سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: محمود خضرایی فعالیتش در ارتش را در سال ۱۳۴۵ شروع میکند و وارد دانشکده افسری نیروی زمینی میشود. اما به خاطر علاقهاش به خلبانی و پرواز، تصمیم میگیرد وارد دانشکده خلبانی شود. شهید پس از طی کردن آزمایشها و معاینههای مقدماتی وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی میشود و پس از گذراندن دوره مقدماتی پرواز در ایران، برای فراگیری دوره پیشرفته پرواز به امریکا میرود. محمود خضرایی در سال ۱۳۵۱ گواهینامه خلبانی با هواپیمای اف ۴ را اخذ میکند و در پایگاه هوایی تهران مشغول به کار میشود. پس از مدتی به پایگاه هوایی بوشهر منتقل میشود و به دلیل توانایی بالایی که از خود نشان میدهد، به عنوان رئیس دایره عملیات گردان شکاری این پایگاه منصوب میشود.
عملیات اچ ۳
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و با شروع غائله کومله و دموکرات به کردستان اعزام و به عنوان یکی از نیروهای شهید چمران مشغول به خدمت میشود. با شروع جنگ تحمیلی از سوی عراق، خضرایی نیز به عنوان یکی از خلبانان باتجربه نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران به پایگاه هوایی همدان انتقال مییابد و پروازهای جنگی خود را آغاز میکند. در یکی از این پروازها هواپیمای او مورد هدف قرار میگیرد، ولی خضرایی با مهارت بالایی که در فن خلبانی داشت، هواپیما را درحالی که یک چرخ نداشت، به زمین نشاند. در اواخر سال ۱۳۵۹ نیروی هوایی تصمیم میگیرد با عملیاتی عمقی در خاک عراق، در یک اقدام بیسابقه پایگاههای الولید در غربیترین نقطه عراق را بمباران کند. برای این کار باید بهترین خلبانان نیروی هوایی انتخاب میشدند. از این رو خضرایی هم به عنوان یکی از خلبانان برای انجام این عملیات انتخاب میشود.
در روز موعود تمامی هواپیما به پرواز درمیآیند. خضرایی نیز هدایت یکی از فانتومها را برعهده داشت. ایشان هم به خوبی مأموریت خود را انجام میدهد و به سمت تانکرهای سوخترسان گردش میکند. در این هنگام که پدافند پایگاهها دیوانهوار و بیهدف به هرطرف شلیک میکردند، ناگهان تعدادی گلوله ضدهوایی به هواپیمای خضرایی برخورد میکند.
هدایت هواپیمای آسیبدیده در شرایطی که باید نزدیک به ۵۰۰ کیلومتر مسیر را طی میکرد، کاری بسیار دشوار بود، ولی خضرایی میخواست هواپیما را به هر قیمتی به ایران برساند. بعد از سوختگیری هوایی سوم، به سرعت به سمت مرزهای ایران میآید و در نهایت با رشادت و شهامت خاص هواپیما را سالم بر زمین مینشاند.
فرماندهی پایگاه هوایی همدان
بعد از این عملیات، او به همراه تعدادی از خلبانان نیروی هوایی برای تجدید بیعت و دیدن حضرت امام (ره) به جماران میروند. چند روز بعد از این دیدار، شهید خضرایی به درجه سرهنگ دومی ارتقا پیدا کرد و همزمان به عنوان فرمانده پایگاه هوایی همدان نیز منصوب شد. او به مدت دو سال از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۲ عهدهدار این مسئولیت بود.
پایگاه شکاری همدان به عنوان قطب مهمی محسوب میشد و بسیاری از مناطق غرب کشور را پوشش میداد. با حضور وی، تحولاتی در این پایگاه ایجاد شد و پایگاه شکاری همدان در زمان فرماندهی او عملیاتهای بزرگی را علیه دشمن بعثی انجام داد.
در سال ۱۳۶۲ خضرایی از سوی فرماندهی نیروی هوایی به سمت فرمانده پدافند هوایی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و این انتخاب به این دلیل بود که او قبل از آن که یک خلبان باشد، یک افسر کنترل شکاری نیز بود و اشراف خوبی بر پدافند داشت. در مدت حضور خضرایی در این سمت، خدمات قابل توجهی در پدافند انجام شد. در اواخر سال ۱۳۶۳ به سمت فرمانده مرکز آموزشهای هوایی نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران منصوب شد و تا زمان شهادت در همین پست خدمت کرد.
صبح روز اول اسفند سال ۱۳۶۴ با عزیمت به فرودگاه مهرآباد تهران، هواپیمای سی ۱۳۰ به مقصد اهواز به پرواز درمیآید. همه چیز به خوبی پیش میرفت که ناگهان اهواز مورد حمله هوایی قرار میگیرد و یکی از جنگندههای دشمن در آستانه ظهر هواپیمای حامل آنها را در آسمان شهر اهواز هدف قرار میدهد و تمامی نفرات حاضر در هواپیما شهید میشوند.
در این پرواز سرهنگ محمود خضرایی به همراه آیتالله محلاتی و تعدادی از نمایندگان مجلس شواری اسلامی و قضات دیوان عالی کشور شهید میشوند. شهید خضرایی به آرزوی دیرینه خود رسیده بود. او بارها میگفت: من دوست ندارم که روی زمین بمیرم، دوست دارم تا در آن بالا بمیرم.