شهید دانیال سالاری جوان دهه هفتادی بود که خدمت به مردم منطقه قلع گنج را بر هر چیزی ترجیح می‌داد. جوانی که به اذعان دوستان و آشنایانش از نمونه‌های متمایز اخلاص بود.
اواسط تعطیلات نوروزی، درست در روز‌هایی که عده‌ای نگران سفر نرفتنشان بودند و گروهی هم راه جاده‌ها را برای خوش بودن سپری می‌کردند، خبری با این عنوان در صدر اخبار استان کرمان قرار گرفت «طلبه جوان دانیال سالاری از جهادگران قلعه گنجی که در روستای محروم راسک در حال خدمت‌رسانی بود، بر اثر واژگونی یک دستگاه تراکتور به لقاء‌الله پیوست.»
دانیال از اعضای گروه جهادی فانوس جنوب بود که زمان تحویل سال در کنار ساکنان این منطقه محروم بود و ۱۰ روزی می‌شد که مشغول خدمت‌رسانی در روستای محروم راسک از توابع دهستان رمشک بود.
به گفته دوستان و آشنایان، دانیال در خانواده‌ای مذهبی و متدین بزرگ شده و قاری قرآن و مداح اهل‌بیت بود؛ ضمن اینکه خواهر و یکی از برادر‌های این شهید نیز طلبه هستند.
طلبه شهید پیشقدم در کارهای جهادی
مهدی ظفری‌پور، فرمانده پایگاه روستای آهوان است. روستایی که شهید سالاری در آن بزرگ شده است.
وی با اشاره به فعالیت‌های متمادی دانیال در گروه‌های جهادی می‌گوید: «سال گذشته که سیل آمده بود، شهید سالاری به مسیر اسلام‌آباد-رودبار رفت تا با کمک دیگر جهادگران آب‌گرفتگی ناشی از سیل را در آن منطقه برطرف کند و به همراه سایر گروه‌های جهادی در آنجا چندین حمام و سرویس بهداشتی ساخت.»
فرمانده پایگاه روستای آهوان ادامه می‌دهد: «از زمانی که به یاد دارم، شهید در قالب گروه‌های جهادی به خدمت مردم و همشهریانش می‌رفت.»
ظفری‌پور به اعتقادات و باور‌های این شهید جهادگر اشاره و تصریح می‌کند: «دانیال روز قبل از شهادتش به بچه‌های پایگاه زنگ زده و در خصوص مکان جشن نیمه شعبان برنامه‌ریزی کرده بود، اگرچه او در بسیاری از کار‌ها یاری‌رسان بود و همیشه در پویش کمک مؤمنانه در روستا پیشقدم می‌شد.»
جهادگران ادامه‌دهنده راه سنگرسازان بی‌سنگر
به سراغ مسئول مرکز مطالعات و هدایت حرکت‌های جهادی بسیج سازندگی می‌رویم تا در رابطه با خصوصیات اخلاقی جهادگران با ایشان هم گفت‌وگویی داشته باشیم. علی ایل بیگی به اخلاص جهادگران اشاره می‌کند و می‌گوید: «گروه‌های جهادی همیشه در کنار مردم بوده‌اند و با شجاعت در عرصه‌هایی که نیاز به خطر داشته پیشقدم هستند.»
وی ادامه می‌دهد: «سربازان اسلام و یا بهتر بگوییم جهادگران بی‌نام و نشان در زمان جنگ و در کنار سنگرسازان بی‌سنگر نقش‌آفرینی می‌کردند و در برابر دشمن بدون هیچ جان پناهی خاکریز می‌زدند و در حین انجام خدمت به شهادت می‌رسیدند.»
مسئول هدایت حرکت‌های جهادی بسیج سازندگی تصریح می‌کند: «جمعی دیگر از جهادگران نیز به صورت خط می‌ایستادند تا اگر رزمنده‌ای به شهادت رسید، جهادگر دیگر سکان لودر را به دست بگیرد تا رزمندگان در برابر دشمن جان پناه داشته باشند.»
ایل بیگی با بیان اینکه در حوادث مختلف از جمله سیل، زلزله و موارد دیگر که در کشور به وقوع می‌پیوندد، جهادگران همواره حضور داشته و اکنون نزدیک ۲۰ سال است که این جوانان مخلص در راه‌های مختلف برای خدمت به مردم پیشقدم شده و جانشان را در کف گرفته‌اند، می‌گوید: «جهادگران در واقع همان سنگرسازان بی‌سنگر هستند، اما لقب شهید خدمت به آنان داده نمی‌شود. برای مثال جهادگران در کنار کادر درمان به خدمت مردم شتافتند، اگر پرستار بزرگواری جان خود را از دست بدهد، لقب شهید می‌گیرد، اما در کنار این پرستار اگر جوان پزشکی در قالب جهادگر خدمتی ارائه دهد و جانش را از دست بدهد، لقب شهید به او داده نمی‌شود.»
مسئول هدایت حرکت‌های جهادی بسیج سازندگی تأکید می‌کند: «جهادگران دست از اخلاص و مجاهدت خود برنمی‌دارند؛ چرا‌که دوست دارند گمنام باشند و حتی دوست ندارند که در فضای اداری به آنان لقب شهید داده شود.»
ایل بیگی می‌گوید: «شب قبل از شهادت دانیال سالاری و در وقت نماز مغرب و عشاء از گروه جهادی فانوس بازدید کردیم، او بعد از اذان در کنار روستاییان مداحی زیبایی داشت.»
شهید سالاری الگوی جوانان منطقه
مسئول گروه جهادی فانوس به فعالیت‌های فرهنگی و جهادی شهید سالاری اشاره می‌کند و می‌افزاید: «این جهادگر از سال‌ها قبل کارهای فرهنگی انجام می‌داد و به اذعان تمامی بچه‌های جهادی گروه، جزو جهادگران ویژه گروه بود و اخلاص متمایزی داشت.»
سید‌حسام الدین حسینی ادامه می‌دهد: «در دو سال گذشته با همکاری بنیاد علوی و سپاه در حال ایجاد هسته‌های بومی قلع گنج هستیم تا خودشان توانمند شوند و نیرو‌های مردمی برای رفع محرومیت شهرستان وارد میدان شده و تلاش کنند.»
وی تأکید می‌کند: «شهید سالاری از نمونه‌های متمایز نیرو‌های محلی بود که برای خدمت به مردم منطقه خودش از هیچ تلاشی فروگذار نبود و بدون شک او الگوی جوانان همشهری‌اش است.»
