سرویس ایثار و مقاومت جوان آنلاین: علیرضا ناهیدی سال ۱۳۳۹ در تهران به دنیا آمد. دیپلمش را در سال ۱۳۵۸ گرفت و سال بعد به صورت بسیجی به کردستان رفت. او در آنجا با فردی آشنا شد که مسیر زندگی‌اش را تا حد زیادی تغییر داد.
ناهیدی در مریوان با حاج‌احمد متوسلیان همراه شد و به همراه محسن نورانی دوست و همراه همیشگی‌اش، با غنیمت گرفتن تعدادی از خمپاره‌انداز‌های دشمن، یگان خمپاره‌ای را در مریوان تشکیل داد.
این یگان بعد‌ها تبدیل به گردان ادوات شد.
با آمدن حاج‌احمد متوسلیان به جبهه‌های جنوب و تشکیل تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) علیرضا ناهیدی هم به جنوب رفت و گردان ادوت را تشکیل داد.
این گردان متشکل از یگان‌های مختلف همانند یگان توپ ۱۰۶، توپ ۱۲۰، دیده‌بانی، پشتیبانی و... بود.
ناهیدی که از فکر بازی برخوردار بود، تصمیم گرفت در کنار یگان‌های مرسومی که در گردان‌های ادوات سپاه وجود داشتند، یگان ضدزره را در گردان ادوات تشکیل دهد.
این یگان در تمام لشکر‌های سپاه منحصر به فرد بود.
ناهیدی اعتقاد داشت اگر دشمن از نیروی زرهی قدرتمندی برخوردار است، ما هم باید متناسب با آن، یک یگان ضدزره قوی اینجا کنیم.
وی همچنین برای آنکه کمبود تسلیحات یگان مزبور را تأمین کند، طرح مونتاژ موشک‌انداز‌های مالیوتکای مستقر روی نفربر‌های بی‌ام‌پی را داد.
در دوران فرماندهی شهید ناهیدی، گردان ادوات تبدیل به تیپ ادوات ذوالفقار شد، اما عمر زمینی علیرضا کوتاه بود و وی پس از حضور در لبنان و سپس بازگشت به جبهه‌های جنگ، روز ۲۸ بهمن ۱۳۶۱ در خلال عملیات والفجر مقدماتی با اصابت ترکش خمپاره دشمن به سر و قلبش در سن ۲۲ سالگی به شهادت رسید.
