سرویس ورزشی جوان آنلاین: شمارش معکوس به پایان رسید و نتیجه رقابت چهار کاندیدای فدراسیون فوتبال برای نشستن بر صندلی ریاست این فدراسیون امروز، بعد از شمارش آرای سرنوشتساز ۸۷ رأی با مشخص شدن چهره رئیس جدید به پایان میرسد. پایانی که باید دید شروع داستان تکراری سالهای قبل است یا فصلی تازه برای فوتبالی که این روزها نفسهایش به واسطه بیکفایتیهای مدیران قبلی به بدترین شکل ممکن به شماره افتاده و امروز نیازمند هوایی تازه است.
اخباری که از آخرین ساعات باقی مانده تا انتخابات فدراسیون فوتبال به گوش میرسد، اخبار خوشایندی نیست. خبرهایی که اگرچه اثبات آن کار چندان سادهای نیست، اما خیلی هم دور از انتظار نبود، خبرهایی از آخرین لابیهای برخی کاندیداها که از وعدههای میلیاردی پرده برمیدارد. وعده کمکهای کلان و میلیاردی به برخی رؤسای هیئتها و دیگر اعضای مجمع برای به دست آوردن رأی آنها در ازای در دست گرفتن قدرت!
تلاشهایی که البته از نظر برخی از اعضای مجمع بیاخلاقی و لابیهای نامتعارف بوده که صدالبته هم همینطور است، خصوصاً که طی روزهای گذشته شعارها و وعدههای رنگارنگی از کاندیداها در مورد مسائل مختلف از جمله مبارزه با فساد در فوتبال شنیده شده است. با این حال شنیده میشود که شام آخر برای برخی از این کاندیداها روندی را به دنبال داشته که خود میتواند مصداق بارز فساد در فوتبال باشد، پس چطور میتوان امیدوار بود کسی که برای نیل به هدف به بیراهه میرود قصد و نیتی جدی برای برگرداندن فوتبال به مسیر اصلی خود داشته باشد، آن هم با عزمی جزم برای مبارزه با فساد در این رشته پرطرفدار و محبوب!
درست یا غلط، امروز یک نفر از بین چهار کاندیدا برای به دست گرفتن سکان هدایت فدراسیون فوتبال انتخاب میشود. فدراسیونی که طی سالهای اخیر شاهد اتفاقات تأسفباری بوده و حالا انتظار میرود رئیس جدید در مسیری جز مسیری که قبلیها قدم گذاشته بودند گام بردارد تا خونی تازه به شریانهای فوتبال ایران تزریق شود. انتظاری که با نگاهی گذرا به عملکرد کاندیداها خیلی هم نمیتوان به برآورده شدن آن امیدوار بود. با وجود این بدون تردید با انتخاب رئیس جدید چاره دیگری هم نیست جز انتظار برای تماشای رویهای که او در آینده برای فوتبال ایران در پیش میگیرد. رویهای که قبل از عملی شدن آن نمیتوان به قضاوتش پرداخت. در اصل هر آنچه باید گفته میشد تا به امروز بیان شده است و زین پس باید شاهد عملکرد رئیس جدید بود.
با وجود این، هر یک از چهار کاندیدایی که امروز تکلیفشان برای تکیه زدن بر صندلی ریاست فدراسیون فوتبال مشخص شود و به قدرت برسند، باید بدانند که قدم در راه سخت و دشواری گذاشتهاند، چراکه مدیران قبلی همه پلهای پشت سر را خراب کردهاند و رئیس جدید، ریاست مجموعهای مملو از مشکلات را به عهده میگیرد که البته این داستانی نیست که با آن غریبه باشد و بیهیچ تردیدی با علم به اینکه قرار است قدم در چه مسیری بگذارد، قبول مسئولیت کرده و پا پیش گذاشته است. با این حال انتظار میرود رئیس جدید دیدگاهی متفاوت از مدیران قبلی داشته باشد. هرچند که صحبتهای نامزدهای ریاست فدراسیون در یک میزگرد، تفاوت زیادی با وعدههای نامزدهای ادوار قبلی نداشت، با وجود این انتظار میرود حالا که قرار است بعد از سالها فدراسیون فوتبال با چهرهای جدید و متفاوت روبهرو شود، فوتبال ایران نیز با نگاه و دیدگاهی جدید، تازه و نو مواجه شود که نیتی جز پیشرفت و ارتقای فوتبال ایران نداشته باشد.
مبارزه با فساد در فوتبال، کوتاه کردن دست آقازادههای تصمیمگیرنده، در اولویت قرار دادن و فراهم کردن زیرساختهای مهم و اساسی در فوتبال، پرداختن به تیمهای پایه، نگاه فنی به فوتبال ملی و انتخابهای درست، شفافسازی و پاسخگو بودن، برنامهریزی بلندمدت برای موفقیت تیمهای ملی و عمل کردن به آن، گام برداشتن اصولی در حل مشکلات و مسائلی از این قبیل از جمله انتظاراتی است که مردم و حتی جامعه فوتبال از رئیس جدید فدراسیون فوتبال دارند. رئیسی که بیتردید برگزیده که شد، بیتوجه به گذشتهای که داشته باید به او فرصت داد برای عملی کردن وعدههایی که داده و برنامههایی که ریخته و بعد از آن میتوان او را قضاوت کرد.
بیشک مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد، به همین دلیل مهم هم هست که بسیاری از کارشناسان و اهل فن تا قبل از برگزاری انتخابات تأکید داشتند در صورت روی کار آمدن هر کدام از این چهار گزینه باز هم نمیتوان امیدی برای تغییر رویه فوتبال در ایران داشت. با وجود این دیگر چارهای نیست جز اعتماد دوباره و امیدوار بودن به تولدی دیگر در روز سرنوشت، چراکه با وجود درست بودن تحلیلهای بدبینانه باز هم باید به رئیس جدید فرصت داد تا خودی نشان دهد و بدون فرصت دادن نمیتوان او را به گوشه رینگ فرستاد و به باد انتقاد گرفت. شاید امروز، روز دیگری باشد برای فوتبال ایران... شاید...