حتی اگر همه چیز برای ازدواج یک دختر یا پسر جوان مهیا باشد، اصلی‌ترین مسئله برای سر گرفتن یک ازدواج و آغاز زندگی مشترک پیدا کردن نیمه گمشده و فردی مناسب است. در جامعه کنونی ما و گذار از سنت به مدرنیته بر همه ارکان زندگی از جمله مسئله ازدواج هم اثر گذاشته است.
در جامعه امروزی بسیاری از جوانان در محیط‌های کاری یا تحصیلی با یکدیگر آشنا شده و زمینه ازدواج‌شان به این صورت فراهم می‌شود. این نوع ازدواج به خصوص در میان نسل‌های جدیدتر و دهه هفتادی‌ها باب است، اما بسیاری از جوانان دهه شصتی که این روز‌ها به تجرد قطعی نزدیک می‌شوند هنوز همچون نسل‌های بعدی، در ساختار مدرن جامعه قرار نگرفته‌اند و نتوانسته‌اند خودشان نیمه گمشده خود را پیدا کنند. اینجاست که بحث واسطه‌گری برای ازدواج اهمیت پیدا می‌کند و گاهی لازم است تا افرادی نقش واسطه آشنایی وازدواج جوانان را به عهده بگیرند. این مسئله به خصوص درباره دختران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چراکه مطابق عرف‌های اجتماعی، پسر باید به خواستگاری دختر برود و به او پیشنهاد ازدواج بدهد. بنابراین در مقوله ازدواج و پیدا کردن شخصی هم‌کفو و شایسته به طور طبیعی و بر اساس عرف‌های اجتماعی، دست پسران بازتر است.
بحث واسطه‌گری برای ازدواج یکی از مطالباتی است که رهبر معظم انقلاب هم بار‌ها بر آن تأکید داشته‌اند. ایشان در یکی از سخنرانی‌های خود فرمودند: «یکی از مسائل مهم این است که رسم خواستگاری رفتن و وساطت کردن برای ازدواج دخترها، متأسفانه کمرنگ شده؛ این چیز لازمی است. افرادی هستند- سابق‌ها همیشه معمول بود، حالا هم با کثرت نسل جوان در جامعه ما، باید این رواج داشته باشد- پسر‌هایی را می‌شناسند، به خانواده دختر معرّفی می‌کنند؛ دختر‌هایی را می‌شناسند، به خانواده پسر معرّفی می‌کنند؛ تسهیل می‌کنند و آماده‌سازی می‌کنند ازدواج را؛ این کار‌ها را بکنند. هرچه که ما بتوانیم در جامعه مسئله مشکل جنسی جوان‌ها را حل کنیم، این به نفع دنیا و آخرت جامعه و کشور ماست.»
رهبر انقلاب با تأکید بر اینکه کار یک واسطه خوب کمتر از خیرینی که مسکن و... در اختیار زوج‌های جوان قرار می‌دهند نیست، معتقدند: «اگرچه امروز شرایط کشور و زنان نسبت به گذشته تغییر کرده، اما همچنان واسطه‌گری برای ازدواج نقش اساسی را بازی می‌کند. اگرچه حضور دختران در عرصه اجتماع چه به صورت تحصیل یا کار یا فعالیت‌های فرهنگی و مذهبی نسبت به گذشته بیشتر شده است، اما این حضور لزوماً به معنی ازدواج نیست هرچند شرایط را مهیا می‌کند به خصوص در دانشگاه‌ها. این حضور به دلیل شرایط مذهبی و حکمرانی حیا لااقل در بین قشر زیادی از دختران و پسران به ارتباط‌های مستقیم منجر نشده است، اما فضا را برای واسطه‌گری مهیا کرده است. یعنی این حضور در اجتماع به معنی افزایش ارتباطات اجتماعی است. این ارتباطات بیشتر یعنی دوستان بیشتر که هر کدام می‌توانند پیکی برای زوج‌یابی باشند.»
با تمام این‌ها و به رغم اهمیتی که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای برای نقش واسطه‌ها در شکل‌گیری یک ازدواج قائلند، واسطه‌ها و واسطه‌گری برای ازدواج را دارای ویژگی‌ها و شرایطی می‌دانند که اگر این ویژگی‌ها و شرایط وجود نداشته باشد و رعایت نشود، می‌تواند با خود آسیب‌هایی به همراه داشته باشد. صالح و امانتدار بودن مهم‌ترین خصیصه‌هایی است که بر اساس کلام رهبر معظم انقلاب واسطه‌های ازدواج باید داشته باشند. «اعتماد به واسطه ناصالح می‌تواند منجر به یک فاجعه شود. واسطه‌ای که گزینه مناسب را در معیار‌های غیرموجه ارزیابی می‌کند یا فرد ناصالحی که قصد فریب دارد از سوی دیگر اتکای صرف و غفلت از تحقیق و گفتگو و مشاوره درباره گزینه‌ای که حتی یک واسطه موجه و صالح معرفی نموده ممکن است یه یک ازدواج ناموفق بینجامد.»
رهبر انقلاب تأکید دارند: «برای یک واسطه امر خیر نمی‌توان شرایط خیلی مشخصی نمود، اما قاعدتاً عاقل و بالغ و متعهد و متدین و متأهل و البته امانتدار از الزامات این امر به نظر می‌رسد.»
با عنایت به سخنان رهبری درباره اهمیت واسطه‌گری در ازدواج و ویژگی‌های یک واسطه، سایت‌ها و کانال‌ها و صفحات همسریابی نمی‌توانند به عنوان واسطه ازدواج عمل کنند. واسطه‌های ازدواج در شبکه ارتباطات اجتماعی اقوام، همسایگان، همکاران و اساتید و هم‌دانشگاهیان می‌تواند شکل بگیرد؛ گروه‌هایی که شناخت نسبی نسبت به دختر و پسر دارند و می‌توانند افراد هم‌کفو را به هم معرفی کنند.
