طلبه خوزستانی با وجود سختیها و تحریمها و حتی کرونا توانست تغییرات مثبتی را در زادگاهش به وجود آورد و اکنون به الگویی در دیارش تبدیل شده است؛ حمزه سلامی در سال ۱۳۶۴ در روستای خوینس شهرستان شادگان به دنیا آمد.
دوست دارد او را با نام فامیلیاش صدا بزنند. «سلامی»؛ البته مردم او را حاجآقا سلامی صدا میکنند و خودش علاقه زیادی به امور تبلیغی و حوزوی داشته و از سال ۸۴ وارد حوزه علمیه شده است.
در ۱۰ سال اول تمام کارهایش را داوطلبانه انجام میداد و بعد از آن توسط سازمان تبلیغات اسلامی به عنوان امام جماعت به روستایش معرفی شد.
این طلبه متأهل و پدر چهار فرزند، پس از بازگشت به «خوینس» و دیدن این همه محرومیت در روستا، احساس تکلیف میکند و علاوه بر امور دینی و تبلیغی، وارد حوزههای دیگری مثل اشتغال میشود، زیرا اعتقاد دارد «کار» اولین نیاز مردم است و باید در این زمینه کارهای بزرگی صورت گیرد.
وی با این تفکر، فراتر از کارش میرود و با قرارگاه پیشرفت و آبادانی سپاه برای آبادانی روستا همکاری میکند و سپس با ورود بنیاد علوی به شهرستان شادگان، به عنوان سفیر در منطقه معرفی و این امر باعث میشود تا دایره کارش گستردهتر شود.
سلامی، تصمیم میگیرد برای جوانان روستایی اشتغالزایی کند، زیرا میبیند که بیشتر جوانان به خاطر بیکاری، به شهر مهاجرت میکنند.
به گفته خودش مهمترین دغدغه این بود که چرا جوانان در زمینه کشاورزی ورود نمیکنند؟ و چه موانعی برای مشغول شدن جوانان به صنعت کشاورزی وجود دارد؟
روستاها یکی پس از دیگری آباد میشوند
این طلبه با آگاهی و مسلط بودن به شرایط روستا، دست به کار میشود.
سلامی در مورد نحوه ورود به کارها میگوید: «در زمینه کشاورزی به ویژه در کاشت نخل، رسم بر این است که هر کس باید ملکی برای کشاورزی داشته باشد و با توجه به اینکه بیشتر جوانان ملکی ندارند، با پدرانشان صحبت کردم تا در زمان قید حیاتشان املاکشان را میان فرزندانشان تقسیم کنند تا جوانان با خیال راحت شاغل شوند.»
این طلبه از خانواده خودش شروع میکند و پس از صحبت با پدرش، دو هکتار زمین میگیرد و کشت درخت خرما را آغاز میکند.
وی با بیان اینکه جوانان و بزرگان روستا از ایدهام استقبال کردند و این امر باعث شد تا ۱۰، ۱۵ جوان روستایی این فکر را علمی کنند و مشغول کار در زمینه کشاورزی شوند، ادامه میدهد: «با مساعدت بنیاد علوی نزدیک ۴۰۰ نهال مثمر را که توت و خرما بودند، میان نیازمندان توزیع کردم تا کشاورزی در روستا رونق یابد. همچنین کود شیمیایی برای زمینهای کشاورزی روستا را با همکاری این نهاد توزیع کردم.»
جالب اینکه سلامی در پی ایجاد اشتغال بیشتر، ایدهاش را در روستاهای دیگر نیز مطرح میکند، زیرا بیش از ۱۰ هزار نفر جمعیت در روستاهای اطراف زندگی میکنند، اما پس از چند وقت با مانعی بزرگتر مواجه میشود و آنهم شور بودن زمینهای کشاورزی است. این شوری به خاطر مجاورت شهرستان شادگان با تالاب و آب دریاست.
خودش در مورد راهکارهای رفع این مشکل میگوید: «زهکشی و لایروبی راهحل مناسبی برای این مشکل است که اگر انجام شود، شوری زمینها از بین میرود. اگر ۱۵ هزار هکتار زمین در روستاهای شادگان احیا شود، حداقل دو تا سه هزار نفر شاغل شده و دیگر شاهد مهاجرت افراد نخواهیم بود.»
