات منفصله خودرو و ۸۰۰میلیون دلار مربوط به الکترود گرافیتی مورد نیاز کارخانجات فولاد است، افزود: برای بومیسازی این محصولات وارداتی، فهرست هزار و ۴۰۶ قلم کالای مورد نیاز را به وزارت علوم و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری اعلام کردیم تا بتوانیم از توانمندیهای داخلی برای بومیسازی این فناوریها استفاده کنیم. البته وزارت صمت هم امکانات و ساختارهایی مانند سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران به منظور بومیسازی این محصولات را نیز در اختیار دارد. قبادیان گفت: وزارت صمت برای بومیسازی محصولات وارداتی، میزهای ساخت داخل را تشکیل داد که در آن محصولات وارداتی به نمایش گذاشته میشوند تا سازندگان و تولیدکنندگان داخلی که از توانایی ساخت این قطعات برخوردارند با وزارت صمت قرارداد منعقد کنند.
پایین بودن بودجه پژوهشی کشور از اهداف سند چشمانداز
وی با اشاره به اینکه متأسفانه در کشور سرمایهگذاری در تحقیق و توسعه را نوعی هزینه میدانیم، افزود: در سند چشمانداز که سال ۱۳۸۰ ابلاغ شد، قرار بود میزان سرمایهگذاری در بخش تحقیق و توسعه تا ۱۴۰۴ به ۴ درصد جیدیپی برسد، اما امروز این میزان زیر یک درصد است، در حالی که ۲۰ سال از ابلاغ این سند و اسناد بالادستی میگذرد. قبادیان ادامه داد: به طور قطع اگر از ۱۰ سال گذشته بومیسازی محصولات وارداتی را به طور جدی پیگیری میکردیم، اکنون بیشتر محصولات وارداتی بومیسازی شده بود. وی سیاستهای کلان علمی و آموزشی کشور را اصلیترین مانع بر سر راه توسعه بومیسازی در کشور بیان کرد و گفت: سیاستهای کلان علمی و آموزشی کشور حداقل در ۱۰ تا ۱۵ سال گذشته بر این مبنا بوده که فقط مقاله یا کتاب نوشته شود که با این روش به محصول نمیرسیم، زیرا این روش تربیت نظریهپرداز به جای آچار به دست است.
قبادیان افزود: دانشجوی دکترای ما در کتابخانه پا روی پا میگذارد چای مینوشد و رساله مینویسد، در حالی که نمیداند نیاز صنعت کجاست. نکته اینجاست که ما به دانشجوی دکترایی که مقاله میدهد جایزه میدهیم، اما او را تشویق نمیکنیم که مسئلهای از تولید را حل کند.
وی با بیان اینکه رسالهها و پایاننامهها باید در راستای نیازهای طرح توانمندسازی تولید و توسعه اشتغال پایدار (تاپ) نوشته شود، نه در راستای مسائل نظری و خیالی عنوان کرد: روشی که اکنون در رسالهها و پایاننامهها دنبال میکنیم شاید به درد ترفیع دانشجو و استاد بخورد، اما به درد صنعت و تولید کشور نمیخورد که این سیاستها باید تغییر کند. معاون آموزش، پژوهش و فناوری وزارت صمت افزود: در سامانه تاپ ۱۴هزار واحد صنعتی ثبتنام و ۵ هزار طرح را به عنوان نیاز ارائه کردند که میتواند عنوان پایاننامه و رساله باشد، اما در قبال این ۱۴هزار واحد تنها هزار استاد دانشگاه ثبتنام کردند، در حالی که ۷۰ هزار استاد دانشگاه و ۵ /۳ میلیون دانشجو داریم.
بخشینگری مشکل دوم بر سر راه بومیسازی
وی دومین مانع بر سر راه تحقق بومیسازی محصولات وارداتی را بخشینگری در سطح دستگاهها و وزارتخانهها دانست و افزود: تا زمانی که هر وزارتخانه فقط خود را ببیند و همه دستگاهها به صورت همافزا برای حل آن مسئله همکاری نکنند، به جایی نخواهیم رسید.
قبادیان گفت: برای طرح تاپ ۷۰ میلیارد تومان بودجه درخواست کردیم، اما این بودجه در سازمان مدیریت و برنامه ریزی تصویب نشد و در کمیسیون تلفیق مجلس هم رد شد. این بیمهری به تحقیق و توسعه در راستای بومیسازی در حالی اتفاق افتاد که این ۷۰ میلیارد تومان کمکی در راه بومیسازی نیازهای فناورانه کشور بود.