سرویس سبک زندگی جوان آنلاین: گاهی اوقات فقط افراد ثروتمند نیستند که در مراسم عروسیشان ریختوپاشهای آنچنانی و تدارکات چشمگیر میکنند، گاهی دامادهایی با درآمد و توان مالی کم نیز روی حساب چشم و همچشمیهای خانوادهها و اقوام و... اقدام به برگزاری مراسمهایی با مخارج بالا و بعضاً پر زرق و برق مینمایند، اما چشموهمچشمی و هزینههای بالای ازدواج به چه بهایی؟!
ازدواجهایی که به سامان نمیرسد
یکی از دلایل اصلی در افزایش طلاق زوجین و تأخیر در ازدواج جوانان چشموهمچشمیها و آداب و رسوم اشتباه است. تجربه ثابت کرده که ازدواجهای پرهزینه و عروسیهای پر زرق و برق هیچگاه ضامن خوشبختی و سعادت دختر و پسر نیست. چه بسیار زوجهایی که با امکانات بسیار و در رفاه کامل ازدواج کردند یا جوانهایی که بدون درآمد آنچنانی و توان مالی صرفاً با قرض و بدهی مراسمهای پرخرجی گرفتند، اما زندگی مشترک آنها چند صباحی بیشتر به طول نینجامیده و بعد از مدتی قصد متارکه و جدایی میکنند. فراهمکردن شرایط و امکانات ازدواج در حد معقول و مورد نیاز بد نیست و چه بسا شایسته و موردپسند میباشد، اما خیلی از خانوادهها بدون توجه به آینده، مشکلات و هزینههای زندگی، تنها برای اسم در کردن میان اقوام و آشنایان و به قولی چشموهمچشمیهای واگیردار امروز، حاضرند از مخارج اولیه زندگی خود بزنند و خود را بدهکار کنند تا پیش فامیل کم نیاورند.
چشم و هم چشمی فراگیر و مسری
چشم و همچشمی مخصوص قشر و طبقه خاصی از افراد نیست و میتوان گفت هر خانوادهای با هر میزان توان مالی و نوع فرهنگ و اعتقاداتی میتواند روحیه چشم و همچشمی داشته باشد، گاهی اوقات نیز دختر و پسر راضی به این رفتار نبوده و به اصرار والدین و اطرافیان در معذوریت قرار گرفته و مجبور به انجام خواستههای آنان میشوند.
توقعات بالا و تجملات در موارد مالی و حتی تهیه جهیزیه برای شروع زندگی مشترک خیلی اوقات بیشتر از اینکه سبب اختلاف طرفین شود، علتی برای دوری زوجین و خانوادهها از هم میشود، وقتی زوجین مجبور میشوند برای برآوردن نیازهای غیرضروری و تجملات زندگی بسیار کار انجام دهند و مدتهای زیادی را از یکدیگر دور باشند، لحظات خوب و خوش زندگی مشترک را قربانی به دست آوردن تجملات ظاهری و برآوردن نیازهای غیرضروری میکنند و همین موضوع سبب میشود کانون گرم خانواده تبدیل به مکانی برای تجمع کالاهای لوکس و تجملاتی و حتی انباری جهت وسایل و لوازم بیمصرف شود.
اینگونه ازدواجها شاید به طلاق و جدایی نینجامد، ولی به مرور زمان سبب سردی رابطه میان زوجین میشود و به نوعی طلاق عاطفی را به وجود میآورد.
جهیزیههای بسیار زیاد و سنگین فقط برای چشم و همچشمی و به نمایش گذاشتن برای اقوام و اطرافیان است که به صورت کاملاً شیک و تزئین شده تهیه و به اطرافیان نشان داده میشود.
علاوه بر مخارج بالای مراسم ازدواج بسیار مشاهده میشود که خانوادهها برای چشم و همچشمی با اطرافیان مهریههای بسیار سنگین و غیرقابل پرداخت را برای دخترانشان در نظر گرفته و پسر نیز با توجه به علاقهای که به دختر دارد مجبور به قبول پیشنهاد آنها در رابطه با مهریه میشود.
