سرویس ورزشی جوان آنلاین: کاندیداهای فدراسیون وقتی میخواهند رئیس شوند باید اهدافشان را بگویند تا همه بدانند میخواهند چه کاری انجام دهند. عزیزیخادم مدتی در فدراسیون بوده و تصورم بر این بود که حتماً برنامهای دارد، ولی من برنامهای در فدراسیون فوتبال نمیبینم. اگر برنامهای وجود دارد و من آن را نمیفهمم، مقصر من هستم و باید عذرخواهی کنم، اما اگر برنامهها را جامعه هم نمیفهمد دیگر مشکل از جامعه نیست و مقصر رئیس فدراسیون است. وقتی در فدراسیون کار سیاسی شروع میشود تا انتهای آن مشخص است. درست است ابتدای کار عزیزیخادم است، ولی قبل از انتخابات گفتم رئیس بعدی فدراسیون با اطلاع از وضعیت فدراسیون برای هدایت آن کاندیدا شده است. گفتم کسی که انتخاب میشود حق ندارد بعداً از بدهکاری فدراسیون گلایه کند. اگر تیم ملی به جام جهانی نرود از قبل میدانستند که کار تیم ملی سخت شده است و با همین شرایط مسئولیت فدراسیون را پذیرفتند. در کشوری که این همه آدم بزرگ وجود دارد و میتوانند به تیم ملی کمک کنند، انتصابات عجیبی انجام شده است. در فوتبال یک کشور همه چیز در تیم ملی خودش را نشان میدهد. باید فوتبال ایران در مسیری قرار بگیرد که بتواند بحرین و عراق را شکست دهد، اما هیچ برنامهای که بتوانیم این اتفاق مهم را رقم بزنیم وجود ندارد یا حداقل من نمیبینم. یک بچه چهار ساله هم این انتخابها را نمیکند. ما با کسی تعارف نداریم، آقایی که بهعنوان سرپرست تیم ملی منصوب شده است آیا میتواند آزمون، طارمی، بیرانوند، انصاری فرد و حاجصفی را مدیریت کند؟ آیا بازیکنان، خورشیدی را بهتر میفهمند یا زبان اشاره محمد خاکپور را؟ من اصلاً درباره انتصابات فدراسیون حرفی ندارم، ولی اگر زمانی کار گیر کرد، حرفهای زیادی بهعنوان یک فوتبالی که ۶۰ سال پیش بازیکن تیم ملی بوده، دارم و از حق کشورم نمیگذرم.