سرویس جامعه جوان آنلاین: اگر به هر دلیلی به بیمارستان بروید و حال ناخوش بیماران و انتظارشان برای درمان را ببینید، همه ناراحتیهایتان را فراموش خواهید کرد و آرزو میکنید که فقط تنتان سالم باشد و هیچ زمانی گذرتان به بیمارستان نیفتد! حالا اگر به بیمارستان دولتی رفته باشید و شلوغی و بیاهمیتی برخی از پرسنل را نسبت به بیماران ببینید، بیشتر حالتان دگرگون خواهد شد.
اکثر بیماران از قشر متوسط و ضعیف جامعه به بیمارستانهای دولتی میروند تا هزینه کمتری برای درمان خود پرداخت کنند، اما گاهی این هزینه کمتر در روند درمانی اثر میکند و در بیمارستانهای دولتی شاهد کجخلقی، بیتفاوتی و بیمسئولیتی برخی از پرسنل و حتی پزشکان خواهید شد. این در حالی است که معطلی بیماران نیز در این بیمارستانها امری عادی است و گاهی بیش از دو ساعت نیز میشود.
محیا که هفته گذشته به همراه مادر خود به یکی از بیمارستانهای دولتی مراجعه کردهبود، از معطلی بیش از حد در این بیمارستان گلایه میکند و به خبرنگار «جوان» میگوید: «برای ساعت ۵ /۷ صبح به صورت تلفنی نوبت ویزیت پزشک چشم را برای مادرم گرفتم تا در این روزهای پرخطر کرونایی معطل نشویم، اما با این حال یک ساعت و نیم منتظر ماندیم تا دکتر بیاید، دکتری که بعد از معاینه چشمهای مادرم بدون هیچ صحبتی شروع به نوشتن نسخه کرد و حتی جواب سؤالاتمان را به زور میداد»!
او ادامه میدهد: «تجویز پزشک برای چشمهای مادرم، جراحی بود. از او با نگرانی پرسیدم که این جراحی سبک است؟ مشکل چیست؟ که خیلی خلاصه گفت: «جراحی است دیگر! سبک و سنگین ندارد»!
این همراه بیمار اظهار میدارد: «باید برای جراحی، کارهای مشاوره قلب و مشاوره بیهوشی مادرم نیز انجام میشد، بنابراین فردای آن روز نیز دوباره به بیمارستان مراجعه کردیم.»
محیا با ناراحتی از بیتفاوتی پزشکان نسبت به وقت بیماران میگوید: «حدود یک ساعت پشت در اتاق پزشک بیهوشی منتظر ماندیم، اما او داخل اتاقش نبود! به غیر از ما، بیماران دیگری نیز در انتظار دکتر نشسته بودند. منشی این دکتر که به ظاهر مسئولیتپذیر بود، چندینبار با او تماس گرفت، اما در دسترس نبود! خانم منشی اعتراف کرد که دکتر بیهوشی در بیمارستان حضور دارد، اما به دلیل عدممسئولیتپذیری در طبقات دیگر میچرخد تا بیماران بیایند و یکباره همه را ویزیت کند»!
متأسفانه این داستان فقط برای یک یا چند بیمار خاص نیست، بلکه اکثر بیمارستانهای دولتی پر از بیمارانی است که از تلفشدن وقت و بیتفاوتی کادر درمان نسبت به خودشان گلایه میکنند و تا زمانی که مسئولان و مدیران هنگام بیماری و درمان خود به بیمارستانهای دولتی مراجعه نکنند هیچگاه نمیتوانند بیماران سردرگم در بیمارستانهای دولتی را درک کنند، بیمارانی که به دلیل ترس از جان خود که قرار است زیر تیغ جراحی بروند، لب به شکایت باز نخواهند کرد و به ناچار منتظر میمانند تا پزشک هر زمانی که خودش میل داشت برای ویزیت بیاید!