سرویس ورزشی جوان آنلاین: حضور در مسابقات متعدد برای وزنه‌برداران خیلی خوب است، اما برخلاف آنچه انتظار می‌رفت عملکرد تیم وزنه‌برداری مردان در مسابقات قهرمانی آسیا در ازبکستان خوب نبود. البته در بخش بانوان رکورد‌ها نسبت به قبل بهتر شده بود و این جای امیدواری دارد، اما در بخش مردان، خصوصاً که این مسابقات فرصتی برای کسب سهمیه بود و کادر فنی نیز تأکید داشت که اولویت‌شان در ازبکستان این است که سهمیه ایران را برای حضور در توکیو کامل کنند شاهد عملکرد خوبی نبودیم و با اتفاقاتی که رخ داد حالا کار به، اما و اگر کشیده شده است. ما بیشتر در اوزان غیرالمپیکی قوی بودیم، اما با توجه به اینکه چهار نفر در اوزان غیرالمپیکی ۸۹ و ۱۰۲ داشتیم به لحاظ رکوردی غیر از یکی، دو نفر مانند رسول معتمدی سایر افراد رکورد‌های نسبتاً پایینی داشتند و در بخش تیمی هم چهارم شدیم. مسئله مهم دیگر، اما آسیب‌دیدگی‌های بیش از حد حین مسابقه بود. البته آسیب‌دیدگی در ورزش قهرمانی وجود دارد، اما آسیب‌دیدگی‌های بیش از حد را باید با تشکیل اتاق فکر بررسی کرد. هرچند که افراد تشکیل‌دهنده اتاق فکر نیز در این راستا مهم هستند. مربیان بادانش همیشه دو، سه ماه قبل از المپیک در یک میدانی، وزنه‌برداران خود را شرکت می‌دهند و یک شبه المپیک در انتخاب وزنه و به چالش کشیدن وزنه‌برداران در انتخاب وزنه‌های سنگین ایجاد می‌کنند، اما این مورد برای سهراب و کیانوش که هنوز درگیر سهمیه هستند اتفاق نیفتاد و اگر آن‌ها در المپیک هم حضور پیدا کنند، این موضوع می‌تواند تأثیر منفی خود را بگذارد. اینکه سهراب مرادی با ۳۳ سال سن محتاط‌تر کار کند، کاملاً طبیعی است، به خصوص که مصدومیتی سنگین را نیز پشت سر گذاشته، اما این ضعف مشهود تنها مختص تیم ایران نبود و وزنه‌بردار چینی هم در این رقابت‌ها ضعیف ظاهر شد. جدا از تلاش برای تکمیل سهمیه ایران در توکیو این مسئله نیز خیلی مهم است که المپیکی‌هایمان بتوانند در این سه ماه خودشان را بازیابی کنند.