چشم و همچشمی یکی از مشکلاتی است که ریشه در سبک زندگی غلط مردم دارد. فلسفه ازدواج را میتوان با توجه به آموزههای دینی و آیات قرآنی، به آرامش رسیدن دختر و پسر در کنار یکدیگر عنوان کرد، اما با این رویه اشتباه زوجین در آغاز زندگی مشکلات و سختیهایی را برای خود به وجود میآورند که گاهی جبران آنها ناممکن است و تنها دود این چشم و همچشمی به چشم خودمان میرود و شروع زندگی با کلی قرض و بدهی همراه میشود که آرامش را از انسان میگیرد.
کمک به جوانان برای تسهیل شرایط ازدواج
به همان اندازه که در آسان گرفتن و کاهش میزان مهریه از طرف خانواده دختر، توصیه میشود باید در مورد مقدار جهیزیه نیز خانواده پسر مراعات نموده و توقعات خود را پایین بیاورند تا خانواده عروس نیز با کمترین هزینه به خرید جهیزیه بپردازد، هر چند که تهیه جهیزیه از منظر دین اسلام بر عهده داماد میباشد. تجملگرایی و توقع مخارج سنگین ازدواج نه تنها پیش خداوند متعال مقبول و قابل توجیه نیست، بلکه سعادت دنیا و آخرت را نیز به همراه ندارد.
جوانان بسیاری در کشور در فقر به سر میبرند و حتی شرایط معمولی برای ازدواج و تشکیل خانواده را ندارند، پس در شرایط کنونی و اوضاع نامناسب اقتصادی شایسته است که مراکز اجتماعی آستینها را بالا زده و شرایط اولیه ازدواج جوانان را تسهیل کنند؛ قطعاً کمکهای مردمی نیز میتواند گره از کار این جوانان که به دور از چشم و هم چشمیهای زندگی به دنبال شروع یک زندگی ساده هستند، بگشاید.
قانونی که روی زمین مانده است
براساس قوانین تسهیل ازدواج، تمامی دستگاههای دولتی موظفند امکانات و شرایط لازم را درخصوص تسهیل ازدواج جوانان فراهم کنند. به همین منظور قانونی مشتمل بر ۱۳ ماده و ۴ تبصره در سال ۱۳۸۴ از سوی مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید که در عمل چندان اجرایی نشد. برخی از مفاد این قانون به شرح زیر است:
۱- به منظور توانمندسازی جوانان برای تشکیل خانواده، دولت مکلف است صندوق اندوخته ازدواج جوانان را ایجاد کند.
۲- دولت مکلف است علاوه بر استفاده از منابع بودجه سنواتی پیشبینی شده، از محل «صندوق اندوخته ازدواج جوانان» به مزدوجین نیازمند به اجاره مسکن، حسب تشخیص کمیته سامان ازدواج با توجه به امکانات صندوق وام ودیعه مسکن پرداخت کند.
۳- واحدهای ساختمانی به عنوان «مسکن موقت» احداث کرده و آنها را در اختیار زوجهای جوان با اجاره مناسب قرار دهد. مدت استفاده هر زوج متقاضی از این واحدها حداکثر سه سال است.
۴- به هر یک از خانوادههای جوان عضو صندوق که هیچ یک از زوجین اشتغال به کار یا منبع درآمدی نداشته باشند، حداکثر تا مدت دو سال پس از تاریخ ازدواج مبلغی به عنوان کمک هزینه زندگی به صورت قرضالحسنه پرداخت میگردد، سقف مبلغ مزبور را کمیته سامان ازدواج متناسب با سرمایه صندوق تعیین خواهد کرد.
۵- تعیین محل خدمت سربازان متأهل در نزدیکترین پادگان و مرکز نظامی محل سکونت و همچنین پرداخت مستمری به میزان حداقل دو برابر سربازان مجرد به سربازان متأهل که میزان افزایش مستمری متأهلان از محل صندوق اندوخته ازدواج جوانان تأمین میگردد.
۶- دولت مکلف است متأهلان واجد شرایط را در اولویت دسترسی به فرصتهای شغلی وام اشتغال و وام مسکن قرار دهد.
۷- وزارتخانههای علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سایر مؤسسات اداری مرکز آموزشی، موظفند نسبت به پرداخت کمک هزینه تحصیلی به دانشجویان متأهل به میزان دو برابر دانشجویان مجرد که افزایش آن از محل صندوق اندوخته ازدواج جوانان تأمین میشود، اقدام کنند.