سلامی علاوه بر فعال کردن صنعت کشاورزی، در معرفی ۲۰ نفر از روستاییان برای اخذ وام اشتغالزایی نیز نقش داشته که در این خصوص میگوید: «این افراد برای گرفتن وام کمبهره به بنیاد علوی معرفی شدند که حداقل مبلَغ ۵۰ میلیون تومان است. البته در صورت شناسایی افراد بیشتر حتماً به این نهاد برای اخذ وام معرفی خواهند شد چراکه بنیاد علوی قرار است که سه تا چهار سال در منطقه بماند.»
این طلبه با کمک بنیاد علوی، در زمینه دام و طیور، به طور تقریبی ۹۰ پکیج مرغ تخمگذار را که در هر پکیج نزدیک ۱۰ مرغ تخمگذار وجود دارد، تهیه و میان افراد روستا توزیع کرده است.
ساخت حسینیه و مسجد در روستاها
سلامی با شناسایی دیگر مشکلات روستاها به حوزه زیرساختی- عمرانی و عبادتی ورود میکند و در این باره میگوید: «بعضی از روستاها به لحاظ زیرساختی کامل نیستند که تاکنون دو تا سه روستا را برای تأمین قیر مورد نیاز به بنیاد علوی معرفی کردهام.»
وی از ساخت سه مسجد با مشارکت بنیاد علوی، خیران و مردم خبر میدهد و ادامه میدهد: «نماز جماعت در روستاها به ندرت برپا میشد چراکه فقط یک حسینیه کوچک داشتند. در یکی از روستاها بعد از پنج سال حسینیه بزرگتری را با کمک خیران ساختیم. همچنین بعد از چهار تا پنج سال به دلیل استقبال از برپایی نماز جماعت، با بزرگان روستا و خیران صحبت کردم و با کمک این افراد و شخص خیری مسجد «محمد سبعالدجیل» را بنا کرده و افتتاح شد.»
این مبلغ بانی امور خیر در روستاهای دیگر میشود به گونهای که دو مسجد «امام حسن» در روستای بصیرآباد و مسجد «سادات» در روستای منصورهسادات توسط این فرد به بنیاد علوی و شخص خیری برای کامل شدن معرفی میشود.
سلامی راهش را پیدا کرده و میداند این اقدامات خیر است که باقی میمانند.
در همین رابطه، ۲۰ خانواده نازا به قرارگاه پیشرفت و آبادانی برای درمان معرفی شدند که سه خانواده در حال رد کردن دوره درمان هستند. توزیع بستههای معیشتی و بهداشتی در زمان شیوع کرونا میان روستاییان، توزیع ۱۵۰ کارت هدیه به مبلغ هر کارت ۳۰۰ هزار تومان از سوی بنیاد علوی میان افراد نیازمند، برپایی کلاسهای حفظ قرآن، احکام و اخلاق، انجام همه عبادات دینی و مراسمات کشوری مثل راهپیمایی ۲۲ بهمن و همچنین ساخت خانه برای شخصی نیازمند با مشارکت سپاه از جمله کارهای انجام شده به همت این طلبه در خوینس و روستاهای اطراف آن است.
سلامی از همه افراد و سازمانها و به ویژه نهادهای انقلابی، خصوصی و خیران دعوت میکند در همه زمینهها به خصوص اشتغال ورود کنند تا فقر در روستاها ریشهکن شود و در این خصوص میگوید: «در راستای پیشرفت و آبادانی روستاها خود مردم همیشه آماده همکاری هستند، اما بیشتر ادارات سنگاندازی میکنند.»
طلبه جهادگر جمله معروفی دارد که میگوید: «مبلغ باید بهروز باشد و از امور مطلع شود تا بهتر بتواند به سوی پیشرفت و آبادانی حرکت کند.» تفکر مثبت و دیدگاه درستش نه فقط باعث دگرگونی خودش شده بلکه با ایجاد اتحاد و همدلی میان روستاییان، ارتقای زندگی آنها را به همراه داشته است.
امید است با آمدن «سلامی»های دیگر در روستاهای ایران به خصوص در خوزستان، «سلامتی، سرزندگی و سرافرازی» افراد برگردد و میزان امید به زندگی افزایش یابد و مسیر تعالی و ترقی بیشتر شود.